ประมาณว่า ‘คนส่วนใหญ่ใช้เวลาไปกับการหารถซื้อสักคัน ใช้เวลา5นาทีกับการลงหุ้น โดยไม่ศึกษา ถ้าเขาศึกษาใช้เวลาให้คุ้ม บลาบลาบลา’ และก็ชอบเอาคติคำคมของคนที่ประสบความสำเร็จมา ตื่นนอนบ้าง ซื้อโทรศัพท์บ้าง ‘ถ้ามีเงิน 5หมื่นเอาไปลงทุน… แต่ถ้ามาซื้อโทรศัพท์ อีก5ปีผ่านไป… บลาบลาบลา’ ละก็มีอะไรอีกมาก ทั้งเสื้อผ้าการใส่อะไรต่างๆ ชอบพูดว่าใส่เพื่อ ใส่ทำไม อะไรแบบนี้ก็ เอาละก็จะยกตัวอย่างยกคำคมอะไรต่างๆมาสอนละ มันมีจริงๆนะคนประเภทนี้ แล้วก็ชอบพูดว่าอนาคตมีลูกส่งลูกเรียนตปท. อินเตอร์ มีเบนซ์ มีbmw ไม่ทำงาน เงินเดือนต้องหลักแสน คล้ายๆ ceo ต้องแบบนี้เท่านั้น อะไรประมาณนี้
เราไม่ใช่ว่าความคิดมันไม่ดีนะ แต่พยายามถกเถียงกันหลายรอบมากเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ เราพยายามบอกว่าอยู่ในโลกความเป็นจริง อยู่ในยุคที่เศรษฐกิจแบบนี้ยังคิดอีกหรอ แต่มันก็บอกเราว่าเพราะคิดแบบนี้จมปักอยู่แต่คำว่าไม่ได้ เอ้า!!! เราไม่ใช่บอกว่ามันไม่ได้ แต่บางทีมันเกินตัวไปป่าว พ่อแม่ก็ยังหาเช้ากินค่ำ อีกคนก็เป็นพนักงานเงินเดือนฟมื่นกว่าๆ เอาตอนนี้ก่อนไหม ทำยังไงก็ได้พยายามให้พ่อแม่ไม่ทำงานแล้วเลี้ยงพ่อแม่ เราพยายามบอกแบบนี้แต่สุดท้ายก็โดนมองว่าไม่รู้จักโต อยู่ในโลกแคบๆ ไม่ออกมาเปิดโลกสักที เอ้า!!! ก็เราพยายามยกตัวอย่างแห่งความเป็นจริงเราผิดหรอ บางทีเราก็คิดว่าถ้าเกิดวันหน้ามาเขาทำไม่ได้อย่างที่เขาคิดเขาจะเป็นบ้าไหมวะ
อีกอย่างหนึ่งชอบลงคำคมเกี่ยวกับรถ เกี่ยวกับเสื้อผ้า เกี่ยวกับการใช้ชีวิตการกินอะไรต่างๆ แต่สุดท้ายไปไหนมาบอกเราพาไปส่ง จะกินไรเราก็ออกให้ก่อน บางทีเราก็เลี้ยง น้ำมงน้ำมันไม่ต้องพูดถึงเราออกเองตลอด เราก็ยังไม่เคยพูดถึง บางทีก็มาขอยืมเงินบ้างอะไรบ้าง เราก็ให้ตลอด ติดหนี้เราก็ไม่เคยทวง เอาจริงๆเราไม่คิดถี่หรือเรื่องมากอะกับเพื่อน เราก็ใจให้หมด แต่เราแค่ไม่ชอบทำไมต้องบอกมาทำอะไรแบบนั้น แต่ตอนนี้มองไม่เห็นภาพอะไรสักอย่าง เหใือนพูดเพ้อฝันไปวันๆ ใครๆก็คิดได้แต่ความเป็นจริงเอาตอนนี้ไม่พึ่งพาใครก่อนไหม เหใือนเราจะถูกดูถูกตลอดเวลา เวลาที่อยู่กับเพื่อน 2-3คนนี้ เราเลยพยายามตีตัวออกห่าง แต่ก็เห็นในสตอรี่ลงแต่อะไรไม่รู้ สุดท้ายก็ทักมาบอกให้เราโอนตังให้ขอพ่อแม่ใช้อยู่ดี
บางทีเราไปเที่ยวก็จะโดนตอกกลับว่า รวยจัง ถ้าเอาเงินที่ไปเที่ยวมาลงหุ้น…. อีก…เพิ่มผล อะไรต่างๆ เหมือนเราโดนสอนอยู่ตลอดเวลา ก็ใช่แหละเราคิดว่าพ่อแม่เราค่อนข้างมาฐานะนิดหน่อย แต่เขาพ่อแม่หาเช้ากินค่ำ ไม่ได้อยากจะดูถูกนะ แต่ลูกเขาใช้ชีวิตแบบคนรวยเลยแหละ ใช้ชีวิตเหมือนคนที่สอนคนเพื่อผระสบความสำเร็จแต่พ่อแม่ตัวเองยังต้องหาของกินตามป่าตามเข่กินอยู่เลยอะ ไม่รู้นะว่าเขาอิจฉาเราหรือว่าอะไรแต่ถ้าเขาคิดแล้วทำอย่างที่เขาวาดฝันไว้ก็ดี เป็นกำลังใจ
ปล.ลืมบอกไปว่าเราเรียนอยู่มหาลัย กำลังจะห้าวสู่วัย20กัน แต่เหมือนความคิดเพื่อนจะโตกันหมดแล้ว หรือว่าเราไม่รู้จักโต เราก็แค่ใช้ชีวิตไปตามเพื่อน ไม่ออกนอกลู่นอกทางนะ แต่ก็ไม่ได้คิดสูงอะไรขนาดนั้น
เพื่อนชอบลงคำคม คติสอนใจ พูดถึงอนาคตที่สวยหรู แต่สุดท้ายมีอะไรพึ่งพาเราหมด?
เราไม่ใช่ว่าความคิดมันไม่ดีนะ แต่พยายามถกเถียงกันหลายรอบมากเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ เราพยายามบอกว่าอยู่ในโลกความเป็นจริง อยู่ในยุคที่เศรษฐกิจแบบนี้ยังคิดอีกหรอ แต่มันก็บอกเราว่าเพราะคิดแบบนี้จมปักอยู่แต่คำว่าไม่ได้ เอ้า!!! เราไม่ใช่บอกว่ามันไม่ได้ แต่บางทีมันเกินตัวไปป่าว พ่อแม่ก็ยังหาเช้ากินค่ำ อีกคนก็เป็นพนักงานเงินเดือนฟมื่นกว่าๆ เอาตอนนี้ก่อนไหม ทำยังไงก็ได้พยายามให้พ่อแม่ไม่ทำงานแล้วเลี้ยงพ่อแม่ เราพยายามบอกแบบนี้แต่สุดท้ายก็โดนมองว่าไม่รู้จักโต อยู่ในโลกแคบๆ ไม่ออกมาเปิดโลกสักที เอ้า!!! ก็เราพยายามยกตัวอย่างแห่งความเป็นจริงเราผิดหรอ บางทีเราก็คิดว่าถ้าเกิดวันหน้ามาเขาทำไม่ได้อย่างที่เขาคิดเขาจะเป็นบ้าไหมวะ
อีกอย่างหนึ่งชอบลงคำคมเกี่ยวกับรถ เกี่ยวกับเสื้อผ้า เกี่ยวกับการใช้ชีวิตการกินอะไรต่างๆ แต่สุดท้ายไปไหนมาบอกเราพาไปส่ง จะกินไรเราก็ออกให้ก่อน บางทีเราก็เลี้ยง น้ำมงน้ำมันไม่ต้องพูดถึงเราออกเองตลอด เราก็ยังไม่เคยพูดถึง บางทีก็มาขอยืมเงินบ้างอะไรบ้าง เราก็ให้ตลอด ติดหนี้เราก็ไม่เคยทวง เอาจริงๆเราไม่คิดถี่หรือเรื่องมากอะกับเพื่อน เราก็ใจให้หมด แต่เราแค่ไม่ชอบทำไมต้องบอกมาทำอะไรแบบนั้น แต่ตอนนี้มองไม่เห็นภาพอะไรสักอย่าง เหใือนพูดเพ้อฝันไปวันๆ ใครๆก็คิดได้แต่ความเป็นจริงเอาตอนนี้ไม่พึ่งพาใครก่อนไหม เหใือนเราจะถูกดูถูกตลอดเวลา เวลาที่อยู่กับเพื่อน 2-3คนนี้ เราเลยพยายามตีตัวออกห่าง แต่ก็เห็นในสตอรี่ลงแต่อะไรไม่รู้ สุดท้ายก็ทักมาบอกให้เราโอนตังให้ขอพ่อแม่ใช้อยู่ดี
บางทีเราไปเที่ยวก็จะโดนตอกกลับว่า รวยจัง ถ้าเอาเงินที่ไปเที่ยวมาลงหุ้น…. อีก…เพิ่มผล อะไรต่างๆ เหมือนเราโดนสอนอยู่ตลอดเวลา ก็ใช่แหละเราคิดว่าพ่อแม่เราค่อนข้างมาฐานะนิดหน่อย แต่เขาพ่อแม่หาเช้ากินค่ำ ไม่ได้อยากจะดูถูกนะ แต่ลูกเขาใช้ชีวิตแบบคนรวยเลยแหละ ใช้ชีวิตเหมือนคนที่สอนคนเพื่อผระสบความสำเร็จแต่พ่อแม่ตัวเองยังต้องหาของกินตามป่าตามเข่กินอยู่เลยอะ ไม่รู้นะว่าเขาอิจฉาเราหรือว่าอะไรแต่ถ้าเขาคิดแล้วทำอย่างที่เขาวาดฝันไว้ก็ดี เป็นกำลังใจ
ปล.ลืมบอกไปว่าเราเรียนอยู่มหาลัย กำลังจะห้าวสู่วัย20กัน แต่เหมือนความคิดเพื่อนจะโตกันหมดแล้ว หรือว่าเราไม่รู้จักโต เราก็แค่ใช้ชีวิตไปตามเพื่อน ไม่ออกนอกลู่นอกทางนะ แต่ก็ไม่ได้คิดสูงอะไรขนาดนั้น