สวัสดีค่ะ เริ่มเลยนะคะ
เรากับสามีมีลูกด้วยกัน1คน น้องเกือบ1ขวบแล้วค่ะ ตั้งแต่ที่เราตั้งท้องจนทุกวันนี้เรารู้สึกมองแฟนเปลี่ยนไป ตอนที่เราเริ่มท้องรู้สึกว่าแฟนไม่มีความเป็นผู้นำหรือความเป็นพ่อเลย แต่เราก็ให้โอกาสเมื่อเขาทำผิดหลายครั้งเพราะคิดว่ามันเป็อารมณ์ช่วงท้องรึป่าวที่ทำให้เราโกรธง่าย ตั้งแต้เราท้องจนทุกวันนี้เราไม่ให้สามีกอดจูบหรือนอนใกล้กันเลย เราเหนื่อยกับการเลี้ยงลูกแล้วก็เบื่อพฤติกรรมเขาที่เราไม่ประทับใจ เช่น เล่นพนันออนไลน์จนเป็นหนี้(ตอนนี้ก็เป็นอีก ซึ่งเราก็ต้องช่วยเคลียร์ครั้งนึงก็เกือบแสนเป็นหลายรอบแล้ว คือเขาจะยืมเราไปใช้แล้วก็ใช้คืนให้เราสักพักก็กลับเล่นอีก) ดื่มเหล้าไม่เก่งแต่ชอบดื่มจนเมาหนักมากจนมีคนวุ่นวายหลายครั้ง ล่าสุดก็เกิดอุบัติเหตุหนัก 2เรื่องนี้คือเรื่องใหญ่ๆที่เรารู้สึกเกลียดเขา 1ปีมานี้เราคุยกับเขาน้อยมาก เราจะพิมพ์ไลน์เพราะเราเบื่อกลับความผิดซ้ำๆนี้จนแทบไม่อยากจะพูดด้วยสักคำ เขาพยายามจะมาเล่นมาหยอกเราตลอดนะ แต่เราบอกอย่ามาใกล้ถ้ายังไม่ปรับปรุงตัว แล้วมันก็ดูว่าจะไม่มีวันนั้นเลย ถ้าไม่มีน้องเราก็หย่าไปแล้ว
วันไหนที่แฟนเราไม่ได้กลับบ้านบางทีเขามีเวรต้องค้างที่ทำงาน เราจะรู้สึกสบายใจมาก ไม่ต้องนอนฟังเขากรนหรือขยับตัวแรงๆ(เราใจร้ายไปไหม) ในใจเราอยากจะเลิกกับเขามาก เพราะคิดว่าเราคงต้องเลิกกับเขาสักวันแน่ๆ แต่รู้สึกผิดกับลูกซึ่งเราก็ผิดจริงๆ หรือว่าตอนนี้มันก็เป็นแค่อารมณ์คุณแม่ต่อๆไปจะดีขึ้นคะ สับสนมาก
รู้สึกว่าหมดรักสามีแล้ว ทำอย่างไรดี
เรากับสามีมีลูกด้วยกัน1คน น้องเกือบ1ขวบแล้วค่ะ ตั้งแต่ที่เราตั้งท้องจนทุกวันนี้เรารู้สึกมองแฟนเปลี่ยนไป ตอนที่เราเริ่มท้องรู้สึกว่าแฟนไม่มีความเป็นผู้นำหรือความเป็นพ่อเลย แต่เราก็ให้โอกาสเมื่อเขาทำผิดหลายครั้งเพราะคิดว่ามันเป็อารมณ์ช่วงท้องรึป่าวที่ทำให้เราโกรธง่าย ตั้งแต้เราท้องจนทุกวันนี้เราไม่ให้สามีกอดจูบหรือนอนใกล้กันเลย เราเหนื่อยกับการเลี้ยงลูกแล้วก็เบื่อพฤติกรรมเขาที่เราไม่ประทับใจ เช่น เล่นพนันออนไลน์จนเป็นหนี้(ตอนนี้ก็เป็นอีก ซึ่งเราก็ต้องช่วยเคลียร์ครั้งนึงก็เกือบแสนเป็นหลายรอบแล้ว คือเขาจะยืมเราไปใช้แล้วก็ใช้คืนให้เราสักพักก็กลับเล่นอีก) ดื่มเหล้าไม่เก่งแต่ชอบดื่มจนเมาหนักมากจนมีคนวุ่นวายหลายครั้ง ล่าสุดก็เกิดอุบัติเหตุหนัก 2เรื่องนี้คือเรื่องใหญ่ๆที่เรารู้สึกเกลียดเขา 1ปีมานี้เราคุยกับเขาน้อยมาก เราจะพิมพ์ไลน์เพราะเราเบื่อกลับความผิดซ้ำๆนี้จนแทบไม่อยากจะพูดด้วยสักคำ เขาพยายามจะมาเล่นมาหยอกเราตลอดนะ แต่เราบอกอย่ามาใกล้ถ้ายังไม่ปรับปรุงตัว แล้วมันก็ดูว่าจะไม่มีวันนั้นเลย ถ้าไม่มีน้องเราก็หย่าไปแล้ว
วันไหนที่แฟนเราไม่ได้กลับบ้านบางทีเขามีเวรต้องค้างที่ทำงาน เราจะรู้สึกสบายใจมาก ไม่ต้องนอนฟังเขากรนหรือขยับตัวแรงๆ(เราใจร้ายไปไหม) ในใจเราอยากจะเลิกกับเขามาก เพราะคิดว่าเราคงต้องเลิกกับเขาสักวันแน่ๆ แต่รู้สึกผิดกับลูกซึ่งเราก็ผิดจริงๆ หรือว่าตอนนี้มันก็เป็นแค่อารมณ์คุณแม่ต่อๆไปจะดีขึ้นคะ สับสนมาก