สวัสดีค่ะ เราอยู่ประมาณ ม.ต้น เหมือนเป็นคนอ่อนไหวง่ายแค่ปากกาไม่ติด ผิดหวังนิดหน่อยร้องไห้แล้ว เราไม่ค่อยอยากคุยกับพ่อแม่หรือคนในครอบครัวส่วนมากจะสนิทกับเพื่อนที่เป็น LGBTQ แล้วก็เพื่อนผู้หญิงคนนึงที่เป็นคนเงียบๆ แต่เรารู้สึกแบบหน่วงมากเวลาอยู่กับพ่อแม่ ไม่อยากคุยด้วยกินข้าวไม่ลง คงเป็นเพราะเขาบังคับให้เราเรียนโรงเรียนที่เรียนตอนปฐมแต่คือเป็นโรงเรียนที่สังคมส่วนมากบูลลี่หนักมากแต่เราสอบห้องห้องพิเศษโรงเรียนนั้นได้ นี่อาจเป็นปัญหาหลักๆ แต่เราก็บอกไม่ถูกค่ะ มันรู้สึกแย่ๆ ไม่อยากคุยไม่อยากทำอะไรด้วย ขี้บ่นชอบยุ่ง ชอบพูดกูแบบแย่อ่ะ เรารับไม่ได้จริงๆ พ่อแม่ก็มีปัญหากันบ่อย เราไม่อยากอยู่บ้าน ถ้ามีเงินทุกอย่างจะดีขึ้น เราควรทำไงดีคะ ส่วนมากวันหยุดจะไปนอนบ้านญาติแต่แม่ไม่ให้ไป พอชวนเราคุยเราโมโหเรารำคาญ เขาชอบโกหกด้วยค่ะ ตัวเองทำผิดไม่เคยยอมรับผิด เหมือนเราพยามควบคุมอารมคนเดียว ไปเรียนแต่ละวันก็เหนื่อยมาก เราพยายามใจเย็นและคุยกับเขาดีๆแล้วนะคะ เหมือนเขารับไม่ได้ที่เราถามคำตอบคำ ก็ตะคอกใส่