เราเหนื่อยมากแบบมากๆพ่อกับแม่บังคับเราทุกอย่างต้องเป็นคนยังไงเรียนต้องเก่งได้ที่ดีเกรดดีโตไปต้องทำอาชีพอะไีรบังคับทุกๆอย่างเราไม่ค่อยมีอิสระเท่าไหร่ออกไปเที่ยวกับเพื่อนไรงี้เดินห้างเหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆพ่อกับแม่ไม่เคยชมเราเลยเวลาที่เราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็จะด่าพ่อกับแม่เราเป็นคนปากจัดด่าแต่ละคำเรานี่ใจสลายเลยไม่เหนื่อยนะที่ต้องเรียนแล้วกลับบ้านมาก็โดนบ่นโดนด่าโดนบังคับให้ทำนู่นทำนี่พ่อกับแม่ไม่เคยเข้าใจเราเลยหลายครั้งนะที่เราพยายามมองในมุมมองของผู้ใหญ่พยายามเข้าใจพ่อกับแม่แต่เค้าไม่เคยพยายามเข้าใจเราเลยเรารู้สึกว่ามันไม่มีประโยชน์พยายามไปก็เท่านั้นเหนื่อยมากเหนื่อยจริงๆแค่อยากพักผ่อนอยู่ในห้องเงียบๆเรายังทำไม่ได้เลยต้องออกมาอยู่นอกห้องตลอดความเป็นส่วนตัวก็ไม่ค่อยมีเราเบื่อเบื่อมากๆ  ปล.แค่อยากหาที่ระบายเฉยๆ