คนรอบตัวผม เวลานั่งว่างๆแล้วไม่มีอะไรจะคุยกันเกิด Dead Air มักจะมองลักษณะท่าทางคนจากภายนอกที่เดินผ่านไปมา แล้วคุยกันเป็นลำดับแรก
รวมทั้งคนไม่รู้จักหลายๆคน ผมซึ่งเป็นคนพิการจะไม่ชอบสุดๆ
เพราะจะเป็นหัวข้อให้เขามองแล้ววิจารณ์ วิจารณ์ทางดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แล้วแต่นิสัยคน
ซึ่งคนพิการจะมีลักษณะแตกต่างจากคนทั่วไป สังเกตง่าย เลยโดนพูดถึงง่ายหน่อยบ่อยหน่อย แตกต่างจากคนปกติทั่วไปที่จะดูกลมกลืนกว่า
เลยสงสัยว่าการพูดถึงลักษณะภายนอกของคน มันเป็นเรื่องเข้าถึงง่ายเหรอครับ คนชอบพูดคุยกัน
คือผมไม่อยากโดนแม้แต่กล่าวถึงครับ ไม่ชอบ และเป็นคนพิการด้วย
ขอความเห็นหน่อยครับ
ทำไมคนชอบมองบุคลิกท่าทางเป็นลำดับแรกครับ
รวมทั้งคนไม่รู้จักหลายๆคน ผมซึ่งเป็นคนพิการจะไม่ชอบสุดๆ
เพราะจะเป็นหัวข้อให้เขามองแล้ววิจารณ์ วิจารณ์ทางดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แล้วแต่นิสัยคน
ซึ่งคนพิการจะมีลักษณะแตกต่างจากคนทั่วไป สังเกตง่าย เลยโดนพูดถึงง่ายหน่อยบ่อยหน่อย แตกต่างจากคนปกติทั่วไปที่จะดูกลมกลืนกว่า
เลยสงสัยว่าการพูดถึงลักษณะภายนอกของคน มันเป็นเรื่องเข้าถึงง่ายเหรอครับ คนชอบพูดคุยกัน
คือผมไม่อยากโดนแม้แต่กล่าวถึงครับ ไม่ชอบ และเป็นคนพิการด้วย
ขอความเห็นหน่อยครับ