“สวัสดี” เสียงหนึ่งดังขึ้นตรงหน้าผม

ผมเงยหน้าขึ้น ก่อนที่จะพบหญิงสาวร่างเล็กคนหนึ่งกำลังมองผม และส่งยิ้มมาให้อย่างเปิดเผย

ผมส่งยิ้มไปให้เธอ ก่อนที่จะวางแก้วเครื่องดื่มลงบนโต๊ะข้างตัว “สวัสดี” ผมตอบกลับไป

“คุณมาที่นี่คนเดียวหรือ” หญิงผมทองคนนั้นถามผม พยักหน้าไปทางผู้คนนับสิบคนทางด้านหลังห้อง

ผมมองใบหน้าหวานนั่น ไล่สายตาไปตามเรือนผมสีทอง และมือบางที่ยื่นมาตรงหน้า

เธอแนะนำตัวเองออกมา แต่ผมไม่ได้สนใจฟังชื่อนั้น -- ผมอาจจะได้ยิน แต่ผมไม่คิดที่จะจำชื่อเธอ

“ฉันเป็นเพื่อนนีน่า” เธอเสริม

ผมจับมือของเธอ แล้วโน้มใบหน้าไปจุมพิตหลังมือนั้นเบาๆ

ท่าทีของผมทำให้เธอประทับใจอย่างรวดเร็ว “คุณเป็นคนมีเสน่ห์” เธอพูดออกมา เดินเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น “มิน่าไม่ว่าใครก็ต่างชอบคุณ ลอว์เรนซ์ เพรสลีย์”

ไม่ว่าใครงั้นหรือ --

“คุณชอบผมไหม” ผมกระซิบถาม

“ฉันชอบคุณ” หญิงผมทองตอบ พินิจมองผมอยู่นาน “ทำไมคุณดูเศร้าแบบนี้”

ผมไม่ได้ตอบคำถามนั้น นอกจากซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอของเธอ อิงแอบอยู่เช่นนั้น ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง

“ทำไมคุณถึงชอบผม” ผมถาม

“ไม่ว่าชายหรือหญิงต่างก็ชอบคุณ” เธอหัวเราะออกมา “ทำไมฉันจะชอบคุณบ้างไม่ได้”

ผมเคยได้ยินประโยคนี้มาก่อนแล้ว

“ผมไม่ใช่แอรอน คิงส์” ผมตอบ เงยหน้าขึ้น แล้วหันมาสบตามองเธอ “คุณอยากใกล้ชิดผม เพราะผมเหมือนแอรอน คิงส์หรือ”

หญิงสาวนิ่งคิดเล็กน้อย หากแต่แววตาที่มองมานั้นกลับทอประกายเจิดจ้ามากขึ้นในความมืดสลัวของห้อง

“ฉันอยากสัมผัสความรักของคุณ” เธอตอบ

ผมมองใบหน้าที่โน้มเข้ามาใกล้นั่น ยังคงมองเธอโดยไม่ละสายตา

“ถ้าผมรักคุณไม่ได้ล่ะ” ผมถาม มองริมฝีปากอิ่มที่เข้ามาคลอเคลียใบหน้าผม

“คุณคงจะให้ฉันได้ ในเมื่อวีโอล่า ลีห์ก็ไปรับความรักจากชายอื่น” เธอกระซิบ “มีคนเห็นเธออยู่กับแอรอน คิงส์ -- ฉันเดาว่าความรักของคุณกับวีโอล่าคงไม่ได้จริงจังกันมากขนาดนั้น จริงไหม”

ผมไม่ได้พูดอะไรออกมา ในตอนที่เธอเข้ามาประชิด แล้วกอดเอวผมไว้แน่น

วีโอล่ากับแอรอน -- สองชื่อนั้นทำให้ผมใจเต้นขึ้นมาอย่างรัวเร็ว

“คุณไม่อยากจูบฉันหรือ” หญิงผมทองถามผม “ฉันเหมือนวีโอล่ามากกว่าที่คุณคิดนะ”

ผมหลุบตามองใบหน้างามนั่น สวมกอดเธอกลับไป จนเธอสะดุ้งเล็กน้อย เมื่ออ้อมแขนผมกระชับร่างเธอแน่นขึ้น

“คุณอยากจูบผมหรือ” ผมถาม “ทำไมกัน”

“ฉันอยากลอง” หญิงผมทองตอบตามตรง “และฉันอยากรู้ ว่าการได้รับความรักจากคนแบบคุณมันเป็นอย่างไร”

คนแบบผมงั้นหรือ --

“คุณอยากลอง และคุณอยากรู้” ผมทวน

หญิงผมทองจ้องมองผมกลับมาอย่างท้าทาย นิ่งรอให้ผมตัดสินใจในความมืดสลัว ที่เต็มไปด้วยเสียงผู้คนและเสียงเพลง

ผมโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เธอ แล้วจุมพิตที่ริมฝีปากเธออย่างแนบแน่น -- เป็นสัมผัสที่ราวกับจะท้าทายความอยากรู้ของเธอกลับไป

นั่นเป็นจูบแรกที่ผมจูบคนอื่นที่ไม่ใช่วีโอล่า

พลันร่างของหญิงผมทองก็ถูกใครคนหนึ่งฉุดออกไปจากอ้อมแขนของผม เธอหวีดร้องอย่างตกใจ ในขณะที่ใครคนนั้นปราดเข้ามาประชิดผม

นีน่ายืนอยู่ตรงนั้น ก่อนที่จะบอกผมว่า “คุณทำอะไรลงไป” เธอส่ายหน้า “หล่อนไม่ใช่วีโอล่าของคุณนะ!”

ตอนนั้นเองที่สติของผมกลับคืนมา และทำให้ผมรู้ว่าการมีใครคนอื่นในความรักของคนสองคนนั้น มันทำให้ผมย่ำแย่มากแค่ไหน