สวัสดีพี่น้องชาวพันทิปทุกคนนะคะเพิ่งเข้ามาเขียนกระทู้ครั้งแรกอาจจะเขียนรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่องบ้างต้องขออภัยด้วยค่ะ
เริ่มเข้าเรื่องกันดีกว่าจะแบ่งเป็นช่วงๆให้เพื่อจะได้ไม่งงนะคะ
**ฝากครรภ์**
ตอนตั้งท้องลูกคนแรกซึ่งคุณหมออัลตราซาวด์เป็นเพศหญิงเราได้ฝากครรภ์กับโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งกำหนดคลอดคือวันที่09-09-19 เป็นเลขที่สวยใช่ไหมคะซึ่งช่วงตั้งครรภ์เราคุยกับแฟนและตั้งใจไว้ว่าจะคลอดเองแบบธรรมชาติและก็บอกกับลูกในท้องทุกวันว่าแม่อยากคลอดหนูเองหนูต้องแข็งแรงและคลอดง่ายๆนะลูก(คุณหมอบอกว่าให้เราพูดกับลูกและบอกเค้าเค้าจะรับรู้จากสายสัมพันธ์แม่กับลูก) ช่วงที่อายุครรภ์เริ่มเยอะขึ้นเราชอบไปอ่านประสบการณ์คลอดของแม่ๆแต่ละคนเริ่มทำให้รู้สึกกลัวและวิตกกังวลมีคลอดง่ายบ้างยากบ้างและที่ร้ายแรงไปกว่านั้นลูกเสียบ้างบอกเลยช่วงนั้นเครียดมากเพราะกลัวการคลอดผิดพลาดและต้องเสียลูกไปคงทำใจไม่ได้แน่ๆเลยตัดสินใจเลิกอ่านทำใจให้สบายและลูบท้องบอกลูกทุกวันว่าหนูต้องแข็งแรงถ้าแข็งแรงพอแล้วค่อยออกมานะลูก
จนอายุครรภ์36 week คุณหมอจะเริ่มนัดถี่ขึ้นเป็นอาทิตย์ละ1 ครั้งพอเข้าweekที่37 เราก็มาตามหมอนัดปกติในweek นี้คุณหมอจะให้ติดเครื่องวัดท้องแข็งดูลูกดิ้นและฟังเสียงหัวใจลูกใช้เวลาประมาณ30 นาทีถึงเวลาเข้าพบคุณหมอเพื่อทำการอัลตราซาวด์ดูลูกทุกอย่างปกติแต่คุณหมอกลับทำหน้าเคร่งเครียดและบอกกับเราว่ามีเรื่องจะแจ้งให้ทราบเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนักเรารู้สึกเครียดขึ้นมาทันทีคุณหมอให้เรียกแฟนเราเข้ามาด้วยและแจ้งว่าระหว่างติดเครื่องมือสำหรับฟังเสียงหัวใจลูกมีบางช่วงที่กราฟหัวใจตกต่ำกว่า120ครั้ง/นาที(ปกติต้องมากกว่า120ครั้ง/นาที) มีเคสก่อนหน้าเหมือนเราแต่หลังจากตรวจกลับบ้านไปลูกเขาเสียในท้องกลับมาที่โรงพยาบาลช่วยไม่ทันหมอจึงอยากให้เราแอดมิทเพื่อติดเครื่องมือสามช่วงเวลาเพื่อความปลอดภัยของลูกเราและแฟนไม่รีรอตอบตกลงทันทีเพื่อความปลอดภัยของลูก
**แอดมิท**
ช่วงนอนโรงพยาบาลพยาบาลให้งดน้ำกับอาหารก่อนเผื่อฉุกเฉินมีอะไรต้องทำการผ่าคลอดทันทีคุณหมอเข้ามาตรวจและบอกว่าจะฉีดยาเร่งคลอดเพื่อกระตุ้นให้มดลูกบีบตัวให้เด็กมีความเครียดถ้าเค้าแข็งแรงหัวใจจะเต้นปกติก็ถือว่าไม่อันตราย พยาบาลแจ้งว่าจะมีการติดเครื่องมือเป็นเวลาเช้ากลางวันเย็นและเพิ่มตอนดึกอีก1 รอบช่วงติดเครื่องมือหัวใจน้องปกติพยาบาลเลยให้ทานข้าวได้ก่อนพอติดเครื่องมือผ่านไปสองรอบหมอก็เข้ามาตรวจอีกครั้งและบอกว่าท้องเราแข็งค่อนข้างถี่หมอถามว่ามีเจ็บท้องเตือนบ้างไหม? เนื่องจากเป็นท้องแรกและเรายังไม่รู้สึกเจ็บเหมือนที่เคยอ่านเจอมาว่าจะปวดเหมือนปวดประจำเดือนเลยบอกหมอไปว่าไม่รู้สึกเจ็บอะไรหมอเลยขอตรวจปากมดลูกปรากฎว่าปากมดลูกเปิดแล้ว1 เซนหมอบอกเป็นไปได้ถ้าไม่มีปัญหาอะไรอยากให้คลอดเองเพื่อยื้อเค้าไว้ให้นานที่สุดอาจจะมีเลือดออกจากการตรวจปากมดลูกนะหมอแจ้งพอตกเย็นก็มีเลือดติดที่กางกางในจึงแจ้งกับพยาบาลแต่พยาบาลบอกว่าน่าจะเป็นเลือดจากการตรวจปากมดลูกเพราะมีสีออกไปทางน้ำตาลไม่ใช่สีแดงสดพอเช้าวันรุ่งขึ้นพยาบาลก็แจ้งว่าหัวใจน้องปกติดิ้นเก่งไม่น่าจะมีอะไรคงกลับบ้านได้วันนี้ช่วงเย็นๆคุณหมอจะเข้ามาตรวจอีกทีตอนเย็นที่เราไปเข้าห้องน้ำสังเกตเห็นเลือดติดที่กางเกงในอีกครั้งเป็นเหมือนหมาดขาวผสมเลือดค่อนข้างมากจึงให้พยาบาลดูอีกพยาบาลทำท่าทางไม่แน่ใจคิดว่าเป็นเลือดที่ตกค้างเพราะเราก็ไม่ได้รู้สึกปวดท้องอะไรเลยพอคุณหมอเข้ามาตรวจอีกทีจึงแจ้งว่ากลับบ้านได้ตอนนั้นเป็นวันอาทิตย์ช่วงเย็นและนัดกลับมาอีกทีวันพุธ
**กลับบ้าน**
กว่าจะได้กลับก็ดึกถึงบ้านประมาณสองทุ่มนิดๆนอนดูตลกไปเพลินๆจนจะเข้านอนรู้สึกปวดท้องถ่ายเข้าห้องน้ำสองรอบถ่ายออกมานิดเดียวประมาณเที่ยงคืนครึ่งปิดไฟเตรียมเข้านอนเอนกายได้แปปเดียวได้ยินเสียงดังปุ๊ตามด้วยน้ำไหลออกมารู้ทันทีเลยว่าคือน้ำเดินรีบปลุกแฟนแล้วบอกว่าน้ำเดินแล้วพาไปโรงพยาบาลหน่อยน้ำคร่ำเรามีสีเหลืองอ่อนๆปนด้วยเลือดเราจึงใส่ผ้าอนามัยกันเลอะใส่รถพอหลังจากน้ำเดินได้ไม่นานก็มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงทั้งที่คิดว่าเพิ่งน้ำเดินทำไมมันปวดได้ขนาดนี้
**ไปโรงพยาบาล**
แฟนรีบขับรถพาเราไปโรงพยาบาลพร้อมกับแม่แฟนโชคดีหน่อยที่โรงพยาบาลอยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนักไปถึงโรงพยาบาลประมาณตีหนึ่งนิดๆเราเดินไม่ไหวจึงต้องใช้รถเข็นเข้าห้องฉุกเฉินเราเริ่มปวดท้องมากขึ้นพยาบาลก็เริ่มซักประวัติคือตอนนั้นเริ่มมีลมอยากเบ่งแล้ว(พยาบาลยังคงถามไม่หยุดและดูไม่มีทีท่ารีบร้อนอะไรคงคิดว่าอีกนานกว่าจะคลอด) เราเริ่มไม่ไหวจนบอกไปว่าไม่ไหวละค่ะปวดมากความปวดตอนนั้นมันอธิบายไม่ถูกปวดมากกว่าปวดประจำเดือนบวกกับปวดอึมีอาการอยากเบ่งความทรมานมากกว่าคือต้องกลั้นไว้เบ่งไม่ได้พยาบาลจึงพามาเข้าห้องตรวจเพื่อวัดความดันและตรวจปากมดลูกโดยหมอที่อยู่เวรปรากฎว่าปากมดลูกเราเปิด8 เซ็นแล้วหมอเวรเลยโทรตามหมอฝากครรภ์เราทันที
**เตรียมคลอด**
เราถูกพามายังห้องคลอดนาทีนั้นความอายไม่มีเลยค่ะเพราะปวดมากพยาบาลมาทำการถอดชุดที่เราใส่มาแล้วเปลี่ยนเป็นชุดเพื่อเตรียมคลอดทำการโกนขนแต่ไม่ได้สวนก้นนะคะเนื่องจากเราปวดท้องมากพร้อมจะเบ่งแต่ต้องกลั้นไว้เพราะถ้าเบ่งปากมดลูกจะบวมทำให้คลอดไม่ได้ทำให้ความดันเราตกหัวใจเต้นช้าลงตาเริ่มเบลอคุณหมอฝากครรภ์มาถึงประมาณ02.10 น. ของเราคลอดธรรมชาติแฟนเข้าไปในห้องคลอดได้พยาบาลรีบแจ้งคุณหมอทันทีว่าเราชีพจรเต้นช้าพอมากันครบคุณหมอทำการกรีดเปิดปากมดลูกตอนนั้นปวดท้องอยากเบ่งมากกว่าตอนโดนกรีดรู้ว่าคุณหมอกรีดแต่มันไม่ได้เจ็บมากไปกว่าอยากเบ่งคลอดแล้วคุณหมอก็สอนวิธีเบ่งคลอดพร้อมให้สัญญาณว่าถ้ามีลมเบ่งให้เริ่มเบิ่งได้เลยพยาบาลและแฟนเราช่วยกันเบ่งพยาบาลอีกคนช่วยดันท้องเพื่อให้ลูกเราออกมาเบ่งอยู่ทั้งหมด3 รอบรอบสุดท้ายเราเบ่งนานสุดลูกเราก็คลอดออกมาครึ่งตัวคุณหมอกับพยาบาลคุยอะไรกันไม่รู้ได้ยินแค่ตัดสายสะดือก่อนเสร็จแล้วคุณหมอก็ดึงลูกเราออกมาวางไว้บนตัวลูกเราก็เริ่มรีองตอนนั้นเราก็มองแบบงงๆมองดูว่าลูกครบ32ไหมจนพยาบาลนำไปทำความสะอาดระหว่างนั้นคุณหมอก็ดึงรกออกมาพร้อมกับเย็บแผลไม่นานพยาบาลก็พาลูกมาให้เราและแฟนถ่ายรูปก่อนจะให้แฟนออกไปและเข็นลูกไปเข้าตู้อบปรับอุณหภูมิลูกเราคลอดวันที่26 สิงหาคมเวลา02.27 น. อายุครรภ์37 week 2 day น้ำหนัก2.820 กรัมความเจ็บยังไม่จบหลังคลอดต้องมาล้วงเลือดที่ค้างอยู่ออกมันเจ็บมากค่ะเพราะยาชาเริ่มหมดฤทธิ์ล้วงเข้าลึกเหมือนตอนตรวจปากมดลูกนั่นแหละค่ะพยาบาลบังคับให้ฉี่ทันทีเจ็บก็ต้องฉี่ไม่งั้นจะตกเลือดเสร็จแล้วก็โดนย้ายมายังห้องฟักฟื้น
เพิ่งจะมารู้สาเหตุทีหลังว่าทำไมลูกหัวใจเต้นผิดปกติคือตอนที่พยาบาลเข้ามาตรวจแล้วแจ้งว่าเราปากมดลูกเปิดไวมากไม่มีอาการเจ็บเตือนคือมาถึงเตรียมคลอดเลยท้องต่อไปต้องระวังอาจจะคลอดกลางทางต้องแจ้งหมอฝากครรภ์ด้วยแล้วก็บอกทิ้งท้ายด้วยว่าน้องสะดือพันคอตั้งสองรอบเลยหัวใจเต้นช้าดีนะน้องปลอดภัยยินดีด้วยค่ะ
เราคิดว่าเราโชคดีมากที่ลูกเราไม่เป็นอะไรสายสัมพันธ์แม่ลูกช่วยได้นะคะเราบอกลูกว่าสู้นะแม่ก็จะสู้ไปกับหนูเป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกคนนะคะอาจจะยาวหน่อยแต่อยากจะเล่าไว้เพื่อเป็นเคสศึกษาจะได้มีกำลังใจในการเตรียมคลอดนะคะ
นี่เป็นรูปลูกสาวเราค่ะชื่อน้องทับทิมแฟนเราตั้งให้บอกตอนคลอดอกมาตัวแดงเหมือนทับทิมเลย
แชร์ประสบการณ์คลอดธรรมชาติ
เริ่มเข้าเรื่องกันดีกว่าจะแบ่งเป็นช่วงๆให้เพื่อจะได้ไม่งงนะคะ
**ฝากครรภ์**
ตอนตั้งท้องลูกคนแรกซึ่งคุณหมออัลตราซาวด์เป็นเพศหญิงเราได้ฝากครรภ์กับโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งกำหนดคลอดคือวันที่09-09-19 เป็นเลขที่สวยใช่ไหมคะซึ่งช่วงตั้งครรภ์เราคุยกับแฟนและตั้งใจไว้ว่าจะคลอดเองแบบธรรมชาติและก็บอกกับลูกในท้องทุกวันว่าแม่อยากคลอดหนูเองหนูต้องแข็งแรงและคลอดง่ายๆนะลูก(คุณหมอบอกว่าให้เราพูดกับลูกและบอกเค้าเค้าจะรับรู้จากสายสัมพันธ์แม่กับลูก) ช่วงที่อายุครรภ์เริ่มเยอะขึ้นเราชอบไปอ่านประสบการณ์คลอดของแม่ๆแต่ละคนเริ่มทำให้รู้สึกกลัวและวิตกกังวลมีคลอดง่ายบ้างยากบ้างและที่ร้ายแรงไปกว่านั้นลูกเสียบ้างบอกเลยช่วงนั้นเครียดมากเพราะกลัวการคลอดผิดพลาดและต้องเสียลูกไปคงทำใจไม่ได้แน่ๆเลยตัดสินใจเลิกอ่านทำใจให้สบายและลูบท้องบอกลูกทุกวันว่าหนูต้องแข็งแรงถ้าแข็งแรงพอแล้วค่อยออกมานะลูก
จนอายุครรภ์36 week คุณหมอจะเริ่มนัดถี่ขึ้นเป็นอาทิตย์ละ1 ครั้งพอเข้าweekที่37 เราก็มาตามหมอนัดปกติในweek นี้คุณหมอจะให้ติดเครื่องวัดท้องแข็งดูลูกดิ้นและฟังเสียงหัวใจลูกใช้เวลาประมาณ30 นาทีถึงเวลาเข้าพบคุณหมอเพื่อทำการอัลตราซาวด์ดูลูกทุกอย่างปกติแต่คุณหมอกลับทำหน้าเคร่งเครียดและบอกกับเราว่ามีเรื่องจะแจ้งให้ทราบเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนักเรารู้สึกเครียดขึ้นมาทันทีคุณหมอให้เรียกแฟนเราเข้ามาด้วยและแจ้งว่าระหว่างติดเครื่องมือสำหรับฟังเสียงหัวใจลูกมีบางช่วงที่กราฟหัวใจตกต่ำกว่า120ครั้ง/นาที(ปกติต้องมากกว่า120ครั้ง/นาที) มีเคสก่อนหน้าเหมือนเราแต่หลังจากตรวจกลับบ้านไปลูกเขาเสียในท้องกลับมาที่โรงพยาบาลช่วยไม่ทันหมอจึงอยากให้เราแอดมิทเพื่อติดเครื่องมือสามช่วงเวลาเพื่อความปลอดภัยของลูกเราและแฟนไม่รีรอตอบตกลงทันทีเพื่อความปลอดภัยของลูก
**แอดมิท**
ช่วงนอนโรงพยาบาลพยาบาลให้งดน้ำกับอาหารก่อนเผื่อฉุกเฉินมีอะไรต้องทำการผ่าคลอดทันทีคุณหมอเข้ามาตรวจและบอกว่าจะฉีดยาเร่งคลอดเพื่อกระตุ้นให้มดลูกบีบตัวให้เด็กมีความเครียดถ้าเค้าแข็งแรงหัวใจจะเต้นปกติก็ถือว่าไม่อันตราย พยาบาลแจ้งว่าจะมีการติดเครื่องมือเป็นเวลาเช้ากลางวันเย็นและเพิ่มตอนดึกอีก1 รอบช่วงติดเครื่องมือหัวใจน้องปกติพยาบาลเลยให้ทานข้าวได้ก่อนพอติดเครื่องมือผ่านไปสองรอบหมอก็เข้ามาตรวจอีกครั้งและบอกว่าท้องเราแข็งค่อนข้างถี่หมอถามว่ามีเจ็บท้องเตือนบ้างไหม? เนื่องจากเป็นท้องแรกและเรายังไม่รู้สึกเจ็บเหมือนที่เคยอ่านเจอมาว่าจะปวดเหมือนปวดประจำเดือนเลยบอกหมอไปว่าไม่รู้สึกเจ็บอะไรหมอเลยขอตรวจปากมดลูกปรากฎว่าปากมดลูกเปิดแล้ว1 เซนหมอบอกเป็นไปได้ถ้าไม่มีปัญหาอะไรอยากให้คลอดเองเพื่อยื้อเค้าไว้ให้นานที่สุดอาจจะมีเลือดออกจากการตรวจปากมดลูกนะหมอแจ้งพอตกเย็นก็มีเลือดติดที่กางกางในจึงแจ้งกับพยาบาลแต่พยาบาลบอกว่าน่าจะเป็นเลือดจากการตรวจปากมดลูกเพราะมีสีออกไปทางน้ำตาลไม่ใช่สีแดงสดพอเช้าวันรุ่งขึ้นพยาบาลก็แจ้งว่าหัวใจน้องปกติดิ้นเก่งไม่น่าจะมีอะไรคงกลับบ้านได้วันนี้ช่วงเย็นๆคุณหมอจะเข้ามาตรวจอีกทีตอนเย็นที่เราไปเข้าห้องน้ำสังเกตเห็นเลือดติดที่กางเกงในอีกครั้งเป็นเหมือนหมาดขาวผสมเลือดค่อนข้างมากจึงให้พยาบาลดูอีกพยาบาลทำท่าทางไม่แน่ใจคิดว่าเป็นเลือดที่ตกค้างเพราะเราก็ไม่ได้รู้สึกปวดท้องอะไรเลยพอคุณหมอเข้ามาตรวจอีกทีจึงแจ้งว่ากลับบ้านได้ตอนนั้นเป็นวันอาทิตย์ช่วงเย็นและนัดกลับมาอีกทีวันพุธ
**กลับบ้าน**
กว่าจะได้กลับก็ดึกถึงบ้านประมาณสองทุ่มนิดๆนอนดูตลกไปเพลินๆจนจะเข้านอนรู้สึกปวดท้องถ่ายเข้าห้องน้ำสองรอบถ่ายออกมานิดเดียวประมาณเที่ยงคืนครึ่งปิดไฟเตรียมเข้านอนเอนกายได้แปปเดียวได้ยินเสียงดังปุ๊ตามด้วยน้ำไหลออกมารู้ทันทีเลยว่าคือน้ำเดินรีบปลุกแฟนแล้วบอกว่าน้ำเดินแล้วพาไปโรงพยาบาลหน่อยน้ำคร่ำเรามีสีเหลืองอ่อนๆปนด้วยเลือดเราจึงใส่ผ้าอนามัยกันเลอะใส่รถพอหลังจากน้ำเดินได้ไม่นานก็มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงทั้งที่คิดว่าเพิ่งน้ำเดินทำไมมันปวดได้ขนาดนี้
**ไปโรงพยาบาล**
แฟนรีบขับรถพาเราไปโรงพยาบาลพร้อมกับแม่แฟนโชคดีหน่อยที่โรงพยาบาลอยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนักไปถึงโรงพยาบาลประมาณตีหนึ่งนิดๆเราเดินไม่ไหวจึงต้องใช้รถเข็นเข้าห้องฉุกเฉินเราเริ่มปวดท้องมากขึ้นพยาบาลก็เริ่มซักประวัติคือตอนนั้นเริ่มมีลมอยากเบ่งแล้ว(พยาบาลยังคงถามไม่หยุดและดูไม่มีทีท่ารีบร้อนอะไรคงคิดว่าอีกนานกว่าจะคลอด) เราเริ่มไม่ไหวจนบอกไปว่าไม่ไหวละค่ะปวดมากความปวดตอนนั้นมันอธิบายไม่ถูกปวดมากกว่าปวดประจำเดือนบวกกับปวดอึมีอาการอยากเบ่งความทรมานมากกว่าคือต้องกลั้นไว้เบ่งไม่ได้พยาบาลจึงพามาเข้าห้องตรวจเพื่อวัดความดันและตรวจปากมดลูกโดยหมอที่อยู่เวรปรากฎว่าปากมดลูกเราเปิด8 เซ็นแล้วหมอเวรเลยโทรตามหมอฝากครรภ์เราทันที
**เตรียมคลอด**
เราถูกพามายังห้องคลอดนาทีนั้นความอายไม่มีเลยค่ะเพราะปวดมากพยาบาลมาทำการถอดชุดที่เราใส่มาแล้วเปลี่ยนเป็นชุดเพื่อเตรียมคลอดทำการโกนขนแต่ไม่ได้สวนก้นนะคะเนื่องจากเราปวดท้องมากพร้อมจะเบ่งแต่ต้องกลั้นไว้เพราะถ้าเบ่งปากมดลูกจะบวมทำให้คลอดไม่ได้ทำให้ความดันเราตกหัวใจเต้นช้าลงตาเริ่มเบลอคุณหมอฝากครรภ์มาถึงประมาณ02.10 น. ของเราคลอดธรรมชาติแฟนเข้าไปในห้องคลอดได้พยาบาลรีบแจ้งคุณหมอทันทีว่าเราชีพจรเต้นช้าพอมากันครบคุณหมอทำการกรีดเปิดปากมดลูกตอนนั้นปวดท้องอยากเบ่งมากกว่าตอนโดนกรีดรู้ว่าคุณหมอกรีดแต่มันไม่ได้เจ็บมากไปกว่าอยากเบ่งคลอดแล้วคุณหมอก็สอนวิธีเบ่งคลอดพร้อมให้สัญญาณว่าถ้ามีลมเบ่งให้เริ่มเบิ่งได้เลยพยาบาลและแฟนเราช่วยกันเบ่งพยาบาลอีกคนช่วยดันท้องเพื่อให้ลูกเราออกมาเบ่งอยู่ทั้งหมด3 รอบรอบสุดท้ายเราเบ่งนานสุดลูกเราก็คลอดออกมาครึ่งตัวคุณหมอกับพยาบาลคุยอะไรกันไม่รู้ได้ยินแค่ตัดสายสะดือก่อนเสร็จแล้วคุณหมอก็ดึงลูกเราออกมาวางไว้บนตัวลูกเราก็เริ่มรีองตอนนั้นเราก็มองแบบงงๆมองดูว่าลูกครบ32ไหมจนพยาบาลนำไปทำความสะอาดระหว่างนั้นคุณหมอก็ดึงรกออกมาพร้อมกับเย็บแผลไม่นานพยาบาลก็พาลูกมาให้เราและแฟนถ่ายรูปก่อนจะให้แฟนออกไปและเข็นลูกไปเข้าตู้อบปรับอุณหภูมิลูกเราคลอดวันที่26 สิงหาคมเวลา02.27 น. อายุครรภ์37 week 2 day น้ำหนัก2.820 กรัมความเจ็บยังไม่จบหลังคลอดต้องมาล้วงเลือดที่ค้างอยู่ออกมันเจ็บมากค่ะเพราะยาชาเริ่มหมดฤทธิ์ล้วงเข้าลึกเหมือนตอนตรวจปากมดลูกนั่นแหละค่ะพยาบาลบังคับให้ฉี่ทันทีเจ็บก็ต้องฉี่ไม่งั้นจะตกเลือดเสร็จแล้วก็โดนย้ายมายังห้องฟักฟื้น
เพิ่งจะมารู้สาเหตุทีหลังว่าทำไมลูกหัวใจเต้นผิดปกติคือตอนที่พยาบาลเข้ามาตรวจแล้วแจ้งว่าเราปากมดลูกเปิดไวมากไม่มีอาการเจ็บเตือนคือมาถึงเตรียมคลอดเลยท้องต่อไปต้องระวังอาจจะคลอดกลางทางต้องแจ้งหมอฝากครรภ์ด้วยแล้วก็บอกทิ้งท้ายด้วยว่าน้องสะดือพันคอตั้งสองรอบเลยหัวใจเต้นช้าดีนะน้องปลอดภัยยินดีด้วยค่ะ
เราคิดว่าเราโชคดีมากที่ลูกเราไม่เป็นอะไรสายสัมพันธ์แม่ลูกช่วยได้นะคะเราบอกลูกว่าสู้นะแม่ก็จะสู้ไปกับหนูเป็นกำลังใจให้แม่ๆทุกคนนะคะอาจจะยาวหน่อยแต่อยากจะเล่าไว้เพื่อเป็นเคสศึกษาจะได้มีกำลังใจในการเตรียมคลอดนะคะ
นี่เป็นรูปลูกสาวเราค่ะชื่อน้องทับทิมแฟนเราตั้งให้บอกตอนคลอดอกมาตัวแดงเหมือนทับทิมเลย