สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กม.1คนนึง อายุ13จะ14 กำลังจะขึ้นม.2แล้วค่ะ แต่หนูมีคำถามมาถามพี่ๆค่ะ ว่าหนูต้องยังไงให้หายเครียดจากความเครียดที่หนูไม่รู้ว่าหนูเครียดดีคะ คือหนูรู้สึกกังวลหรือเครียดตลอดเวลาเลยค่ะรู้สึกสมองไม่ว่างเลยค่ะ ทำไรก็รู้สึกแย่ไปหมด หนูเป็นมาตั้งแต่ป.3แล้วค่ะ แต่ไม่เคยบอกพ่อกับแม่เลย หนูรู้สึกเศร้าบ่อยมากๆเวลาอยู่คนเดียวหนูดึงความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลยค่ะ หนูไม่รู้ว่าหนูเครียดเรื่องอะไรแต่สมองมันบอกว่าเครียดมากๆ แล้วหนูก็ชอบร้องไห้แบบไม่มีเหตุผลค่ะ ยิ่งช่วงหลังๆหนูกินข้าวไม่ลงเลย ไม่หิวเลยค่ะ ทานแค่มื้อเย็นไม่ก็ไม่ทานอะไรเลยทั้งวัน หนูคิดว่ามันแค่เบื่ออาหารที่บ้านแต่ไม่ใช่เลยค่ะ ข้างโรงเรียนหนูก็ไม่หิว วันๆกินแต่น้ำ หนูกลัวว่าตัวเองจะเป็นซึมเศร้า เพราะปกติเป็นคนสดใสร่าเริง หนูเลยลองพยายามจะไปเที่ยว แต่พ่อกับแม่จะไม่ชอบให้หนูไปเที่ยว อันนี้หนูเข้าใจนะคะ เพราะหนูพึ่งจะอายุ13-14เอง หนูเลยคิดว่าเดี๋ยวอาการนี้ก็คงหายไปเอง เพราะแรกๆมันแค่เครียดหน่อยๆ แต่หลังๆมันหนักขึ้นมากๆ ยิ่งหนูอยู่บ้านมากขึ้น อยู่ในห้องมาขึ้น มันทำให้หนูอยากตายค่ะ หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน หนูว่าหนูรักตัวเองมากๆเลยนะคะ หนูดูแลตัวเองดีมาก ทาครีม ดูแลผิว หนูเลยพยายามออกไปรดน้ำต้นไม้ เลี้ยงแมว ทำอาหาร หนูพยายามตัวให้ยุ่งๆ แต่พอนั่งเฉยๆหนูอยากจะหายไป มันไม่ได้ทำให้ความเครียดลดลงเลย จนประมาณปลายปีที่แล้ว หนูคิดว่าหนูไม่ไหวอีกแล้ว หนูกรีดแขนตัวเอง หนูเครียดมากๆ หนูต่อยกำแพง ร้องไห้แบบไม่มีเหตุผล หนูควบคุมตัวเองไม่ได้เลยค่ะ หนูนอนไม่หลับหนักกว่าเดิม หนูเลยลองบอกแม่อ้อมๆว่าถ้าหนูอยากไปหาหมอจิตแพทแม่จะให้ไปไหม แม่ก็ตอบกลับมาว่าจะไปทำไม มีอาการอะไร แต่น้ำเสียงแม่คือห้วนสุดๆค่ะ หนูไม่กล้าเล่าให้แม่ฟังด้วยว่ามีอาการนี้ แต่ยิ่งหลังๆนี้ หนูรู้สึกเหมือนจะตายทุกวัน ยิ่งอาการเครียดมันหนักขึ้นมากๆ หนูนอนไม่ได้ กินไม่ได้ ไม่หิว อาการกังวลก็มีเยอะขึ้นมากๆ จนแอบคิดว่าตัวเองบ้ารึป่าว หนูเลยอยากถามพี่ๆว่าอาการแบบนี้หนูเป็นอะไรไหมคะ หรอหนูต้องทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปดีคะ ขอบคุณที่รับฟังเรื่องของหนูค่ะ