สวัสดีค่ะอันนี้เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งใจจะมาแชร์มาเล่าอะไรๆให้เพื่อนๆได้อ่านกัน มาทนๆอ่านกันดูน้าาา เรื่องความรักของเราเองแต่ไม่รู้เค้าจะรักจะชอบเราป่าว แต่เราว่ามันคือความรักวัยใสของเราเลยนะ 55555 มาๆเริ่มกันเลยดีกว่าแลจะโม้นานไปล่ะ

จะเริ่มต้นยังไงดีไปไม่ถูกเลย
วันนั้นเนี้ยเป็นวันสอบหรือวันอะไรก็ไม่รู้ที่เราต้องกลับบ้านเร็วน่าจะสอบมั้งถ้าจำไม่ผิดเราก็กลับบ้านแบบรถเมย์เสียตังทั่วไปแหละรถเมย์สารบ้านแกหรอไม่เสียตังหึหึ ปกติเรานั่งรถประจำกลับบ้านน่ะ แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถจะกลับบ้านที่ขนส่งเราก็จะขึ้นรถล่ะพอดีไปเห็นรถข้างๆซึ้งมีผชคนหนึ่งมองเราอยู่เราก็เอ่ะเหมือนใครมองเราเลยหันไปทางรถเมย์อีกคันที่จะไปส่งอีกที่หนึ่งเราก็มองหน้ากันแต่เราก็ไม่อะไรนะแบบเออเฉยๆผชมองแบบสวยๆไม่แคร์(แลมั่นหน้าจังเกลียดตัวเองก็ตรงนี้)หลังจากวันนั้นก็ไม่ได้อะไรไม่ได้สนใจผชคนนั้นจนมีวันหนึ่งผชคนนั้นได้แอดเฟสเรามาเราก็เห้ยยยยผชคนที่มองเรานี่เราเลยแบบทำหยิ่งไว้ก่อนไม่รับจ้าาแบบแลสวยเลือกได้ไปอีกก เบ่ะปากแรงจิกตามองบนนไปอีกชั้น วันนั้นเราก็นั้นเพื่อนไปเที่ยวไม่รู้ไปซื้ออะไรรู้แต่ว่าวันนั้นเมื่อยมากกเดินแบบไม่หยุดเราเลยถามเพื่อนว่าเห้ยยชื่อซีแล้วกันชื่อสมมุติเนอะ เห้ยยซีรู้จักคนนี้ป้ะเราเลยเอารูปที่มีผชคนหนึ่งแอดเรามาก็ให้ซีดูซีบอกว่าอ้อออชื่อนิวนามสมมุติเนอะชื่อนิวอยู่ห้องอีพี(อีพีคือไรคือเรียนภาษาอังกฤษพูดอังกฤษเขียนอังกฤษหมดเลยจะมีไทยนิดๆบางวิชามั่งที่เรารู้ๆมาแต่ส่วนให้จะอังกฤษหมดอยู่ห้องแอร์เรียนห้องประจำค่าเทอมแพงกว่าเรา555)เราเลยเห้ยจริงปร้าาเออคุ้นๆหน้าอยู่เหมือนกันเคยเห็นจะไม่เห็นได้ไงก็ห้องเราเราห้องนางอยู่ติดกันคือเราอยู่ห้องสายภาษาหน่ะเพื่อนเราก็บอกว่ารับสิอยู่โรงเรียนเดียวกันรับๆไปเถอะเราเลยรับนางเป็นเพื่อนเราก็ส่องนางหน่อยเนอะเราก็เอ้อก็น่ารักดีแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนะตอนนั้นเฉยเลยจริงๆใสๆมากหลังจากประมาณ3ทุ่มมั้งนางมาถล่มไลค์เราค่ะนางไลค์รูปหมดเลยแต่บางทีก็อายหน้าตัวเองอยู่นะแบบรูปเก่าๆไลค์หา..หรอไรงี้พอนางไลค์เสร็จเราก็ได้ไลค์มาฉันไลค์กลัยค่ะจริงๆต้องบอกก่อนนะเป็นคนไม่ชอบใลค์ใครจะเลทอกไลค์มากแต่นางทำฉันนางต้องเจอฉันเราเลยไปจัดไลค์ให้นางค่ะทุกรูปหึหึรู้จักฉันน้อยไปล่ะะ พอไลค์ให้นางปุ๊บนางทักมาค้าาา แปบประมาณว่า
👦 : แต้งไลค์นะะ
👧 : จ้า แกก็ไลค์ให้เราเยอะเหมือนกันนะ อายมากรูปแบบเก่าไม่ไหวแล้ว
👦 : ชื่อไรหรอ
👧 : อ้อชื่อ แพท หน่ะ (ชื่อสมมุตินะ)
👦: มีแฟนยัง?
👧 : หน้าอย่างราเนี้ยนะมีแฟน

แล้วนางก็ขอไลค์ไลค์เราค่ะด้วยความที่เราไม่มีใครจะคุยกับนางก็คงไม่เป็นไรโน๊ะก็โสดอ้ะแกหัวใจว่างไรงี้แล้วเราก็คุยหลังจากนั้นยาวเลยแล้วนานมากคุยกันแบบ3ทุ่มยั้นเที่ยงคืนไรงี้ก็แบบไปนอน แบบบอกฝัดดีกันไรงี้ ตอนนั้นแบบรู้สึกเออเฉยๆคนนี้คุยสนุกดีเราก็นอน พอมาอักวันนางก็ทักเรามาช่วงนั้นเป็นช่วงวันปีใหม่เราคุยกันวันที่รองวันที่3ก่อนวันปีใหม่แล้วค่อวันที่28ธันวาคม57แล้ววันที่29ธันวาคมเราก็คุยนางก็ทักเรามาคุยแบบดึกอยู่ไม่รู้คุยไรกันแต่แบบเราก็ฟินกันไปเลยทีเดียวถามคำถามกันไปมาจนดึกแบบคุยดึกมากยั้นเที่ยงคืนดี1ปกติเราก็นอนดึกนะแต่แค่ไม่มีคนคุนด้วย555จนมีนางเลยแบบคุยดึกเลยแล้วจนวันที่31ธันวาคม57เราก็ไปเคาท์ดาวน์เราก็เคาท์ดาวท์บ้านป้าเราแบบวันนั้นวันรวมญาติเลยจัดงานมีจับฉลากของขวัญเลี้ยงกับข้าวไรกันเราก็คุยกับนิวนะคุยแบบที่บ้านก็คุยถามกันว่าจะไปเคาท์ดาวน์ที่ไหนแต่เค้าอ้ะฉลองกับที่บ้านเค้าแต่เราต้องไปบ้านป้าคุยๆจนเราถึงบ้านป้าเราก็หยุดคุยว่าเออเดี๋ยวเราขอไปกินก่อนนะไปหวัดดีญาติๆแล้วกินก่อนเค้าก็บอกได้ๆกินเผื่อเราด้วยนะไรงี้เราก็ไปกินไปฉลองจนเราอิ่มปุ๊บเล่นๆกันน้องอยู่นางก็ทักมากินอิ่มยังทำไรอยู่ไรงี้ก็คุยกันยางจนจะเที่ยงคืนของวันใหม่เราก็บอกเค้าว่าเออวันปีใหม่เนี้ยเราจะขอพรนะเราชอบนางก็บอกเราก็ชอบขอนะแหม่ๆกะประจบเราหรอ555 ปีใหม่นางก็ส่งมาว่าสวัสดีปีใหม่นะ เราก็จ้าเช่นกัน บลาๆๆ เราก็ไปส่งสวัสดีให้เพื่อนเราเราเลยถ่ายรูปตัวเองวันปีใหม่ลงในเฟสเราเลยพิมพ์ใต้รูปว่า ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆก็ลงรูปแล้วนางก็โพสหน้าไทน์ไลน์ของนางว่าขอให้เจอแต่สิ่งดีๆคือแคปชั่นเหมือนกันซึ่งเราไม่ลอกของเค้าแน่นอนนี่ฉันคิดเองจนมาเห็นว่าแคปชั่นเหมือนกัน
หลังจสกวันนั้นเราก็คุยกับเค้ามาตลอดทุกวันนางจะทักเรามาตลอดทุกครั้งแบบตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกดีด้วยนะรู้สึกแบบเออเราลองเปิดใจดูเราก็บอกเพื่อนนะว่าเออตอนนี้เราคุยกับคนคนนี้อยู่ดีไหม เพื่อนก็บอกเออคุยได้แต่ดูดีๆแล้วกันคือที่ถามเพื่อนเพราะเราไม่เคยมีแฟนแล้วไม่เคยคุยกับผชแบบนานเพราะเราไม่ค่อยมีผชมาคุยสักเท่าไหร่มีแค่ก็มีแต่มันไม่ได้รู้สึกว่าเราอยากคุยแต่กลัยคนนี่เราอยากคุยรู้สึกว่าสบายใจเวลาคุยกับนางเราเลยเออเอาว่าลองแบบทำตามหัวใจดูเราก็คุยๆกันจนหนึ่งเดือนส่วนน้อยมากที่เราจะทักเค้าเพราะว่าเราไม่กล้ากลัวรอให้นางทักมาดีกว่านางก็ทักนะก็คุยคุยแบบตอนนั้นคุยเรื่องไรกันว่ะงงคุยเยอะและนานมาก ทุกคืนเราบอกฝันดีกันแบบทุกวันแล้วมีช่วงสอบอ้ะตอนนั้นนางไปติวกับเพื่อนที่แม็คเราก็ถามไปติวที่ไหนกับใครนางบอกไปติวที่แม็คโดนัลเราก็บอกนางไปว่าหรอเรายังไม่เคยกินไก่แท็คเลยไม่เคยกินเลยนะจริงๆอันนี้ไม่เคยกินเลยจริงๆค่ะเหตุเพราะแม่ไม่ชอบแม็คแม่ไม่ให้ด้วยแม่เคยพูดนะว่าถ้าไปกินแม่จะโกรธเพราะมันแพงแล้วไม่อร่อยนางเลยบอกว่สถ้าวันำหนเดี๋ยวเราพาไปกินนะโอ้ยยยเรากินดีใจแบบจิกหมอนแบบเห้ยผชชวนว่ะแกกเราก็เป็นผญตอบว่าอืมมดีจัง55แบบดีใจมาก
แล้วจนมีแบบเค้าก็ไปออกกำลังกายลดความอ้วนไงเราเลยแบบอืมตั้งใจออกนะสู้ๆแกต้องผอมได้ แล้วนางบอกว่าอ้าวแล้วแกไม่ออกหรอหู้ยยเรานี่แบบเอิ่มรุ้น้าาว่าอ้วนเราก็เอาว่ะออกก็ออกเราจะสู้เราเลยแบบแข่งกันว่าใครจะน้ำหนักลดกว่ากันแล้วเราก็ออกจริงๆค่ะไม่น่าเชื่อคนคนนี้ทำให้ฉันอยาดเปลี่ยนแปลงตัวเอง
หลังจากนั้นมาก็วัตเด็กค่ะก่อนหน้านั้นก็คุยกันนะทุกวันช่วงวันเด็กเราก็แบบแอ๊บๆชวนนางว่าเอ้อวันเด็กไปเที่ยวไหนป่าวจะไปไหนหรอวันเด็กคือตอนนั้นม.5เทอม2ไงเลยถามนางนางบอกว่าจะไปไหนล่ะเราเลยแบบไม่รู้สิแต่อยากไปเลยลองๆใจนางเราว่าถ้าเราชวนนางคงมาแต่เราไปไม่ได้ไงช่วงนั้นติดงานร้อยวันที่บ้านป้าเราเลยไปไม่ได้ต้องช่วยงานที่บ้านก่อนเราเลนบอกไปไหนก็ขอให้สนุกนะ แต่นางบอกว่าไม่เอาอ้ะโตแล้วอยู่บ้านดีกว่าเราเลยแบบดีๆพอเราไปช่วยงานร้อยวันที่บ้าป้านางคงรู้ว่าเรายุ่งนางเลยบอกว่าถ้าว่างทักมานะแบยโอ้ยยยฉันรู้สึกดีจัง
หลังจากนั้นก็คุยกันทุกวันแต่สวนมากนางจะทักมาน้อยครั้งมากที่เราทักเราทำไมเราถึงไมทักเพราะเรากลัวนางรำคาณเพราะแบบผชคงไม่อยากให้ใครมานั่งมาถามหรอกว่าอยู่ไหนไรงี้แต่จริงๆนางคงอยากให้เราทักไปบางล่ะแต่เราก็ทำหยิ่งไม่ยอมทักนางอันนี้ความคิดเรานะเพราะนางทักเราทุกวันนางจะทักมาตรงเวลาว่าเห้ยยเวลานี้คือเราคุยกันเวลานี้แยกย้ายไปนอนแต่คือคุยกันทุกวันอยู่โรงเรียนไม่เคยทักกันเลยยิ้มให้ยังไม่เคยเลยแบบเราอายเขินไม่กล้าด้วยกลัวแบบเหมือนไม่รู้จักกันอ้ะแต่คือคุยกันทุกวันน555 จนมีแบบงานเปิดบ้านช่วงนั้นคือเราคุยกันแบยน้อยเพราะว่าเราก็มีงานแล้วก็ช่วงสอบเลยไม่ได้คุยกันเพราะว่าช่วงสอบเราจะรู้ว่าสอบนะเราควรอ่านหนังสือเราก็ให้กำลังใตกันและกันว่าเออตั้งใจนะสู้ๆจนมีเราต้องไปสร้างซุ้มเพื่อทำงานของแต่ล่ะห้องห้องเราสายฤญี่ปุ่น-จันเลยแยกเป็น2ห้องแต่เรากลับติดกับห้องเค้าคือใกล้กันมากคือทำงานเกรงเลยงานไม่เป็นอันทำเราก็ทำงานของเราเค้าก็ทำงานของเค้าจนมีเพื่อนบอกว่าเนี่ยนิวมองด้วยนะมองตลอดเลยเราหันไปนิวก็ตลอดเลยนะแล้วเพื่อนเราก็บอกว่ามองนิวมันบ้างยิ้มให้มันก็ดีเนี้ยก็รู้สึกดีกับนิวมันไม่ใช่หรอมองมันสิเราเลยบอกไม่อายกลัวแล้วเพื่อนก็ถามว่าช่วงนี้ได้คุยกันไหมเราบอกว่าอ้อช่วงสอบงานก็ยุ่งไม่ค่อยได้คุยเลยต่างคนมีหน้าที่ต้องทำอ่านหลังสือพอเราทำงานเสร็จกลับบ้านเพราะพรุ้งนี้มีงานที่ต้องทำคืองานใหญ่เปิดบ้านของโรงเรียนเรา แล้ววันนั้นทุกคนแต่งตัวตามสบายแยบชุดสตาฟชุกแบบเรียบร้อยส่วนห้องเราใส่ชุดสตาฟขายปีโป้และขนมอันล่ะบาททั่วไปล้ววันนั้นเราไปช้าเพราะรถรับส่งเราดันมาเสียต้องรอซ่อมนานกว่าจะเสร็จเราเลยสายแต่วันนั้นก็แต่งตัวดูดีนิดหนึ่งแล้วคือน่งก็มองเราเราก็มองหานางนะแอบๆเหล่ตามองหาเราก็ขายเค้าก็ขายแซนวิซของห้องเค้าไปเราหมดก่อนเพราะเราขายแบบง่ายๆสบายๆแอบไปย่องซื้อของซุ้มอื่นกินได้แต่เราก็ยังไม่ยิ้มให้กันนะทักกันยังไม่มีเลยเดินสวนกันเรายังไม่ทักกันเลยเพื่อนเลยบอกว่ายิ้มให้เค้าหน่อยก็ได้ไหนๆก็คุยๆกันนิเราเลยตอบเหมือนเดิมค่ะว่าไม่มีวันเพราะกลัวอายเราเป็นคนขี้อายอ้ะ แก้ไม่ได้สักทีไม่กล้าด้วย แต่เรารู้สึกได้นะว่าเค้ามองเราเราก็อยากนางนะแต่กลัวแบบเรามองหน้านางแล้วมาป๊ะกันจะทำยังไง555จนงานวันนั้นน่งก็ทักมานะว่ากลับบ้านยังไงหนื่อยไหมก็คุยกันปกติแต่เราจะมีแบบเรียดกันว่าเค้าจะเรียยเราว่าน้องเราจะเรียนเค้าว่าพี่555ถ้าบางทีเป็นการเป็นงานก็จะเรียกชืาอกันเลยแบบรู้สึกดีว่ะแกกก
แล้วเราก็คุยกันจนเข้าเดือนที่2แบบว่าช่วงนั้นรุ้สึกดีเวอร์จนมาถึงช่วงวาเลนไทน์คือจริงๆว่าจะไม่ซื้อไรให้ล่ะเราเลยซื้อช็อคกาแลตที่เป็นรูปอักษรให้เค้าแต่แต่ได้ให้เราให้อีกอันหนึ้งซึ่งมันแพงมากแค่เราก็ให้เค้าบอกเลยว่าเราไม่เคยซื้อของให้ผชเลยมาก่อนในชีวิตนอกจากพ่อน้องหรือพี่ตอนแรกเราลองเชิงก่อนวแต่เรา2คนไม่พูดถึงเรื่องวันวาเลนไทน์เลยเพราะไม่รู้สิ5555พแเลยวันวาเลนไทน์เราเลยแกล้งๆถามนางว่ากินช็อคกาแลตไหมเราซื้อมากินป่าวเราเลยชิงตอบก่อนที่นางจะตอบว่าเราซื้อมากินเองว่าจะให้แต่ไม่ให้ล่ะเปลี่ยนใจนางเลยบอกว่าอยากกินเราเลยอ้ะให้ก็ได้เราเลยนัดวันกันให้ตอนแรกจะให้อีกวันหนึ่งจนเราขอเค้าว่าวันอื่นได้ไหมแล้วช่วงนั้นตรุจีนพอดีเลยให้วันที่เลยตรุจีนมา1วันแล้วนางก็ยหยุดโรงเรียนเพราะนางมีเชื้อจีนเราเลยนัดให้วันถัดมาจริงๆเรานัดให้กันทีาโรงอาหารแต่เราหานางไมาเจอเลยให้นางที่แล้วคือรู้สึกดีนางตอบมาว่าแต้งกิ้วเราก็ยิ้มอืมโอ้ยยยให้ผชครั้งแรกหัวใจเราคงให้นางไปล่ะตอนนั้นแบบเพื่อนก็บอกนะว่าเพิ่งคุยกันให้ของแล้วหรเราเลยแบบอจากให้แต่ใคจะรู้ฉันรู้สึกดีไปแล้วแต่ไม่รู้นจะรู้สึกยังไงบางทีนางก็ชอบแบบแลประชดเวลาเราไปไหนมาไหนกับผชแบบเอิ่มคิดเข้าข้างตัวเองแปบมโนแปบว่านางเป็นห่วง  แต่ในก็มีนะว่าวันที่เรากลัวจะมาถึงคือช่วงปิดเทอมเรากลัวมากว่าจะไม่ได้คุยกันกลัว กลัวแบบสุดๆ แต่มันก็จริงเราไม่ได้คุยกันเลยเงียบมาก เราไม่ทักเพราะกลัวนางก็ไม่ทักมาเห้อออช่วงนั้นจะตายกระวนกระวายอยากทักไปแทบใจจะขาดแต่ก็ไม่กลัาเพราะความไม่กล้าทำให้เราไม่ทักแต่เราก็ไปเจอนะว่าทำไมเราถึงไม่ทักเค้าเพราะเราไปว่ามีผญคนหนึ่งโพสเฟสเค้าว่าเราะหวังDกับแกแค่คนเดียววันนั้นเราไปส่องเสเค้าไงคืนนั้นนอนำม่กลับเลยทั้งคืนแล้วคืนนั้นเพื่อนมานอนนบ้านเลยนอนดึกกินหมูกระทะกันจนตี1กว่าๆเลยเก็บไม่กินพออาบน้ำทำไรเสร็จจะนอนพอเราเข้าไปดูทีนี้ตาสว่างจ้าเลยนอนไม่กลับแล้วคือเราไม่ถามเค้านะว่าเออใครอะไรจ้าตัดสินเองเลยว่าเห้ยยแล้วที่คุยกัยเราล่ะคืออัลไลล ตอนนั้นก็ปรึกษาเพื่อนนะเพื่อนบอกว่าเห้ยยทำงี้ได้ไงเราเลยแบบรู้สึกไม่ดีร้องไห้เลยนอนไม่หลับแล้วต้องตื่นเช้าไปเที่ยวอีกที่โรงเรียนจัดให้แต่คนที่เลือกไปนะดีนะนางไม่ไปด้วยไม่งั้นตายน้ำตาได้แตก  หลังจากนั้นนางไม่ทักเรามาเลยไม่รู้เป็นไรเราเลยเออไม่ทักก็ไม่ต้องทักคงมีคนคุยเยอะมั้ง แต่เราไม่ได้คุยกับใครเลยนะ แบบพอนางไม่ทักมาเราเลยเศร้าเสียใจนะแล้วช่วงนั้นปิดเทอมพอดีเลยยแบบอืมนี่แหละที่เรากลัวเราคิดมันเป็นจริงเค้าหายไปเลยแต่ความรู้สึกเราอ้ะเจ็บนะถึงเราไม่รู้ว่าผญคนนั้นใครเพราะเราไม่ถามเค้าไม่ทักเค้าพอนานๆไปเราเลยลบเฟสบล็อคไลน์ทำใจลืมไม่สนใจ ช่วงปิดเทอมนี่สบายๆชิวๆพอขึ้นม.6เนี้ยแหละเห็นหน้านางเลยความคิดที่จะลืมกลับลืมไม่ได้ยิ่งจำอีกเจอกันทุกวันแบบนี้คงจะลืมได้หรอก ตอนนี้ก็จะ5เดือนล่ะที่เราไม่ได้คุยกัน แต่เจอกันทุกวันเค้าผอมลงไปมากดูดีส่วนเราอีอ้วนน555 ทำไมเราต้องเพ้อถึงเค้าด้วยนะเห้อชอบใครไม่ได้เลยลืมนางไม่ได้ยากเนอะทรมานนะ  

ผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะค่ะ