ล. วิลิศมาหรา


วิชัยชอบบรรยากาศกระท่อมของปู่ เขาจึงมานอนค้างกับปู่ทุกครั้งที่พ่อพามาเยี่ยมบ้านเกิด มานอนฟังปู่เล่าเรื่องสมัยก่อน แต่ละเรื่องสนุกทั้งนั้น มีทั้งเรื่องเสือกินคนที่กลายร่างจากคนมาเป็นเสือสมิงได้ เรื่องผีต่าง ๆ ที่ชอบมาจับกบเขียดกินเวลามีฝนตก เช่นผีโพง เป็นผีมีไฟออกที่โพรงจมูก ผีกระสือมีแต่ไส้กับหัว ลอยไปลอยมาเพื่อหาของดิบของคาวกิน ตามทุ่งนาและตามใต้ถุนบ้านคน ผีกระหังมีปีกเป็นกระด้ง ขี่สากตำข้าวลอยไปหาอาหารกิน แม้กระทั่งผีม้าบ้องที่ชอบพาคนขึ้นขี่หลัง แล้วเอาไปสะบัดทิ้งไว้ในป่าช้า วิชัยฟังเพลินจนหลับคาเรื่องเล่าของปู่ไปทุกครั้ง ปู่มีเรื่องเล่ามากมายจนวิชัยเผลอคิดว่าเป็นเรื่องจริง

“มันก็เป็นเรื่องจริงนี่แหละไอ้หลานรัก ไม่ใช่นิทานหรอก” ปู่หัวเราะชอบใจที่วิชัยบอกว่าชอบฟังนิทานของปู่

“อยากเห็นผีโพงไหมล่ะ ปู่จะพาไปดูมัน” 

ปู่ชวน ทำเสียงขึงขัง ตอนนั้นวิชัยทำตาโต รีบพยักหน้ารับทันควัน เขาไม่ได้นึกกลัวผีโพงแต่อย่างใด เพราะคิดอยู่เสมอว่าปู่ของตนเป็นคนมีคาถาอาคม แค่ผีโพงตัวเดียว ปู่ต้องใช้คาถาปราบมันได้อยู่แล้ว พอวิชัยพยักหน้ารับ ปู่ก็หัวเราะ เอื้อมมือมาขยี้ผมเขาเล่นอย่างเอ็นดู

“บ๊ะ! เอ็งนี่มันเข้าท่า กล้าหาญดี แต่ตอนนี้ยังไม่มีผีโพงมาให้เอ็งดูหรอก ต้องรอหน้าฝน ให้ฝนมันตกเสียก่อน ผีโพงมันถึงจะออกมาจับกบเขียดกิน” ได้ยินดังนั้น วิชัยจึงตั้งหน้าเฝ้ารอให้ถึงฤดูฝนด้วยความตื่นเต้น คิดตามประสาเด็กว่า ได้ไปดูผีโพงคงสนุกดีพิลึก

วิชัยจะได้เจอกับผีโพงหรือไม่ ติดตามได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ  https://youtu.be/D6LzwBRlfiI