สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกของผมในพันทิป
เบื้องต้นผมเป็นวัยรุ่น ผู้ชายอายุ 26 ปี เป็นวัยพึ่งเริ่มทำงาน มีความสนใจเริ่มปฏิบัติธรรม มาได้ 1 ปีครับ ส่วนมากดูวิธีปฏิบัติความรู้ต่างๆจาก youtube เคยเข้าคอส ปฏิบัติธรรมระยะสั้น 1 ครั้ง ที่เน้นเรื่องการเจริญสติ สติปัฏฐาน 4 
พื้นฐานสมาธิของผมที่เคยได้นั่ง เคยมีสภาวะพวก เห็นแสง ตัวโยก ปิติ ขนลุกพอง บางครั้งแต่ไม่ได้สนใจอะไร ทำแต่ละครั้งสงบดี

จนเมื่อไม่นานนี้ ในการนั่งสมาธิ เป็นการนั่งปกติของผม
เกิดสภาวะขั้นต้นพวก แสงจ้า ตัวพอง รู้สึกเหมือนผิวหนังชื้นเปียก ผมไม่ได้สนใจอะไร ต่อมาสักพัก เกิดอาการเวทนาปวดขามาก ปวดมากที่สุดในชีวิต เหมือนขาจะระเบิดออกมา ไม่เคยเจอความปวดแบบนี้มาก่อน (ปกติเวลานั่ง ไม่ได้ปวดมากอะไรเฉยๆ) ตอนนั้นผมแทบจะลืมตา แต่พยายามกำหนดข่มสู้ ปวดๆๆๆๆๆ จะตายก็ตาย สักพัก ความปวดหายไป ความรู้สึกหายไปหมด รู้สึกเหมือนตัวเองอยุ่ในห้อง 4 เหลี่ยมมืดๆ เงียบสงบดี สักพัก ทุกๆอย่างรอบตัว รวมถึงตัวเอง ค่อยๆหดเล็กลงๆ จนเหลือจุดเล็กๆ และ เกิด ระเบิดออก เหลือแต่ความขาวๆ เหมือนความว่างเปล่า

ตอนนั้นเหมือนเรารู้ขึ้นมาเองทันเลยว่า นี้แหละ เราได้เห็นถึง สติปัฏฐาน4 ได้เห็นถึง กาย เวทนา จิต และ ปัญญา (การแตกดับอัตนัตตา) เหมือนมันมัดรวมกันให้เราเห็นพิจารณาทีเดียว และออกสมาธิออกมา รู้สึกดีมาก มันฟูอย่างบอกไม่ถูก

หลังจากนั่นผมจึงมานอนเงียบๆ เบาๆ อยุ่บนเตียง ก็มีความคิดแล่นเป็นคำพูดประโยคเข้ามาอีกว่า
‘ความสัมพันธ์นั้นละยาก ความสัมพันธ์คือจุดกำเนิด เราสร้างเกิด แท้จริง ไม่มี ‘ 
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรจริงๆ แต่ ณ ขณะนั้นตัวเรารู้เลยว่า จริงๆ แล้วทุกอย่างมันไม่มีอะไรเลย เราสร้างสัมพันธ์นี้ขึ้นทั้งหมด จงกลับไปที่ความไม่มีแต่แรกซะ !

ผมจึงอยากจะสอบถามครับ
1. สิ่งที่ผมเห็น และ ความคิดที่เกิดขึ้น มันคือ สัญญา หรือ ปัญญาครับ (ผมคิดไปเองหรือป่าว?)
2. ประโยค ‘ความสัมพันธ์นั้นละยาก ความสัมพันธ์คือจุดกำเนิด เราสร้างเกิด แท้จริง ไม่มี ‘ ที่มันเกิดในหัวผม พอช่วยขยายความได้ไหมครับ