สวัสดีค่ะทุกคนก็ตามชื่อเรื่องเลยนะคะคือเราอะอยู่กับตายายแล้วก็พี่เราซึ่งเรากับพี่เราคนละพ่อคนละแม่กันแล้วคือแม่เราเสียตั้งแต่เรายังเด็กยายก็เลี้ยงเรากับพี่เรามาจนโตจนตอนนี้เราอายุ15พี่เราก็18แต่ทุกคนเชื่อมั้ยว่าเรารู้สึกว่ายายเราลำเอียงมากๆและไม่รักเราเลยเราทำอะไรๆก็ผิดไปหมดเราทำงานบ้านแทบทุกอย่างแต่กลับบ่นเราว่าไม่ทำอะไรเรานอนพักก็ว่าเราเอาแต่นอนๆๆ ทั้งๆที่พี่เราไม่ทำอะไรเลยตื่นก็สายแต่เรานะตื่นสายไม่เคยได้ถ้าตื่นสายก็จะมาปลุกเราแล้วก็ด่าเราจนตอนนี้นะเราจบม.3แล้วใช่มั้ยก็จะไม่ให้เราเรียนต่ออีกทีพี่เราให้เรียนต่อแบบไม่คิดแล้วทีนี้จะให้เราไปหางานทำพอหาแล้วว่าอายุเราไม่ถึงก็มาบอกว่าเราอะเกิดช้าถ้าเกิดพร้อมพี่เรานะก็ได้งานไปละทั้งๆที่พี่เราก็กินกับนอนอะ  ****ทุกคนมีวิธีรับมือกับปัญหาแบบนี้ยังไงบ้างคะคือตอนนี้แทบไม่ไหวแล้วค่ะบางทีก็คิดอยากหนีออกนากบ้านไปเลยบางทีก็คิดฆ่าตัวตายนะคะเราพยายามคิดบวกไว้แล้วแต่มันทนไม่ไหว บางคนอาจจะคิดว่าเด็กอายุแค่นี้จะไปเครียดอะไรจะคิดไรมากแต่จริงๆเราก็คิดมากนะคะ😭😢🖤