สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นนำก่อนนะคะ
เรามีลูก อายุตอนนี้คือ 2 ปี 3 เดือนค่ะ ก่อนหน้านี้ เราลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง
เหตุผลเพราะ เราหาคนมาช่วยเลี้ยงไม่ได้จริงๆ แม่เนาเสียแล้วจึงไม่มียายช่วย ส่วนทางย่านั้น
เคยบอกจะมาช่วย สุดท้ายอยู่ได้แค่อาทิตแรกอาทิตย์เดียว ก็ไม่กลับมาช่วยอีกเลย

ตอนนี้เรากำลังจะทำงานค่ะ เพราะค่าใช้จ่ายค่อนข้างเยอะ และประจวบกับโอกาสของงานมาถึงพอดี
ตอนแรก ตัดสินใจกับสามรว่า จะส่งลูกเข้าเตรียมอนุบาล (ด้วยความจำใจจำเป็น) ซึ่งก็จะเป็น เทอม 2
ปีการศึกษา 2561 ซึ่ง พอปีหน้า 2562 ก็จะต้องเรียนซ้ำเตรียมอนุบาลอีก 1 ปี เพราะเกณฑ์อายุไม่ถึง ขึ้น อ.1 ไม่ได้ค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า เรากับสามีมองการเลี้ยงลูก ตามแนวทางที่จิตแพทย์เด็กแนะนำ เสริมสร้าง EF ทำนองนี้น่ะค่ะ
รู้อยู่แก่ใจว่า การที่ลูกอยู่กับพ่อแม่นานที่สุด (อยู่บ้าน) จะดีกับเด็กมากกว่าการส่งไปโรงเรียน เล่นเยอะๆ ดีกว่าเร่งเรียน
อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ และ 0-3 ขวบปีแรก คือช่วงเวลาที่สำคัญ คือพื้นฐานนิสัยของลูก เป็นเวลาทองที่ไม่สามารถหวนคืนได้
เราเองก็เสียใจที่ต้องไปทำงานตอนนี้ แต่โอกาสสำหรับเรามีน้อยเช่นกันค่ะ เราอายุเยอะแล้วน่ะค่ะ

แล้วพอดีว่า อยู่ดีๆย่าก็กลับมาอะค่ะ ซึ่งเราก็มองว่า เออดีนะ จะได้ให้ลูกอยู่บ้านต่ออีกสักครึ่งปี จะได้ไม่ต้องไปเสี่ยงโรค
ติดต่อที่ รร. อะไรแบบนี้ แต่ว่า เท่าที่อยู่กันมาเกือบเดือน แนททางการเลี้ยงของย่าไม่เหมือนเราเลยค่ะ ย่าตามใจหลาน
ไม่ดุหลานเลย เวลาจะดุก็จะอ้างเราอะค่ะ ย่าเปนคนพูดไปเรื่อยเปื่อย พูดยาวๆ จับใจความได้ยาก ไม่ค่อยมีระเบียบวินัย
เหมือนที่เราสอนลูก เวลาทำผิดก็จะโอ๋หลาน บางทีทำให้คำพูดของเราและสามีไม่มีน้ำหนัก เป็นผลเสียต่อการสอน
การควบคุมลูกมาก กลัวว่าลูกจะติดนิสัยไม่ดีบางอย่าง แล้วมันจะแก้ไขยาก เพราะเป็นช่วงเวลาทอง (อายุ)พอดี
แบะอีกอย่างกลัวย่าหนีไปกลางคัน เราจะเคว้งคว้าง และไม่มีแผนสำรองเลยค่ะ เพราะเราไม่มีญาติช่วยเหลือได้จริงๆ

ซึ่งเราอยากถามความเห็นของคุณพ่อคุณแม่ที่มีแนวทางการเลี้ยงลูกเหมือนเรา เป็นท่านจะตัดสินใจอย่างไรดีคะ คือเราโทรไปขอเลื่อน
รร. เพื่อจะเข้าเทอมหน้าแล้ว แต่ตอนนี้กังวล อาจจะเปลี่ยนใจให้กลับไปเรียน
เราเขียนข้อดี ข้อเสีย มาเยอะมาก มันก็ดีและเสียคนละอย่าง อยากฟังข้อคิดเห็นจากเพื่อนๆพันทิพบ้าง
รบกวนให้คำแนะนำเราหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ