สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อข้างบนเลยค่ะ คือหนูเรียนออนไลน์อยู่บ้านคนเดียวมาสองปีแล้ว ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่คนเดียวบ่อยมาก ไม่ค่อยได้ออกไปเจอเพื่อน เพราะโควิดด้วย บวกกับเรื่องการเดินทางที่ยากเพราะไม่มีรถ และพ่อกับแม่ต้องออกไปทำงานทั้งคู่กลับบ้านมาอีกทีก็3-4ทุ่ม เวลาอยู่คนเดียวบ่อยๆแล้วไม่ได้คุยกับใครไม่ได้เจอผู้คนหรือออกไปข้างนอกเลยมันทำให้หนูรู้สึกเหงามากและรู้สึกเบื่อจนไม่มีกำลังใจในการเรียนเลย มีแต่โทรศัพย์อินเตอร์เน็ตเป็นเพื่อนจนบางทีก็ติดไปเลยเล่นทั้งวันเพราะมันเบื่อจริงๆ บางทีรู้สึกไม่มีไฟ หรือแพชขั่นอะไรในการใช้ชีวิตเลย ปกติหนูก็เป็นคนเพื่อนน้อยอยู่แล้ว เพราะด้วยบุคคลิกส่วนตัวหนูค่อนข้างเข้ากับคนอื่นยาก แต่หนูก็รู้ตัวและพยายามปรับ หนูเป็นคนคุยไม่เก่ง แต่ถ้าอยู่กับคนที่สนิทรู้จักมานานก็จะพูดเยอะหน่อย หนูควรจะทำยังไงดีคะ หนูอยากสู้กับชีวิตตัวเองมากๆ อยากออกไปหางาน part-time ทำ แต่ก็ออกไปไม่ได้เพราะไม่มีรถ อยากออกไปหาประสบการณ์ เพื่อที่จะได้เป็นพื้นฐานในการสมัครงานในอนาคตต่อไป แต่ตอนนี้หนูไม่มีปสก.เลย มีน้อยมากๆ เกรดเฉลี่ยตอนนี้คือเกรด 3.00 เห็นชีวิตเพื่อนในวัยเดียวกันแล้วบางทีมันก็รู้สึกนอยชีวิตตัวเองเหมือนกัน TT