ลาก่อน - อัสนี วสันต์ โชติกุล


สิ่งที่ยาวนาน ยิ่งกว่าสิ่งไหน
นั่นก็คือใจ ที่ฉันให้เธอ
แต่สิ่งที่ยืนยง มั่นคงเสมอ
ก็คือเธอ กับความเฉยชา

อ่อนใจ กับความเลื่อนลอย
กับการรอคอย จนเหนื่อยจนล้า
บัดนี้ มันเกินเวลา

จบแล้ว รักนี้ที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
หนึ่งคำ ที่อยากจะพูดไป
อยากจะย้ำ ชัดๆ ครั้งสุดท้าย..รักเธอ

อยากจะใจเย็น มากกว่าวันนี้
อยากเป็นคนดี ทนได้นานนาน
แต่จะรอเธอ เพื่อเจอวันนั้น
จะต้องรอ อีกนานเท่าไหร่

เมื่อเธอ ไม่เคยเข้าใจ
ว่าการรอคอย มันเหนื่อยเพียงไหน
อย่างนี้ คงรอเรื่อยไป

จบแล้ว รักนี้ที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
จากกัน ฉันอาจต้องเสียใจ
แต่วันนี้ ฉันขอยอมตัดใจ..จากเธอ

หากว่าความจริง เธอไม่มีใจ
ก็ไม่น่าคิดนานขนาดนั้น
เจ็บที่จริงใจ ให้อยู่นาน
แต่เหมือนไม่มีความหมาย

( solo )

จบแล้ว รักนี้ที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
หนึ่งคำ ที่อาจจะฝืนใจ
แต่วันนี้ ต้องพูดมันออกไป..ลาก่อน
สิ่งยาวนานมากแล้ว.......คือใจ
ฉันที่มอบให้ไป.............ครบร้อย
แต่ผลลัพธ์กลับไกล......กันยิ่ง
เธอนิ่งสนเพียงน้อย.......รับรู้เย็นชา

พาเหนื่อยใจอ่อนล้า.......เต็มที
คอยเลื่อนลอยนานปี......อย่างเก้อ
จบรักแบบเคยมี.............ดีกว่า
แม้ว่าใจอยากเพ้อ..........นึกซึ้งรอวัน

จากกันฉันอาจต้อง.........เสียใจ
แต่เพราะเสียงภายใน.....เหนื่อยล้า
รอนานอีกเพียงใด..........ไม่ชัด
ยอมตัดใจอย่างกล้า.......หลีกร้างห่างเจอ

หากเธอไม่คิดให้............ใจกัน
ไม่น่าคิดนานวัน..............ขนาดนี้
มันเจ็บที่สัมพันธ์.............ไร้ค่า
อยากพูดคำก่อนลี้...........จากนี้ขออำลา.