มันเริ่มจากผมดูคลิปนี้แล้วมันเลยเกิดคำถามว่า จริงแล้วนั้นมนุษยืนั้นอยู่ในโลกเสมือนหรือไม่ เพราะทั้งสัตว? สิ่งของ โลกและสรรพสิ่งต่างนั้น ล้วนแต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาทั้งนั้นมนุษย์นั้นมีการสมมุติระบอบการปกครอง การเมืองศาสนา พ่อแม่และสิ่งต่างขึ้น มา แต่มีจุดหนึ่งที่ต้องการคำตอบนั้นคือแล้วใครคุม โลกเสมือนและจักรวาลต่างๆนี้

   มีคำกล่าวว่าไงน่ะว่า ทุกสรรพสิ่งล้วนแต่มีกฏของมันไม่ว่าจะเป็นกฎแห่งกรรม กฎแห่งธรรมชาติ การมีกฎเหล่านี้มีขึ้นเพื่อรักษาสมดุล และพระเจ้าในความคิดของผมจะเป็นอย่างไร 

   ถ้าเปรียบง่ายโลกนี้มันก็เหมือนฟาร์มปศุสัตว์ขนาดใหญ่ มนุษย์และสรรพสัตว์ต่างอยู่ในฟาร์มนี้ โดยมีพระเจ้าเป็นเจ้าของ แล้วพระเจ้าทำอะไรก็แค่จับสัตว์ในฟารฒ์ไปกินเป็นอาหาร ยังไงล่ะ แล้วทำไมสตว์ในฟาร์มไม่ต่อต้าน ก็ง่าย ฟาร์มที่พระเจ้าสร้างนั้นเป็นฟาร์มที่ไม่มีจุดสิ้นสุด อุดมสมบูนณ์ มีที่ดีๆและร้ายๆ  พวกสัตว์นั้นถึงจะก่อกบฏแต่พระเจ้าก็ไม่สนหรอกก็ปล่อยให้มันเห่าไปตามธรรมดา เพราะ ก็ยังมีสัตว์สวนใหญ่ยังคงรักในตัวพระเจ้า และมันจะจัดการสัตว์ในฟาร์มเอง เหล่ามนุษย์และสัตว์ในฟาร์มนั้น ต่างมีวิธีปกครองเป็นของตนเอง ไม่ได้มีความเป็นเอกภาพทุกตัวล้วนแต่แบ่งแยกกันอยู่มีหัวหน้าจ่าฝูงเป็นของตนเอง  สวนสวรรค์ และนรกนั้น ก็ง่าย สวรรค์เปรียบเสมือนไร่พิเศษที่พวกสัตว์ที่ทำดีจะได้ไปกินหน่ำสำราญใจอย่างสุขสบายไม่มีอาณาเขต ส่วนนรกคือโรงเฉือดสัตว์ที่ไม่มีประโยชน์ ซึ่งสวรรค์และนรดนั้นไม่ได้ถาวร เมื่อมดอายุขัยก็กลับมาเกิดใหม่ให้พระเจ้าเฉือดต่อ

   ถ้าถามว่าพระเจ้ามันเป็นยังไง อนิเมะ berserk ของเค็นตาโร มิอูระ ดูจะอธิบายได้ดี
  
   ผมจะยกตัวอย่างกระทู้ที่อธิบายพระเจ้าของ berserk จากกระทู้ของคุณ Physika Raida ในหัวข้อ [BERSERK] ตามหาพระเจ้าในโลกมโนคติ

ลิงค์: https://ppantip.com/topic/33235587

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้  อุดมคติแห่งความชั่วร้ายคืออะไร?

          อุดมคติแห่งความชั่วร้าย คือสิ่งที่ดำรงอยู่ใน จิตไร้สำนึกร่วม (Collective unconscious) ของมวลมนุษยชาติ มันจะตอบสนองความปรารถนาของมนุษยชาติทั้งปวง มีอำนาจในการควบคุมเหตุการณ์และโชคชะตาของมนุษย์  เป็นจิตสำนึกส่วนรวมที่อยู่เหนือความเป็นปัจเจก หรือก็คือมันดำรงอยู่ในฐานะ อัตตาของโลก (the ego of the world) นั่นเอง ซึ่งมันก็คือ “พระเจ้าในอุดมคติของโลกนี้” นั่นเอง

          อุดมคติแห่งความชั่วร้าย เป็นศูนย์รวมของความรุนแรง ความว้าเหว่ และอารมณ์ด้านลบทั้งปวงของมนุษย์  มันเป็นแหล่งรวมและแหล่งระบาย (หรือตอบสนอง) ความทะยานอยากของมวลมนุษย์

          โดยทั่วไป อิทธิพลของ อุดมคติแห่งความชั่วร้าย จะส่งผลต่อโลกในทางอ้อม (คือมันมักจะไม่ส่งผลต่อโลกโดยตรง) ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว ความปรารถนาของมันจะถูกดำเนินการให้สำเร็จผ่านทางก็อดแฮนด์และเหล่าสาวก (ซึ่งก็อดแฮนด์และเหล่าสาวกจะเข้าใจว่าสิ่งที่พวกเขากระทำนั้นเป็นความปรารถนาของตัวเอง แม้จะถูกต้อง แต่จริงๆแล้วมันก็ถือเป็นความปรารถนาของพระเจ้าตนนี้ด้วยเช่นกัน)

          ตอนที่กริฟฟิธได้พบกับ อุดมคติแห่งความชั่วร้าย ในตอนที่ 83 นั้น มันได้ยอมรับกับกริฟฟิธว่า มันเป็นผู้ควบคุมเหตุการณ์ทั้งหมดที่อยู่รายล้อมตัวกริฟฟิธเพื่อเหนี่ยวนำให้เขามุ่งไปสู่วิถีแห่งการเป็นก็อดแฮนด์  ซึ่งนั่นก็หมายความว่า วิถีของสรรพสิ่งใดๆ ในโลกล้วนอยู่ใต้อิทธิพลของมัน มันเป็นผู้ควบคุมเหตุการณ์ทั้งหมดของโลกนี้     

          นอกจากนี้มันยังได้บอกกริฟฟิธอีกว่า ตัวมัน ‘เกิด’ ขึ้นมาจากความปรารถนาของมนุษยชาติ!
          มนุษย์ต้องการเหตุผลของการมีชีวิต  ทำไมถึงต้องเจ็บปวด?  ทำไมถึงต้องโศกเศร้า?  ทำไมถึงต้องตาย?  ทำไมถึงต้องทุกข์ทรมาน?   มนุษย์ต้องการคำตอบของคำถามเหล่านี้ และสิ่งที่มนุษย์คิดว่าจะตอบคำถามและตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้ก็คือโชคชะตาหรือบางสิ่งบางอย่างที่อยู่เหนือความรู้ของมนุษย์

          มนุษย์เรียกสิ่งนั้นว่า พระเจ้า
          และ อุดมคติแห่งความชั่วร้าย ก็คือสิ่งนั้นเอง มันคือพระเจ้าที่เกิดจากมนุษย์  เป็นตัวตนที่บังเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการเหตุผลในการมีชีวิตของมนุษยชาติ  มันคือ ‘อุดมคติ’ ที่มนุษย์ปรารถนา  และมันก็เป็นสิ่งที่มีพลังอำนาจสมดังที่มนุษย์ใฝ่ฝันจริงๆ มันเป็นผู้ควบคุมเหตุการณ์ของโลก ควบคุมชะตากรรม และถักทอโชคชะตาของมนุษย์ทุกคน ทั้งยังเป็นจุดหมายปลายทางสุดท้ายของมนุษย์ด้วย

อุดมคติแห่งความชั่วร้ายเกิดขึ้นมาได้อย่างไร?
          อุดมคติแห่งความชั่วร้าย ได้บอกว่าตัวมันเกิดขึ้นมาจากความปรารถนาหรืออารมณ์ด้านมืดในหัวใจของมนุษย์ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ส่วนหนึ่งของธรรมชาติที่มีมาแต่ดั้งเดิมหรือเป็นพระเจ้าที่ดำรงอยู่มาก่อนสรรพสิ่ง  นอกจากนี้ยังมีหลักฐานสนับสนุนอยู่ในคำกล่าวของ วอยด์ ที่ว่า “พระเจ้าสร้างโดยมนุษย์” อีกด้วย
          สรุปแล้ว นิยามของ อุดมคติแห่งความชั่วร้าย ก็คือ ‘พระเจ้าที่เกิดจากความชั่วร้ายของมนุษยชาติ’ นั่นเอง
          ด้วยเหตุผลที่ อุดมคติแห่งความชั่วร้าย เกิดขึ้นมาจากอารมณ์ด้านมืดของมวลมนุษย์ ดังนั้นจึงมีบางคนเสนอว่า อาจมีความเป็นไปได้ที่จะลบล้างมันให้หายไปจากโลก (ของเบอร์เซิร์ก) ถ้ามนุษยชาติสามารถพร้อมใจกันปลดเปลื้องความชั่วหรืออารมณ์ด้านมืดทิ้งไป (แต่มันจะเป็นไปได้หรือ?)

   หรือจะพูดง่ายคือ พระเจ้านั้นคือผู้สูบกินความปราถนา ความอยากและกิเลสของมนุษย์ ยังไงล่ะ มนุษย์ก็เหมือนต้นไม้ที่ออกดอกออกผลให้พระเจ้าได้กินผลกิเลส ยังไงล่ะ 

แต่ในโลกความจริงพระเจ้านั้นเป็นสิ่งที่อยู่กึ่งกลางระหว่างความดีและความชั่ว คือไม่มีความรู้สึกใดๆทั้งสิ้นก็แค่ เก็บเกี่ยวกินความปราถนาของมนุษย์ โลกและจักรวาลแห่งนี้มันก็เหมือน โลกเสมือนที่มนุษย์นั้นถูฏปล่อยให้อยู่ในโลกที่กว้างใหญ่ไพศาล และรอโดนเก็บเกี่ยว

จนกระทั้งมีมนุษย์ผู้หนึ่งค้นพบทางแห่งการหลุดพ้น นั้นคือการเข้าถึงนิพพาน สำหรับพระเจ้าก็คงไม่สนใจอะไรหรอก เพราะว่าในโลกและจักรวาลนับล้านแห่งนี้นั้นมีสรรพชีวิตอีกมากมายนับไม่ถ้วนจะมีค้นบรรลุธรรมนับร้อยนับล้านไปก็ไม่เป็นไร เพราะ ยังมีอีกหลายล้านที่ยังไคงอยู่ในวังวลกิเลสนี้ และอยากอยู่ในโลกสมมุตินี้อีกเยอะ