ลูกสาวคนโตอายุ4.3 ปี ปกติเป็นเด็กร่าเริง สดใส มีน้องสาวอายุ1.6ปี ซึ่งตอนน้องเกิด จนก่อนจะมีปัญหาในปัจจุบัน ก็รักน้องห่วงน้อง อะไรก็อยากให้น้องหมดทุกอย่าง และอีกอย่างทุกคนในครอบครัวยังคงให้ความสนใจคนพี่ แม่มองว่าทุกอย่างไปได้สวย ไม่มีปัญหาอะไรเลย

แต่อยู่ๆฝ่ามือพลิกไปอีกด้าน คนพี่งอแงไม่ไปโรงเรียน ไม่กินข้าว ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ และเอาแต่ใจ ไม่ให้น้องใกล้ เมื่อใครอุ้มน้องก็จะไม่พอใจคนๆนั้นทันที ซึ่งปัญหานี้แม่พาไปพบจิตแพทย์เด็ก ซึ่งคุณหมอแจ้งว่าเกิดจากความน้อยใจ หรือง่ายๆคืออิจฉาน้อง

คุณหมอให้แม่พยายามเอาใจใส่พี่มากขึ้น แม่เอาใจทุกๆอย่าง ทุกๆคนพยายามดูแลช่วยแม่ทุกๆอย่าง ตอนนี้เหนื่อยมากค่ะ เหนื่อยเหลือเกิน ทำแบบไหนที่เราจะอธิบายให้ลูกฟังแล้วเข้าใจบ้างคะ เราจะปรับพฤติกรรมเช่นนี้ได้อย่างไร ซึ่งตอนนี้แม่เองก็แทบอุ้มน้องไม่ได้เลย อุ้มน้องเมื่อไหร่ คนพี่ก็ไม่มาใกล้แม่ ซึ่งมันปวดใจกับปัญหานี้ ร้องไห้จนแทบไม่ไหวแล้วค่ะ

เวลามองภาพถ่ายที่ครูส่งในไลน์กลุ่ม ลูกไม่สดใส ไม่มีแววตาที่มีความสุขเลย มันเจ็บปวดที่สุดเลยค่ะ เมื่อไหร่ปัญหาจะผ่านไป ใครพอมีวิธี หรือ เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างคะ