ขออนุญาตสอบถามความคิดเห็นทุกท่านนะคะ

เราอายุ30ต้นๆ สามีเราอายุ30 กลางๆ
เรามีอาชีพเป็นพนักงานบริษัทที่ได้เงินเดือน 50-80k ต่อเดือน
ส่วนสามีทำงานช่วยธุรกิจที่บ้านได้เงินเดือน 30k ต่อเดือน

ตั้งแต่โควิดจนถึงปัจจุบันร่วม 2 ปีแล้ว เราลาคลอดลูก และลา
แบบไม่รับเงินเดือน นานเกือบ2 ปี ซึ่งใกล้จะครบกำหนดที่เรา
ขอลาพักงานไว้ อีกไม่กี่เดือน เราจะต้องกลับไปทำงาน
งานของเรา จะต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ นาน2-3 อาทิตย์
แล้วก็มีโอกาสได้หยุดอยู่ไทย4-14วัน วันหยุด ไม่แน่นอน

ช่วงโควิดที่ผ่านมา เราคลอดลูก เลี้ยงลูกเอง
จนตอนนี้ลูก1ขวบนิดๆแล้ว

ถามว่าเรารักลูกมั้ย เรารักมาก
ถามว่าเรารักงานมั้ย เราก็รักเพราะเป็นงานที่มีความสุขมาก
แต่ด้วยลักษณะงาน ทำให้เราต้องหาคนมาช่วยสามีเลี้ยงลูก
สามีก็ต้องทำงานที่บ้านเค้า จะมาดูแลเลี้ยงลูก100%ก็ทำไม่ได้
(ดราม่ากงสี ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน พาปวดหัวค่ะ)

ถามว่าห่วงลูกมั้ย โคตรห่วงค่ะ โคตรกังวลค่ะ

แต่ด้วยสภาพคล่องทางการเงินของเราและครอบครัว
ทำให้เครียดและกังวลใจค่ะ

ถ้าเราลาออก คือ 3 คนพ่อแม่ลูก กับเงินเดือนแฟน30k
มองไม่เห็นว่าจะไหวจะรอดมั้ย ในยุคข้าวยากหมากแพงแบบนี้

แต่ถ้าเรากลับไปทำงาน เรื่องสภาพคล่องเงินคือไม่น่ากังวล
แต่เราห่วงลูก มากกกกกกกกกกกกก
แค่คิดก็จะร้องไห้แล้วค่ะ

ครอบครัวสามี อยู่แบบกงสีครอบครัวใหญ่
ไม่ได้แยกออกมาเป็นครอบครัวย่อย
ครอบครัวสามีมีหลานวัย4-6ขวบ อยู่
ลูกเราเคยโดนตี ต่อย รังแกเป็นระยะ
(ตอนที่ลูกโดน ลูกอยู่กับสามีเราบ้าง แม่สามีบ้าง
ตอนนั้นเราไปทำธุระ เลยต้องฝากลูกไว้ หลักชั่วโมงค่ะ)
แต่คือสามีเราก็แทบไม่มีpowerในบ้าน
ปกป้องตัวเค้าเองยังไม่ได้ รักษาสิทธิ์ของตัวเองยังไม่ได้
บอกตรงๆว่า"ไม่สามารถไว้วางใจ"
ให้ดูแลลูก หรือ ปกป้องลูกให้ไม่ถูกรังแกได้เลยค่ะ
(เคยคุยกับสามีจริงๆจังๆ แต่ก็... คำตอบของสามี
ไม่ช่วยให้คลายกังวลเลยค่ะ)

เจอแบบนี้เรายิ่งกังวล เครียด หาทางออกไม่ได้

คิดไม่ตกเลยค่ะว่าควรเลือกทางไหนดี ((