คนที่บ้านแฟนด่าเราลามปามไปถึงพ่อแม่เราว่าเราไม่ล้างชาม พ่อแม่ไม่สั่งสอน ควาย  เราก็ว่าเราอยู่มาตั้งนานไม่เห็นใครว่าเพราะปกติก็แบ่งหน้าที่กัน เราทำงานภายในบ้าน คือ ล้างห้องน้ำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า ทำความสะอาดหน้าบ้าน (ต้องทำทุกวันเพราะลกทุกวันทั้งๆที่เราไม่ได้ทำลก)
ส่วนแม่แฟน ทำงานในครัว ล้างจาน ทำอาหาร
ส่วนแฟนทำในนอกบ้าน (ถ้าไม่ได้ไปทำงานก็ช่วยเราตากผ้า)
ปกติเราตื่น05:30 ทุกวัน เพื่อมาทำงานบ้าน
แล้วทำตั้งหลายอย่างกว่าจะเสร็จก็ปาไป 8 โมงกว่า พอทำเสร็จ เราก็อาบน้ำอ่านหนังสือ บางครั้งก็มีทำงานนอกบ้านบ้าง
ถ้าแม่ไม่อยู่บ้านเราก็ล้างตลอดไม่เคยแช่ทิ้ง
พอมาเมื่อวาน ประมาณ3ทุ่มมาด่าเราว่าอย่าให้กูโมโหกูว่าจะไม่พูดแล้วนะมีที่ไหนสะไภ้ให้แม่ผัวล้างจานอย่าให้กูโมโหเดี๋ยวจะไม่มีที่อยู่แล้วก็ว่าบ้านเป็นของเขาทั้งๆที่แม่แฟนเราเป็นคนทำ เขาเป็นพี่ชายแม่แฟนเรามีสิทธิ์ถึงขั้นจะเผาบ้านเลยหรอลูกเขาก็มีแต่กลับไม่ทำอะไรเลยนอนกิน กินแล้วก็แช่ชามไว้ ทีแรกเราก็คิดว่าเขาด่าลูกตัวเอง ถ้าไม่มีคำว่าสะไภ้ขึ้นมาเราไม่รู้ว่าเขาว่าเรา
ปกติแม่แฟนก็บอกว่าให้ช่วยกันทำงานบ้านจะได้เสร็จเร็วๆเราก็ทำหน้าที่ของเราทุกวันไม่มีหยุด เขาเป็นใครมันว่าเราถ้าจะเผาบ้านหลังนี้ทิ้งก็เผาเลยแล้วคุณจะได้รู้ว่าใครกันแน่ที่จะไม่มีที่อยู่เพราะถึงเราเป็นสะไภ้ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีบ้านไม่มีพ่อแม่จริงๆเราจะไม่โกรธอะไรเลยถ้าเขาไม่ลามปามถึงพ่อแม่เรา
ส่วนตัวเราคิดว่าการที่เรามาเป็นสะไภ้ก็เหมือนมาเป็นคนในครอบครัวเขาแต่ทุกวันนี้เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่เพราะต่อให้ทำดีแทบตายก็ไม่มีใครว่าดี มีแต่แม่แฟนเราที่สนับสนุนเราทุกอย่าง แต่คนอื่นไม่

#เราผิดหรอที่ไม่ล้างจาน