ชีวิตขาลงช่วงตั้งครรภ์

เราท้องไม่พร้อมค่ะ รู้ตัวก็ 13 week ด้วยความที่ประจำเดือนไม่มานานมาก+หมอบอกมดลูกแห้ง  แล้วเราก็เป็นคนตัวใหญ่มีพุงเลยไม่สังเกตุ ไม่มีพ่อเด็กรับผิดชอบ หาที่ทำแท้งก็ไม่ได้ ตอนนั้นก็คบกับผชคนนึงได้เดือนกว่า เค้าเทคแคร์เราดีมาก เราเจอเรื่องปัญหาชีวิตเหมือนกันเลยเข้ากันง่าย เราตกจากงานเก่าแล้วย้ายมาอยู่จ.เดียวกับเค้าเะื่อจะทำงานที่เดียวกันแต่ดันมาท้องเลยไม่มีที่ไหนรับ เค้าดีมากช่วยเราในหลายเรื่อง ดีจนไม่คิดว่าเค้าจะเปลี่ยนไปได้ สุดท้ายเราก็เลือกจะท้องต่อไปหางานทำเรื่อยๆ ตกงานซ้ำๆ จนเงินก้อนสุดท้ายหมดไป แฟนเราก็พยายามเอาข้าวเอาเงินมาให้บ้าง รายได้เค้าประมาณ10000 แต่เค้าต้องให้ที่บ้านรายจ่ายหลายอย่าง ไม่พอตั้งแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว ปีนี้เรารถชน2ครั้ง สมัครงานหลายที่ก็แห้วทุกที่ ทุกอย่างเริ่มแย่ลงเมื่อเราเงินหมด แฟนบอกถ้าสิ้นเดือนนี้หางานไม่ได้ก็กลับบ้านได้แล้ว แต่ที่บ้านเราจนกลับไปก็ไม่มีเงินจ่ายค่ารายเดือนต่างๆที่เราใช้ งานแถวบ้านก็ไม่มี เงินไม่เหลือสักบาทต้องรอเค้ามาป้อนทางเดียว เห็นเค้าเหนื่อยเพราะเรามาตลอด แต่ก็เข้าใจว่าลูกในท้องไม่ใช่ลูกเค้า จะให้เค้าเต็มที่เพื่อเอาเงินมาที่เราคงไม่ได้ ความสัมพันธ์เราเริ่มแย่ลง เราประคองกันเรื่อยๆ เค้าจะพูดตลอดว่าคนอื่นสวยกว่า แต่คนอื่นสวยๆไม่เอาเค้า เค้าอยากให้เราผอม ขาว เปลี่ยนการแต่งตัว เรามักจะทะเลาะกันเรื่องนี้ ถ้าชอบแบบนั้นทำไมไม่หาแบบนั้นตั้งแต่แรก พอที่บ้านเค้ารู้ว่าเราท้อง ตอนเจอปัญหาเค้าบอกจะให้ลูกเป็นลูกของเค้าเลย ใช้นามสกุลเค้า เข้าทะเบียนบ้านเค้า แต่สุดท้ายเค้าก็พูดอีกอย่างกับที่บ้าน เล่าความจริงไป ตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันที่หอ เราไม่เคยได้เข้าบ้านเค้าเลยค่ะ ทั้งๆที่หอพักกับบ้านไม่ไกลกัน สุดท้ายเค้าบอกว่ากลัวที่บ้านรับเราไม่ได้ พ่อแม่เค้าก็ไม่เคยบอกให้เลิกกันนะคะ จากที่ได้ยินกับแอบเปิดแชทเค้าดู แต่พอเราเงินหมดเค้าต้องเอาเงินมาให้เรา ที่บ้านเค้าเริ่มไม่โอเคบอกให้เรากลับไปคลอดที่บ้านเราละค่อยมาทำงานที่บ้านแฟนเรามีหลัง แต่เรากลับไม่ได้เพราะเหตุผลที่เคยบอกไป กลับหรืออยู่ก็ไม่มีกินมีใช้ เราแค่ต้องการงานเพื่อทำระหว่างรอคลอด เราไม่มีแม้กระทั่งเงินเตรียมคลอดเลย ค่ารถค่าโทรศัพท์ค้างทุกอย่าง เราสังเกตุมาตลอด เวลาบ้านเค้าไปไหนไม่เคยชวนเรา ไม่เคยชวนเราไปบ้าน มีแต่คำพูดแฟนว่าที่บ้านฝากนั่นนี้มาให้ เราถามเค้าตลอดว่าที่บ้านโอเคกับเรามั้ย เค้าก็บอกว่าโอเค จากที่อยู่หอด้วยกัน จนเราไม่มีเงินจ่ายค่าหอต่อ เค้าก้อมาจ่ายให้ที่บ้านเค้าโวยวายให้เค้ากลับไปอยู่บ้าน ลูกเค้าถามหาเค้าทุกวัน( เราสองคนเคยแต่งงานมีลูกกับคนเก่าค่ะ) แต่ลูกเราจะอยู่กับแฟนเก่า ปกติเราส่งเงินให้แต่ตอนนี้จมดินเลยส่งให้ไม่ได้ เค้าก็โอเคจะกลับ เค้าบอกจะช่วยจ่ายบางอย่างที่เราต้องจ่ายในรายเดือน สุดท้ายพอบิลมาเค้าไม่จ่าย เพราะเค้าไม่มี เงินก้อนสุดท้ายเราก็ไม่มีแล้ว เค้าทำตามที่เค้าพูดไม่ได้สักอย่าง จนเราได้งานในวันสุดท้ายพอดีเลยย้ายหอ หายืมเงินมาเช่าหอต่อ เค้าก็ช่วยย้ายของละเค้ากลับไปอยู่บ้าน เราเริ่มห่างกันเรื่อยๆจนเค้ารถชน เราห่วงเค้ามากแต่ด้วยความที่ไม่เคยเจอที่บ้านเค้า เรากลัวเค้าไม่ชอบ แต่สุดท้ายก็ไปเยี่ยมเค้า เจอพ่อแม่เค้า เค้าก้อฝากเราดูแลเฝ้าแฟนเรา ได้พูดกันไม่กี่ประโยค เราทำหน้าที่ปกติ ก่อนหน้านี้เคยเจอพ่อแม่เค้าครั้งนึงตอนนั้นทำงานปั้ม เค้ามาเติมน้ำมัน เราไม่ได้ไหว้หรือมองหน้าเพราะคนเยอะไม่ทันสังเกตุ สุดท้ายพึ่งมารุ้ว่าที่บ้านเค้าบอกว่าเราหยิ่ง ตอนพ่อแม่กับญาติเค้ามาเยี่ยมแฟนเราที่รพ.ก็ไม่มีใครพูดอะไรกับเรา ไม่มีใครเอ่ยถึงเราหรือแนะนำเรา มีแต่พูดถึงเมียเก่าแฟนเราที่มาเฝ้าลูกให้เค้าตอนเค้าไม่ว่างกัน หลังจากออกรพ.กลับไป เค้าห่างเรามากขึ้น จากคนที่คอยโทรหา คลอกัน พูดคุยกันตลอดก็น้อยลง เค้าบอกว่ามีอะไรให้ทำหลายอย่าง มีคนมาเยี่ยมตลอด จากที่เค้าทำงานประจำ ที่บ้านเค้าก็ให้ลาออกไปทำงานที่บ้านเค้า อนาคตที่เคยจะทำงานด้วยกันที่โรงงานเค้าก็ไม่มีแล้ว เราทะเลาะกันหนักมากถึงขั้นที่เค้าบอกรำคาญละตัดสายทิ้ง เค้าเปลี่ยนไปมาก คนที่เคยรักเราตามเราไม่มีแล้ว เรารู้เลยตอนนั้นสุดท้ายมารู้ว่าพ่อแม่เค้าไม่ชอบให้เราคุยกันเวลาทำงาน ปกติเราจะคาสายกันตลอด มีวันนึงได้ยินพ่อเค้าด่าเค้าเรื่องนี้ สุดท้ายเราได้เคลียร์กันเรื่องอนาคต กลายเป็นว่าอะไรที่เค้าพูดที่เค้าบอกว่าจะสร้างด้วยกันมันทำไม่ได้ เค้าไม่ได้บอกเลิกเรา เค้าไม่เคยบอกเลิกเลย แต่ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมด คนดีๆคนนึงเปลี่ยนไปเป็นอีกคนเมื่อเราห่างกัน เราถามหาเหตุผลในทุกเรื่อง เค้าก็บอกว่าแค่นี้ก็เครียดพอแล้ว เราอยากเลิกไปเลยแต่ก็ไม่มีที่พึ่ง ทำงานตอนนี้รายวันแค่300 รายจ่ายเดือนนึงทั้งรถทั้งโทรศัพท์ทั้งหอก็6500+แล้ว ไม่เหลือเก็บค่าคลอดเลย เราพึ่งมารู้ว่าจริงๆแล้วเราตัวคนเดียวมาตลอด ไม่มีใครช่วยเราได้จริงๆ พ่อของลูกก็ติดต่อไม่ได้ ที่บ้านก็ช่วยอะไรไม่ได้ ค้างค่างวดอีก ส่วนเรากับแฟน เราเลือกที่จะเงียบไม่งี่เง่าใส่เค้า พยายามเข้าใจเค้าทุกอย่าง ทั้งๆที่รู้ว่าสุดท้ายเราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่ดี เราอยากเปนคนที่เค้าและที่บ้านยอมรับ สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เราท้อและเครียดมาก ตอนนี้ท้องได้5เดือนแล้ว ไม่มีเงินติดตัวเลย ยิ่งถ้าเลิกกับเค้าก็ไม่มีกินมีใช้กว่าเดิม ปกติเค้าให้มาหลักสิบหลักร้อย ถ้าเลิกคือไม่มีแน่นอน เรารุ้ง่าตอนนี้เราถึงทางตัน เราพยายามอะไรไม่เปนอย่างที่หวัง ปรึกษาใครไม่ได้ เราควรจะทำยังไงกับเรื่องของเราดีคะ เราหมดหนทางแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่