ตอนนี้เราอยู่ม.5ค่ะ เป็นช่วงที่ต้องเตรียมสอบเข้ามหาลัยมาได้สักพักแล้ว ปัญหามันอยู่ที่เราเลือกทางไปต่อไม่ได้สักที
ไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรที่ชอบเลยจนไม่รู้จะไปไหนนะ แต่ความชอบเราอันดับต้น ๆ มันสวนทางกันหมดเลย- ด้วยความที่เราสนใจเรื่องปรัชญากับจิตวิทยามาตั้งแต่ช่วงประถมแล้วเลยตั้งเป้าไว้ว่าจะเรียนจิตวิทยาค่ะ ซึ่งมันจะไม่มีอะไรเลยจนมานั่งศึกษาแล้วเจอว่าทางที่มันตรงกับเรามากกว่าคือจิตแพทย์ (จิตวิทยามีคณะเป็นของตัวเอง แต่จิตแพทย์ต้องเรียนหมอก่อน) ก็เลยพยายามติวจะเข้าแพทย์อยู่ค่ะ แต่ติวไปติวมาก็เริ่มไม่แน่ใจ ตามตรงคือเราขาดคุณสมบัติความเป็นแพทย์มากแต่ก็ยังดันทุรังจะเรียน เพิ่งมาเริ่มติวได้ไม่นาน ไม่ใช่พวกชอบวิทย์คณิต ไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้อยากช่วยคน ไม่แน่ใจว่าจะเรียนรอดรึเปล่า แต่มันดันเป็นทางผ่านอาชีพที่อยากเป็นก็เลยตันสินใจมาทางนี้
ความสนใจอันดับต้น ๆ ของเราอีกสองอย่างคืออยากเป็นนักเขียนกับบาร์เทนเดอร์ค่ะ เราเคยฝึกชงน้ำอยู่ช่วงนึงแล้วก็มีนิยายออนไลน์ที่เขียนมาตั้งแต่ม.ต้น เอาจริง ๆ คือความชอบของสองอย่างนี้มากกว่าแพทย์ซะอีก แต่พอบวกเรื่องเงินกับความมั่นคงของชีวิตสุดท้ายก็เลือกแพทย์อยู่ดี ถึงตัดสินใจอย่างนั้นไปแต่ก็กลับมาโลเลอีกแล้วค่ะ พ่อเราก็ถามเราบ่อย ๆ ว่าแน่ใจหรอ จะไหวใช่ไหม ไปทางอื่นดีไหม ครูที่ปรึกษาก็บอกว่าเราอาจจะเหมาะไปทางนักเขียนมากกว่า ไปฟังใครพูดก็บอกว่าควรจะไปทางที่ชอบแล้วจะดีเอง แต่เรื่องเงินมันเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเรามาก เรากลัวว่าถ้าไปทางนั้นแล้วมันจะไม่มั่นคง จะได้เงินไม่เท่ากับที่ต้องใช้แต่ละวัน แถมก็ติวมาตั้งขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังกลัวอยู่ดีว่าถ้าไปทางนี้แล้วจะกลับมาเสียใจทีหลังว่าทำไมไม่ไปเลือกทางที่ชอบ ไม่ต้องช่วยคิดก็ได้ค่ะว่าเราควรไปทางไหน เราแค่อยากได้คำแนะนำในการตัดสินใจ จะได้จริงจังเต็มที่กับมันซักที
เงิน กับ ความชอบ ที่เรียนไปทางเดียวกันไม่ได้
ไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรที่ชอบเลยจนไม่รู้จะไปไหนนะ แต่ความชอบเราอันดับต้น ๆ มันสวนทางกันหมดเลย- ด้วยความที่เราสนใจเรื่องปรัชญากับจิตวิทยามาตั้งแต่ช่วงประถมแล้วเลยตั้งเป้าไว้ว่าจะเรียนจิตวิทยาค่ะ ซึ่งมันจะไม่มีอะไรเลยจนมานั่งศึกษาแล้วเจอว่าทางที่มันตรงกับเรามากกว่าคือจิตแพทย์ (จิตวิทยามีคณะเป็นของตัวเอง แต่จิตแพทย์ต้องเรียนหมอก่อน) ก็เลยพยายามติวจะเข้าแพทย์อยู่ค่ะ แต่ติวไปติวมาก็เริ่มไม่แน่ใจ ตามตรงคือเราขาดคุณสมบัติความเป็นแพทย์มากแต่ก็ยังดันทุรังจะเรียน เพิ่งมาเริ่มติวได้ไม่นาน ไม่ใช่พวกชอบวิทย์คณิต ไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้อยากช่วยคน ไม่แน่ใจว่าจะเรียนรอดรึเปล่า แต่มันดันเป็นทางผ่านอาชีพที่อยากเป็นก็เลยตันสินใจมาทางนี้
ความสนใจอันดับต้น ๆ ของเราอีกสองอย่างคืออยากเป็นนักเขียนกับบาร์เทนเดอร์ค่ะ เราเคยฝึกชงน้ำอยู่ช่วงนึงแล้วก็มีนิยายออนไลน์ที่เขียนมาตั้งแต่ม.ต้น เอาจริง ๆ คือความชอบของสองอย่างนี้มากกว่าแพทย์ซะอีก แต่พอบวกเรื่องเงินกับความมั่นคงของชีวิตสุดท้ายก็เลือกแพทย์อยู่ดี ถึงตัดสินใจอย่างนั้นไปแต่ก็กลับมาโลเลอีกแล้วค่ะ พ่อเราก็ถามเราบ่อย ๆ ว่าแน่ใจหรอ จะไหวใช่ไหม ไปทางอื่นดีไหม ครูที่ปรึกษาก็บอกว่าเราอาจจะเหมาะไปทางนักเขียนมากกว่า ไปฟังใครพูดก็บอกว่าควรจะไปทางที่ชอบแล้วจะดีเอง แต่เรื่องเงินมันเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเรามาก เรากลัวว่าถ้าไปทางนั้นแล้วมันจะไม่มั่นคง จะได้เงินไม่เท่ากับที่ต้องใช้แต่ละวัน แถมก็ติวมาตั้งขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังกลัวอยู่ดีว่าถ้าไปทางนี้แล้วจะกลับมาเสียใจทีหลังว่าทำไมไม่ไปเลือกทางที่ชอบ ไม่ต้องช่วยคิดก็ได้ค่ะว่าเราควรไปทางไหน เราแค่อยากได้คำแนะนำในการตัดสินใจ จะได้จริงจังเต็มที่กับมันซักที