สวัสดีค่ะ คือส่วนตัวหนูเองรู้นะคะว่าตัวเองเครียดมากแค่ไหน หนูเครียดมานานแค่ไหนไม่ทราบเลยค่ะ แต่พึ่งมาสังเกตตัวเองได้1เดือนว่าพอเครียดหรือคิดมากปุ้บจะปวดหัวบริเวณกลางหัวตลอดเลยค่ะ ปวดอยู่แบบนั้นตลอด ไม่มีปวดกว่าเดิมไม่มีลดน้อยกว่าเดิม กินยาไปก็หายแค่5นาทีแล้วก็ปวดใหม่ พอเลิกคิดก็ปวดอยู่แบบนั้นจนกว่าจะปล่อยวางเรื่องที่คิดได้ค่ะค่อยหายปวด ส่วนใหญ่จะคิดเรื่องเงินหนักมากค่ะ เวลานอนเหมือนร่ายกายมันพักนะคะ แต่สมองไม่ยอมยุดพักเลยค่ะ มันจะคิดอะไรไม่รู้อยู่แบบนั้นทั้งคืน หนูรู้ตัวทุกคืนค่ะว่ามันทำงานอยู่ตลอด แต่หนูพยายามหลับอยู่ตลอดเลยไม่ค่อยมีสติจับใจความว่าคิดอะไร เช้ามาตาจะลืมขึ้นมาเองแบบนาฬิกาไม่เคยปลุกเลยค่ะ ปวกติเป็นคนขี้เซามาก แต่พอเป็นแบบนี้นอนต่อไม่ไหวค่ะ สดุ้งกลางคืนก็ต้องพยายามไม่สดุ้ง รู้ตัวว่าตัวเองลืมตาตอนกลางคืนปุ้บจะหลับตาเลยค่ะ เพราะถ้าตื่นมาก็ปวดหัวเหมือนเดิม เดี๋ยวนอนไม่หลับต้องกินพาราอีก หนูกลัวสายตาคนมากค่ะ กลัวคำพูดทุกคนที่พูดถึงหนู ดีหรือไม่ดีก็ไม่อยากฟังเลยค่ะ สภาพจิตใจหนูแย่นิดหน่อยค่ะ(สภาพจิตใจเป็นแบบนี้ตั้งแต่อายุ15แล้วนะคะ แค่ไม่หนักเท่าไหร่พอทนไหว ตอนนี้19แล้วค่ะ) อยากร้องไห้ตลอดเวลา บางทีแฟนไม่อยู่ก็แอบร้องไห้ บางทีน้ำตาก็ไหลเอง บางทีก็อยากจะตุย เคยคิดจะกินแอลกอฮอล์90%นะคะ มีความกล้าที่จะกินด้วยค่ะ(ปกติไม่กล้า) แต่มีความคิดนึงมายั้งตลอด ถ้าหนูตุยไปคนเดียวจะโอเคมากๆ(ตอนนี้หนูท้องอ่อนๆได้2เดือนแล้วค่ะ พ่อแม่รับรู้แล้วค่ะ) แต่เด็กในท้องเขาไม่ได้ผิดอะไรที่เขามาเกิด เขายังไม่ได้ลืมตาดูโลกถ้าหนูตุยไปเขาคงเสียโอกาสที่จะเกิดมา แต่หนูก็แอบทนกับความรู้สึกแย่ๆในใจไม่ได้เลยค่ะ ไม่กี่วันก่อนหนูร้องไห้ออกมาหนักมากและระบายให้แฟนฟังทุกอย่าในใจเลยค่ะ มันดีขึ้นนะคะ แต่พอเวลาผ่านไปไม่กี่วันก็รู้สึกแบบเดิมอีกอยากจะร้องไห้อีกเรื่อยๆ หนูก็คุยกับแม่ปกตินะคะ บางทีเหนื่อยๆงานอยากจะโทรไปหาแม่แต่ก็กลัวจะไปร้องไห้ใส่แม่ ถ้าหนูพิมพ์แล้วอ่านไม่ค่อยเข้าใจหนูขอโทษนะคะ ไม่เข้าใจถามได้นะคะ หนูพร้อมตอบค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของหนู รบกวนด้วยนะคะ