พอดีไม่มีที่ระบายขอระบายที่นี่และเป็นการแชร์ประสพการณ์ในการใช้ชีวิตด้วยอีกทาง โดยเรื่องเหล่านี้เป็นประสพการณ์ของผมโดยตรงที่ไม่เคยบอกใครมาก่อนแต่วันนึงเมื่อมันรู้สึกล้ามากแล้ว ผมได้ไปปรึกษาคุณหมอมา ท่านก็แนะนำว่าเราต้องมีการพูดหรือระบายอารมณ์ออกไปบ้างเพื่อให้มันไม่ตรึงเครียดจนเกินไปอย่างน้อยก็โล่งใจที่ได้เล่าเรื่องราวให้ใครสักคนหนึ่งได้ฟัง ครั้นจะเล่าให้เพื่อนฟังมันก็กะไรอยู่เลยขอพื้นที่เล็กๆตรงนี้ของพันทิพย์เป็นการบอกเล่าละกันครับ (มีเนื้อหาในทุกแท็กนะครับ, เดี๋ยวมาพิมพ์ต่อเรื่อยๆ)

ขอเล่าเข้าเรื่องเลยนะครับ อาจจะเกริ่นเยอะหน่อยตั้งแต่สมัยผมประถมเลยนะเพราะเรื่องราวมันมีที่มาที่ไปแบบมีนัยยะ

                 ผมชื่อ S เกิดและโตในหมู่บ้านแถบชนบทหน่อยๆ พ่อแม่ทำอาชีพรับราชการในยุคนั้นถือว่ามีหน้ามีตาในสังคมพอประมาณ(2547) ตอนนั้นผม 8 ขวบ ผมมีพี่สาว 1 คน ห่างกัน 3 ปี โดยส่วนตัวผมได้รับการสอนมาแบบว่า ต้องเป็นสุภาพบุรุษเป็นผู้ชายต้องดูแลและอย่าเอาเปรียบผู้หญิง ดูแลพี่อย่าให้ใครมารังแกได้(เรียน รร.เดียวกัน) มีอะไรต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เห็นอกเห็นใจคนอื่น เอาใจเขามาใส่ใจเราเราไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำแบบนั้นกับเขา คอยช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ เป็นลูกผู้ชายต้องมีความอดทน และอย่าก่อเรื่องให้เสียชื่อเสียง ด้วยความที่เป็นเด็กและได้ดูหนังหรือการ์ตูน ก็จะมีเรื่องราวพวกนี้ให้ได้ดูเสมอ(โดยเฉพาะพวกเรื่องราวการเสียสละของพระเอกนี้ชอบมากกกก จนเราอยากเป็นแบบในหนังนั้นมาก 555) และส่วนตัวเราก็ชื่นชมเอาเป็นแบบอย่าง ผมก็ทำตามมาตลอดทั้งคอยเป็นคนรับหน้าแทนในเวลามีกิจกรรมหรือขออาสา ซึ่งก็คงจะเดาได้ในยุคนั้นและด้วยโซนระแวกที่ค่อนข้างกันดาร เด็กดีหรือคนเสนอตัวมักจะโดนตีตราหน้าว่าเป็นพวกเสนอหน้า น่ามันไส้ ผนวกกับผมค่อนข้างมีหน้าตาดี เป็นที่รักของครูและชอบชมหน้าห้องเรียนให้เพื่อนๆได้รู้และเอาเป็นแบบอย่าง โดยหารู้ไม่ว่านั่นเป็นการสร้างศัตรูให้กับผม555 เลยทำให้ไม่มีเพื่อนผู้ชายคบมากนัก จะมีก็แต่เพื่อมาหาผลประโยชน์เช่นขอลอกการบ้าน หรือขอให้ทำงานฝีมือให้หน่อย ซึ่งทำให้ตอนเด็กผมจะได้เล่นกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงเป็นหลัก(หมากเก็บ&โดดยางนี่เอาเป็นว่าเซียนเลยไม่มีผู้หญิงคนไหนชนะผมได้ ก็แน่ล่ะ55) และกิจกรรมหลักอีกอย่างหลังจากเลิกเรียนและทำการบ้านคือทำงานบ้านและ เล่นกับตัวเองคนเดียว(ที่บ้านไม่ให้ไปเล่นนอกบ้านหรือบ้านเพื่อนเพราะเป็นห่วง) โดยหลักๆแล้วผมเล่นกับตัวเองโดยการใช้ก้อนหินมาสมมุติฝ่ายหรือตัวละคร เนื่องด้วยที่บ้านไม่ค่อยได้ซื้อของเล่นให้เล่นมากนัก ที่ซื้อมาก็เป็นของเล่นแบบที่ไม่อยากได้เลย(ไม่รู้ทำไมไม่ให้เลือกเองเลย ซื้อมาก็ไม่ค่อยได้เล่น) รวมกับที่บ้านไม่ค่อยมีเวลา  ต้องทำงานและดูแลยายตลอด ยายมีลูก 5 คน โดยแม่ผมเป็นพี่คนโตต้องดูแลรับผิดชอบทุกอย่างรวมถึงดูแลช่วยซัพพอร์ตน้องๆในครอบครัวด้วย เนื่องจากยายขอไว้ให้รักและดูแลกัน แต่ก็มีน้องชายสุดท้องชอบพลาญเงินทองเกเรมีเรื่องให้เสียเงินตลอด ซึ่งโดยส่วนตัวผมและพี่สาวอาศัยอยู่กับป้าห่างๆที่เป็นครูจนถึง 2-3 ทุ่ม พ่อแม่ถึงจะมารับกลับไปอาบน้ำนอน(สมัยนั้นดึกแล้ว และเพลียมากไม่มีคอมไรเล่นเล่นกับก้อนหินจนเหนื่อยละ 555)  โดยครอบครัวป้ามีลูกสาวและลูกชายอายุห่างกัน 3 ปี โดยฝ่ายหญิงเป็นพี่อายุห่างกับผม 12 ปีและเรียนอยู่ในตัวจังหวัด เวลาแกกับมาจากเรียนก็จะมาเล่นมาหยอกมาหอมเราเนื่องด้วยตอนเด็กใครให้ทำไรผมก็ทำใช้ง่าย ไม่ดื้อไม่ซน ไม่หือไม่อือ ทำให้ทุกคนรอบตัวเอ็นดูผมมากๆ จนบางทีผมก็รู้สึกได้เลยว่ามันมากเกินไปจนบางคนเขาอาจจะไม่ได้รับความเอ็นดูแบบนี้เท่าที่ควร(และผมสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิต555) ใช่แล้วครับพี่สาวผม กับน้องชายพี่ผู้หญิงแกไม่ได้รับความเอ็นดูแบบผม เนื่องด้วยพี่ๆแกก็เป็นเด็กตามวัยครับที่เวลาอยากทำอะไรก็ทำไม่สนใจ ไม่แคร์ว่าใครจะรู้สึกยังไง อยากทำอย่างนี้จะทำไม จนบางทีเราก็ไม่อยาให้ทั้งพี่สาวและพี่ผู้ชายเกลียด เวลามีของกินหรือเสื้อผ้าของเล่นอะไร หรือผู้ใหญ่จะให้อะไรเรา เราจะบอกไปว่าให้พี่สาว ให้พี่ผุ้ชายเลย โดยที่เราก็ไม่รู้เลยว่านั่นยิ่งทำให้ผู้ใหญ่เอ็นดูเรามากขึ้นไปอีก(อ่อย =_=" )

(ไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ตอนนี้ดึกแล้ว)  เซ็งงงมากที่ตั้งกระทู้สนทนาแลกเปลี่ยนไม่ได้ การที่พันทิพย์ให้ผู้ที่ไม่ได้ยืนยันใช้ได้แค่ตั้งถาม มันจะทำให้ผู้ที่ไม่อยากออกนาม อยากแชร์เรื่องราวต่างๆไว้เป็นวิทยาทานไม่สามารถทำได้ ฝากไว้ให้ทีมงานลองทบาวนดูนะครับขอบคุณครับ