คือเรารู้สึกว่าช่วงนี้แบบร้องไห้บ่อยมาก แล้วหนักขึ้นเรื่อยๆ คือเจอเรื่องเยอะอะช่วงนี้ โดนพ่อกดดันบ้างล่ะ โดนพ่อดุนั่นนี่เยอะแยะเลย คือทุกวันนี้แทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว บวกกับว่าป่วยด้วยแหละ เรียกได้ว่าเหมือนเป็นคนสวมหน้ากากตลอดเวลาเลย กลางวันก็หัวเราะและใช้ชีวิตไป พอตกกลางคืนก็นอนฟังเพลงคิดอะไรเรื่อยเปื่ิอยส่วนนึงคิดถึงเรื่องที่ตัวเองป่วยเป็นโรคด้วย สักพักก็จะเริ่มจุกๆหน้าอก เริ่มรู้สึกแย่ๆแซดๆโดยไม่ทราบสาเหตุ แล้วอยู่ดีๆน้ำตาก็คลอแล้วร้องไห้หนักเลย ยิ่งถ้ากินอะไรอยู่ด้วยก็คือปาก
จะเกร็งเคี้ยวอะไรไม่ได้เลยคือต้องหยุดกินอ่ะ
บางทีก็คิดอยากจะหลับแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
ทุกคืนก็สวดภาวนาขอให้วันรุ่งขึ้นไม่ต้องตื่นขึ้นมาเจอปัญหาในแต่ละวันอีก

เลยอยากจะให้ทุกคนมาช่วยแนะนำหน่อยอ่ะค่ะว่าเราควรทำไงดี เราไม่รู้ คิดไม่ออกจริงๆ
ทุกวันนี้คืออายุ17แล้วไม่มีใครให้ระบายเลย เพื่อนก็ไม่มี ถ้าอยากระบายก็ตุ๊กตาแทนอ่ะ
เด็กน้อยมาก อยากจะปรึกษาคุยกับจิตแพทย์แต่ก็ไม่มีเงินพอที่จะทำอะไรแบบนั้น