รู้สึกไม่ดีกับพ่อเลี้ยงเลย

ค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเเม่เราเลิกกับพ่อเรา ประมาณ 4ปีเเล้ว เเม่เราเป็นคนย้ายออกจากบ้านไป ระหว่างนั้นเรากับน้องก็ไปๆมาๆทั้งสองบ้านค่ะ เเต่ส่วนใหญ่เเล้วจะอยู่บ้านเเม่มากกว่าค่ะ ส่วนเราไม่ค่อยยู่บ้านเท่าไหร่ เพราะเราทำงานต่างจังหวัด นานๆกลับบ้านที หลังจากนั้นไม่นานพ่อเราก็เสีย จากโรคประจำตัว หลังจากพ่อเสียเเม่ก็ได้กลับมาอยู่บ้านพ่อ(บ้านที่เคยอยู่กับพ่อ) อีกครั้ง จนเมื่อ2ปี่ก่อน เเม่ก็ได้เเต่งงานใหม่ ซึ่งพ่อใหม่ก็เข้ามาอยู่ในบ้านของเรา เเต่ตอนนั้นเราก็ไม่อยู่บ้านหรอกน่ะ อย่างที่บอก นานๆจะกลับบ้านที เเละในปีนั้นเราก็กลับบ้าน เเละเราก็ได้จอหน้า สามีใหม่ของเเม่ ช่วงนั้นเราไม่ได้อะไรมาก เราคิดว่า ชีวิตเเม่ เราไม่ยุ่ง ขอให้มีความสุขก็พอ อยู่บ้านสักพักเราก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม อ้อ ลืมบอก ว่า้รามีน้องสาว 2คน อายุ 15 ปี กับ8ขวบ ซึ่งจะอยู่ด้วยกันกับแม่ เเต่ประเด็นที่เราไม่ชอบพ่อเลี้ยงคือ เขาเป็นคนเห็นเเก่ตัวนิดนึง เอาเเต่ใจตัวเอง  เช่น น้องคนเล็กได้กำไรจากการขายของ ซึ่งเป็นมรดกของพ่อที่เสียไป น้องเลยพูดว่าวันนี้ได้เงินมา เราไปกินของอร่อยๆดีกว่า ซึ่งนั้นเป็นคำพูดของเด็ก 8ขวบ เเม่ก็ไม่ได้ขัดอะไร เเถมยังพาน้องกับพ่อเลี้ยงไปร้านชาบู และเเม่ก็ได้เอาเงินนั้นไปจ่ายค่าอาหาร ซึ่งเรามองว่า ไม่ไม่ควรเอาเงินเด็ก มาใช้ ทั้งๆที่ตัวเองต้องเป็นคนออกค่าอาหาร 
เเละมีอีกหลายเรื่อง ที่เรามองว่ามันไม่โอเคเลย  ใครเคยมีปัญหาแบบนี้บ้างคะ คิดว่าเราต้องทำยังไงคะ ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่