สวัสดีครับ ช่วงนี้เป็นช่วงรับเกรดของเด็กทุกคน ซึ่งก็มีทั้งดีบ้างและแย่บ้าง ของผมเกรด 3.54 ซึ่งก็ถึงว่าไม่แย่สำหรับผมแต่สำหรับแม่ผมถือว่าแย่มากเพราะได้แค่อันดับที่ 18 ซึ่งพอบอกแม่ แม่ก็บอกว่าทำไมแย่จัง เรียนไม่ได้เรื่อง อย่างนั้นนี้ มันทำให้ผมเสียใจแล้วกลับมาคิดว่าเราแย่ขนาดนี้เลยนี้เหรอ เคยโดนแม่ว่ามาหลายรอบแล้ว บางทีคิดอยากให้หนังสือให้ตายกันไปข้างหรือฆ่าตัวตายกันไปเลย จะได้จบๆกันเลย ซึ่งส่วนนี้ผมก็ต้องรับว่าผมโง่คณิต รวมถึงปัญหาบางวิชาคนที่ส่งงานมากกว่าดันได้คะแนนน้อยกว่าคนที่ส่งงานน้อยกว่า ได้คะแนนสอบน้อยกว่าซะงั้น (ผมและเพื่อนเจอมากับตัว) สำหรับส่วนนี้ผมก็ต้องพัฒนาตัวเองต่อไป และอยากขอคำแนะนำว่าจัดการตัวเองอย่างไรเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาความเครียดสะสมจนเป็นโรคเครียดน่ะครับ เพราะครูประจำชั้นผมบอกว่าผมเครียดกับการเรียนเกินไป แต่ถ้าผมไม่เครียดก็เรียนได้แย่ โดนแม่ด่าอยู่ดี จะทำอย่างทำอย่างไรดีครับ
ส่วนอีกเรื่องที่อยากระบายต่อจากเรื่องบนคือ ความห่วยบรมของการศึกษาไทยครับ หลายๆคนอาจจะหาว่าทำไมไม่ทำให้ดีเองบ้างล่ะ,รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองบ้างล่ะ ผมอยากจะบอกในฐานะนักเรียนม.ปลาย คนหนึ่ง การศึกษาไทยบางทีมันเหนื่อยกว่าการทำงานบางแห่งด้วยซํ้า เด็กบางคนต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่ (ผมตื่นหกโมงเช้าครับ) เรียนวันละ 8-10 คาบบ้างล่ะ บางคนต้องไปเรียนต่อตอนเย็นกว่าจะได้กลับบ้านก็ 2-4 ทุ่มแล้ว ทำการบ้านอีก บางคนต้องนอน ตี 2 ตี 3 เพื่อทำงานให้เสร็จเนี่ยนะ การศึกษาไทยมันทำลายชีวิตวัยเด็กหลายๆคนไปแล้ว (พ่อแม่บางทีก็พูดว่าหมกหมุนกับงานเกินไปไหม แต่ถ้าไม่ทำแล้วคะแนนจะได้จากไหนล่ะ) ส่วนช่วงปิดเทอมบางคนก็ต้องไปเรียนพิเศษเอาตายกันอีก ผมขอพูดตรงๆว่าผมโครตเหนื่อยเลยวะ แต่ถ้าเราไม่ทุ่มเทกับมัน โตขึ้นจะไปทำอะไรได้
ส่วนตัวผมอยากให้ปฏิรูปการศึกษาไทยทั้งหมดครับ โดยเริ่มจากการเพิ่มศักดิ์ศรีและปรับค่านิยมเกี่ยวกับอาชีพครูใหม่ครับ (แต่ครูทุกคนก็ต้องมีการทดสอบความสามารถและจิตวิทยาในการดูแลเด็กอย่างเข้มข้นด้วย เพื่อให้ได้ครูที่มีคุณครูภาพจริงๆ) ผมอยากให้ปรับความนิยมและศักดิ์ศรีของอาชีพครูให้ขึ้นไปเทียบเท่ากับแพทย์และวิศวกร (แต่ต้องมีคุณภาพจริงๆ) รวมถึงปรับทัศนคติใหม่ว่านอกจากทหารและตำรวจแล้ว อาชีพนักวิจัยและครู ต่างก็เป็นอาชีพที่ทำเพื่อชาติทั้งนั้น เพิ่มเงินเดือนมากขึ้น ลดการทำงานหลายหน้าที่ออกไปเพื่อให้งานมีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งในมุมมองผมทำให้ได้งานมีคุณภาพมากขึ้นและอาจจะเป็นการเพิ่มจำนวนแรงงานมากขึ้นด้วย (ถ้าใช้คำผิดขออภัยด้วยครับ) และปรับทัศนคติและภาพลักษณ์ของครูให้ดีขึ้น รวมถึงการปราบปรามการโกงในทุกที่อีกด้วย (ซึ่งอาจจะเป็นไปไม่ได้)
ส่วนในโรงเรียนผมอยากให้ลดกฎระเบียบแปลกๆบ้าง เพราะบางเรื่องก็ล้าสมัยไปแล้ว เช่นบังคับทรงผม ซึ่งอยากทำทรงผมอะไรก็ได้ (แต่ต้องสุภาพ) เข้าแถวกลางแดด ฟังพูดอะไรนานๆ รวมถึงกฎบางกฎที่ปัญญาอ่อนก็ควรเลิกไปบ้าง ปรับคาบเรียนให้น้อยลง โดยในมุมมองผมอยากให้เป็นเช่นนี้ เตรียมอนุบาล ให้เป็นไปตามวัยและฝึกกิจวัตรพื้นฐานในชีวิตประจำวัน เช่นการกินข้าวให้ถูกต้อง การขับถ่าย การฝึกการเคลื่อนไหว ฯลฯ ในชั้นอนุบาลอยากให้ฝึกไปตามวัยครับ ไม่ทำอะไรเกินวัยและทำการศึกษาให้น่าสนใจสำหรับเขา ในชั้นประถมเริ่มค้นหาว่าตัวเองมีความโดดเด่นด้านใด วิชาอะไร เพื่อนำไปต่อยอดในชั้นต่อไป ช่วงมัธยมต้นให้ค้นหาตัวเองว่าอยากจะเป็นอะไร ทำงานอะไรดี ส่วนช่วงมัธยมปลายอยากให้มีวิชาที่เกี่ยวกับการทำงานในอนาคดบ้างครับ (แต่ก็ควรให้เหมาะสมกับวัยด้วย)
เช่นชั้นประถมมีวิชาบังคับภาษาไทย ภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์พื้นฐาน วิทยาศาสตร์ที่เหมาะสมกับวัย สุขศึกษา สังคมศึกษา ประวัติศาสตร์ หน้าที่พลเมือง+ศาสนา (ไม่เอาเกรด) ส่วนวิชาที่เหลือให้เป็นวิชาเลือกอิสระที่เหมาะสมกับวัย
ในชั้นมัธยมต้นมีวิชาบังคับเช่นเดิม แต่วิชาเพิ่มเติมมาให้เลือกมากขึ้น แต่ในชั้นมัธยมปลายให้มีวิชา 3 ส่วนคือวิชาบังคับเช่นเดิม วิชาเลือกอิสระที่คิดเกรดเช่นภาษาที่ 3 เคมี ฟิสิกส์ ชีววิทยา คณิตศาสตร์เพิ่มเติม รวมไปถึงวิชาที่เหมาะสมกับอาชีพที่อยากเป็นด้วย และวิชาที่เลือกเองแต่ไม่คิดเกรด
ซึ่งการปฏิรูปการศึกษาไทยคงไม่ใช่แค่ 1-2 ปีแน่นอน อย่างน้อยต้องใช้ 5-6 ปี เผลอๆจะเป็น 10-20 ปีด้วยซํ้า แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย มันก็เป็นเช่นเดิมตลอดปีตลอดชาติ ไม่มีการพัฒนาเลยเหรอ โดยเริ่มจากโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษก่อน เพราะมีทั้งเงินทุนและทรัพยาการที่พร้อมสำหรับการพัฒนาแล้วค่อยๆขยายไปเรื่อยๆ จนการศึกษาไทยพัฒนาไปทั้งประเทศ ซึ่งจากที่กล่าวมาผมอยากให้การศึกษาไทยพัฒนามากขึ้นก็แค่นั้นครับ ใครมีมุมมองอะไรดีๆก็เสนอกันได้ครับ
ปล.ขอบคุณครับสำหรับการระบายความรู้สึกในใจของผม
การศึกษาไทยกับเด็กคนหนึ่ง
ส่วนอีกเรื่องที่อยากระบายต่อจากเรื่องบนคือ ความห่วยบรมของการศึกษาไทยครับ หลายๆคนอาจจะหาว่าทำไมไม่ทำให้ดีเองบ้างล่ะ,รำไม่ดีโทษปี่โทษกลองบ้างล่ะ ผมอยากจะบอกในฐานะนักเรียนม.ปลาย คนหนึ่ง การศึกษาไทยบางทีมันเหนื่อยกว่าการทำงานบางแห่งด้วยซํ้า เด็กบางคนต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่ (ผมตื่นหกโมงเช้าครับ) เรียนวันละ 8-10 คาบบ้างล่ะ บางคนต้องไปเรียนต่อตอนเย็นกว่าจะได้กลับบ้านก็ 2-4 ทุ่มแล้ว ทำการบ้านอีก บางคนต้องนอน ตี 2 ตี 3 เพื่อทำงานให้เสร็จเนี่ยนะ การศึกษาไทยมันทำลายชีวิตวัยเด็กหลายๆคนไปแล้ว (พ่อแม่บางทีก็พูดว่าหมกหมุนกับงานเกินไปไหม แต่ถ้าไม่ทำแล้วคะแนนจะได้จากไหนล่ะ) ส่วนช่วงปิดเทอมบางคนก็ต้องไปเรียนพิเศษเอาตายกันอีก ผมขอพูดตรงๆว่าผมโครตเหนื่อยเลยวะ แต่ถ้าเราไม่ทุ่มเทกับมัน โตขึ้นจะไปทำอะไรได้
ส่วนตัวผมอยากให้ปฏิรูปการศึกษาไทยทั้งหมดครับ โดยเริ่มจากการเพิ่มศักดิ์ศรีและปรับค่านิยมเกี่ยวกับอาชีพครูใหม่ครับ (แต่ครูทุกคนก็ต้องมีการทดสอบความสามารถและจิตวิทยาในการดูแลเด็กอย่างเข้มข้นด้วย เพื่อให้ได้ครูที่มีคุณครูภาพจริงๆ) ผมอยากให้ปรับความนิยมและศักดิ์ศรีของอาชีพครูให้ขึ้นไปเทียบเท่ากับแพทย์และวิศวกร (แต่ต้องมีคุณภาพจริงๆ) รวมถึงปรับทัศนคติใหม่ว่านอกจากทหารและตำรวจแล้ว อาชีพนักวิจัยและครู ต่างก็เป็นอาชีพที่ทำเพื่อชาติทั้งนั้น เพิ่มเงินเดือนมากขึ้น ลดการทำงานหลายหน้าที่ออกไปเพื่อให้งานมีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งในมุมมองผมทำให้ได้งานมีคุณภาพมากขึ้นและอาจจะเป็นการเพิ่มจำนวนแรงงานมากขึ้นด้วย (ถ้าใช้คำผิดขออภัยด้วยครับ) และปรับทัศนคติและภาพลักษณ์ของครูให้ดีขึ้น รวมถึงการปราบปรามการโกงในทุกที่อีกด้วย (ซึ่งอาจจะเป็นไปไม่ได้)
ส่วนในโรงเรียนผมอยากให้ลดกฎระเบียบแปลกๆบ้าง เพราะบางเรื่องก็ล้าสมัยไปแล้ว เช่นบังคับทรงผม ซึ่งอยากทำทรงผมอะไรก็ได้ (แต่ต้องสุภาพ) เข้าแถวกลางแดด ฟังพูดอะไรนานๆ รวมถึงกฎบางกฎที่ปัญญาอ่อนก็ควรเลิกไปบ้าง ปรับคาบเรียนให้น้อยลง โดยในมุมมองผมอยากให้เป็นเช่นนี้ เตรียมอนุบาล ให้เป็นไปตามวัยและฝึกกิจวัตรพื้นฐานในชีวิตประจำวัน เช่นการกินข้าวให้ถูกต้อง การขับถ่าย การฝึกการเคลื่อนไหว ฯลฯ ในชั้นอนุบาลอยากให้ฝึกไปตามวัยครับ ไม่ทำอะไรเกินวัยและทำการศึกษาให้น่าสนใจสำหรับเขา ในชั้นประถมเริ่มค้นหาว่าตัวเองมีความโดดเด่นด้านใด วิชาอะไร เพื่อนำไปต่อยอดในชั้นต่อไป ช่วงมัธยมต้นให้ค้นหาตัวเองว่าอยากจะเป็นอะไร ทำงานอะไรดี ส่วนช่วงมัธยมปลายอยากให้มีวิชาที่เกี่ยวกับการทำงานในอนาคดบ้างครับ (แต่ก็ควรให้เหมาะสมกับวัยด้วย)
เช่นชั้นประถมมีวิชาบังคับภาษาไทย ภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์พื้นฐาน วิทยาศาสตร์ที่เหมาะสมกับวัย สุขศึกษา สังคมศึกษา ประวัติศาสตร์ หน้าที่พลเมือง+ศาสนา (ไม่เอาเกรด) ส่วนวิชาที่เหลือให้เป็นวิชาเลือกอิสระที่เหมาะสมกับวัย
ในชั้นมัธยมต้นมีวิชาบังคับเช่นเดิม แต่วิชาเพิ่มเติมมาให้เลือกมากขึ้น แต่ในชั้นมัธยมปลายให้มีวิชา 3 ส่วนคือวิชาบังคับเช่นเดิม วิชาเลือกอิสระที่คิดเกรดเช่นภาษาที่ 3 เคมี ฟิสิกส์ ชีววิทยา คณิตศาสตร์เพิ่มเติม รวมไปถึงวิชาที่เหมาะสมกับอาชีพที่อยากเป็นด้วย และวิชาที่เลือกเองแต่ไม่คิดเกรด
ซึ่งการปฏิรูปการศึกษาไทยคงไม่ใช่แค่ 1-2 ปีแน่นอน อย่างน้อยต้องใช้ 5-6 ปี เผลอๆจะเป็น 10-20 ปีด้วยซํ้า แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย มันก็เป็นเช่นเดิมตลอดปีตลอดชาติ ไม่มีการพัฒนาเลยเหรอ โดยเริ่มจากโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษก่อน เพราะมีทั้งเงินทุนและทรัพยาการที่พร้อมสำหรับการพัฒนาแล้วค่อยๆขยายไปเรื่อยๆ จนการศึกษาไทยพัฒนาไปทั้งประเทศ ซึ่งจากที่กล่าวมาผมอยากให้การศึกษาไทยพัฒนามากขึ้นก็แค่นั้นครับ ใครมีมุมมองอะไรดีๆก็เสนอกันได้ครับ
ปล.ขอบคุณครับสำหรับการระบายความรู้สึกในใจของผม