คือเรารู้สึกว่าตัวเองไม่สดใสไม่ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนเก็บตัวไม่พูดไม่จากับคนอื่นนิ่งเงียบมากขึ้น เหม่อลอย ทำอะไรก็ช้าลง หรือไม่อยากทำอะไรเลยซักอย่าง สมองไม่อยากรับรู้อะไรที่เป็นด้านลบเลย เราวิตกกังวลกับทุกเรื่อง คิดว่าตัวเองเป็นโรคนั้นโรคนี่เพราะเป็นนั้นเป็นนี่บ่อย อยากตายเพราะกลัวพ่อแม่ลำบากที่จะมาทนรักษาเราเวลาเราเป็นอะไร กลัวและวิตกกังวลมากเลยค่ะว่าจะไม่ได้อยู่ดูแลพ่อแม่ให้สุขสบาย แล้วช่วงนี้ก็ร้องไห้บ่อยมากๆจนปวดหัวไปหมด ร้องไห้ง่ายด้วย นอนไม่หลับเลยค่ะ ก่อนจะนอนก็ต้องมีเรื่องในด้านลบให้คิดตลอดแล้วก็จะนอนร้องไห้ทุกคืน ไม่ไหวจริงๆค่ะ พยายามคิดในแง่บวกมากๆแล้วพยามทำให้ตัวเองสดใสแต่มันกลับไม่ดีขึ้น อาการแบบนี้อันตรายมากมั้ยคะ?