เราโดนพ่อเลี้ยงข่มขืน ซึ่งเราขัดขืนเต็มกำลัง
แต่ไปๆมาๆร่างกายกลับรู้สึกดีการขัดขืนจึงผ่อนกำลังลง

เรื่องนี้ผ่านมา20ปีแล้ว และพ่อเลี้ยงได้ตายไปแล้ว
แต่มันยังติดในใจเราอยู่ตลอด ว่าเราโดนข่มขืนหรือเราสมยอม ทั้งที่ในใจขยะแขยงและรังเกียจมาก
แต่การตอบสนองของร่างกายกลับไม่เป็นแบบนั้น

จากนั้นมาจึงทำให้รู้สึกรังเกียจตัวเองมาตลอดค่ะ

อยากทราบทั้งในทางกฏหมาย และทางความเห็นจากสังคมเลยค่ะ

และอยากบอกเด็กๆที่เจอเรื่องแบบเดียวกัน
ว่ามีเราที่เจอเรื่องแย่ๆแบบนี้เช่นกัน เค้าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว


หลังจากเหตุการณ์นี้เราบอกแม่ แต่แม่เราเลือกเข้าข้างพ่อเลี้ยงค่ะ จนปัจจุบันพ่อเลี้ยงตายไปแล้ว
แม่เราก็ยังพูดว่าเค้าดีและไม่เคยทำอะไรรุ่มร่ามกับเราเหมือนพ่อเลี้ยงของคนอื่น
มันจุกในอกมาก
ฝากบอกพ่อแม่ที่เจอเรื่องแบบนี้อยู่ว่า ถ้าไม่พร้อมรักลูกจากหัวใจ อย่ามีลูกเพิ่มอีกเลยนะคะ 1 ชีวิตเหมือนตกนรกไปจนวันตาย