การเล่าระบายให้คนอื่นฟัง​ เขียนระบายให้คนอื่นอ่าน

เหมือนดาบ​ 2​ คม
ทำให้ตัวเองสบายใจ​ แต่ก็ทำให้ยิ่งจดจำอดีตไม่ลืม

คนปกติสุขภาพจิตดี​ จะลืมอดีตเลวร้ายได้
เพราะทำงาน​ ทำกิจกรรม​ วุ่นกับสิ่งใหม่ๆ
จนไม่มีเวลาไปนั่งคิดย้อนอดีต
เวลาใครมาถามถึงอดีต​ ก็รู้สึกลางเลือน​
ลืมไปแล้ว​ จำไม่ได้​ ตั้ง​ 10​ กว่าปีใครจะไปจำได้

คนซึมเศร้า​จะเล่าระบายแทบทุกวัน
จนอายุ​ 60​ ก็ยังเล่า​ จดจำได้เหมือนเพิ่งเกิดเมื่อวาน
พร้อมกับต้องกินยาช่วยให้หลับไปด้วย

ส่วนคนฟังก็จะเครียด​ หายหน้าหายตาไป
เพราะทนฟังเรื่องเดิมๆซ้ำๆไม่ไหว​
คนซึมเศร้าก็ต้องหาคนใหม่มาฟัง​ เปลี่ยนไปเรื่อย
ทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน​ หรือพออ้าปากเพื่อนก็ขอตัว
เพราะรู้ทันว่าจะเล่าอะไร