"ลมหายใจ" คือ เพื่อนแท้ ที่อยู่กับเราตั้งแต่เกิด จนถึงตาย

แต่เรากับไม่เคยสนใจลมหายใจของตนเอง สนใจแต่สิ่งต่างๆ รอบตัว สนใจคนอื่นบ้าง อดีต อนาคตบ้าง จนลืมไปว่า เพื่อนแท้ อยู่กับเราตลอดเวลา
ลองตั้ง "สติ" อยู่กับตัวเรา กับ "ลมหายใจ" เราจะเห็น "ลมหายใจ" อยู่กับเรา ทั้งเข้าและออก ยอมรับการมีตัวตนของเขา

เมื่อเราสามารถอยู่กับ "ลมหายใจ" ได้ตลอดเวลา ทั้งวันทุกลมหายใจ เราจะพบ "ความสุข สงบ" จากจิตใจที่ไม่วุ่นวาย ความสุขที่แท้จริง ระหว่างที่เรามีสติกับลมหายใจ จะ
ไม่มีใครทำร้ายเราได้ และอาจทำให้เราค้นพบความจริง คือ "ปัญญา" ที่ทำให้เราหลุดพ้นได้ เช่นเดียวกับ พระพุทธเจ้า ท่านค้นพบจาก "ลมหายใจ"