คิดอย่างไรกับคำว่า "พ่อแม่ไม่สั่งสอน" ทำไมสังคมไทยถึงได้เซนซิทีฟกับคำนี้นัก

แต่ความเป็นจริงก็คือ พ่อแม่ไม่สั่งสอน นั้นก็อาจเป็นความจริงก็ได้
บางคนโตมาแบบตามมีตามเกิด โตมากับคนข้างบ้าน พ่อแม่หาเช้ากินค่ำ อาจไม่มีเวลามาสั่งสอนลูกตัวเอง
บางคนรวยล้นฟ้า เป็นเจ้าของกิจการ แต่ก็อาจส่งเสริมให้ลูกเป็นลูกเทวดา เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แทนที่จะสอนในสิ่งที่ควร ให้ช่วยเหลือตนเองได้

ทำไมคนที่โดนด่า นอกจากอารมณ์โกรธแล้วไม่ย้อนกลับไปดูว่า แล้วตกลงบุพการีที่บ้านเคยได้สอนจริงๆรึเปล่า หรือสอนแล้วแต่เราดื้อไม่ยอมทำตามนั้นเอง
แล้วเราจะแน่ใจได้ยังไงว่าสิ่งที่ได้สอนๆกันมา เป็นสิ่งที่ถูก ในข่าวยังมีให้เห็นกันบ่อยๆ บางทีพ่อแม่ยุยงส่งเสริมลูกตัวเองให้ไปในทางที่ผิดก็มี พ่อแม่ที่ตามืดบอดเองก็มี แล้วถ้าพ่อแม่เลว จะสอนลูกให้เป็นคนดีได้ยังไง แล้วบรรทัดฐานมันอยู่ที่ไหน อย่างไหนเรียกว่าสอนดี สอนไม่ดี
อย่าบอกว่าแม่ทุกคนรักลูก เพราะจับลูกยัดลงชักโครกก็ยังทำได้

อยากรู้ความรู้สึก ถ้าคุณเป็นลูก โดนตำหนิด้วยคำนี้ รู้สึกยังไงบ้าง
แล้วสำหรับคนที่เป็นพ่อแม่คนแล้ว ถ้าลูกตัวเองโดนว่าแบบนี้ จะโกรธแทนลูกไหม หรืออย่างไร รู้สึกผิดบาปรึเปล่าที่ทำให้ลูกเป็นแบบนี้
แล้วถ้าคนที่เกิดมากำพร้า ไม่มีพ่อแม่สั่งสอนแต่แรก จะคิดแบบไหน

คำถามนี้ถามแบบทั่วๆไป ไม่เกาะกระแสแต่อย่างใด เพราะคำที่ใช้ตำหนิคำนี้มักได้ยินบ่อยๆ พอทำอะไรผิดที่รับไม่ได้ก็ ไอ้พ่อแม่ไม่สั่งสอน ตลอด
ตอบแบบคิดวิเคราะห์ ไม่ดราม่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่