สวัสดีค่ะ ทางเราพึ่งผ่านเหตุการณ์สดๆร้อนๆมาช่วงสงกรานต์ เรื่องมีอยู่ว่า
-ทางบ้านได้กลับไปรวมตัวกันค่ะเราก็จะเจอพวกลูกพี่ลูกน้องกันครบ หลานๆก็จะมาเจอกัน พอดีลูกพี่ลูกน้องเรา มีลูกไล่เรี่ยกันค่ะ ลูกของทางพี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง ไม่ได้อยู่กับตัวพี่สาวนะคะ พี่สาวทำงานระยองส่วนลูกฝากแม่พี่เลี้ยงที่จันทบุรี) จะเกิดก่อนลูกเรา 5 เดือนค่ะ พอดีเจอล่าสุดน้องของลูกทางพี่สาวอายุ 2 ขวบได้นิดๆ (น้องเกิดมกราค่ะ )
-น้องคือเริ่มพูดศัพท์เป็นภาษาอังกฤษได้ ท่อง a-z (ได้เกือบครบค่ะ )พยัญชนะไทย(ได้เกือบครบ) นับเลขภาษาไทย 1-10 ภาษาอังกฤษ 1-10 ได้ นับเลขภาษาจีน 1-5 ได้ แล้วตัวน้องเหมือนเวลาเรียกสัตว์ จะหมาหรือแมว ก็จะเรียกแบบทับศัพท์เลยนะคะ dog cat
-คือทางบ้านก็จะแบบปลื้มกันมาก เคยถามทางพี่สาว พี่สาวก็บอกว่าฝึกคำศัพท์ พวกการ์ดคำ หรือบางทีถ้าน้องจะขอดูการ์ตูนพี่ก็จะให้นับเลขให้ฟังก่อนบ้าง ถ้าแบบทำตามได้ลูกพี่เค้าอยากดูอะไรก็จะให้ดูแต่กำหนดเวลาประมาณนี้ค่ะ และก็พาไปเที่ยว ปล่อยเล่นทรายปกติ แต่ถ้าอะไรดูไม่โอเคก็จะไม่ให้จับ แบบบางทีพวกลูกไก่ หรือหมา พี่ไม่ให้ลูกใกล้เลยค่ะ บางทีก็ดูลูกพี่เค้าอยากเล่น คือบางทีเราก็คิดว่าแบบพี่เลี้ยงบังคับไปหรือเปล่า
-ส่วนของลูกเรา(เราฝากแม่เราเลี้ยงค่ะ) คือด้วยความที่ทางบ้านเราจริงๆถิ่นฐานอยู่ขอนแก่น ทางบ้านก็จะเน้นเลี้ยงธรรมชาติเลยค่ะ คุยภาษาถิ่น ปล่อยลูกวิ่งเล่นคลุกดินคลุกทราย บ้านเราก็ส่วนใหญ่เน้นวิ่งเล่นบ้าน แม่ก็จะให้หลานวิ่งจับลูกไก่หัดจับบ้าง (บ้านเราเลี้ยงไก่ค่ะ ) ส่วนเรื่องคำศัพท์ภาษาทางบ้านเราไม่ค่อยเน้นค่ะ จะมองว่าวัยเด็กควรเล่น ภาษาค่อยไปฝึกที่โรงเรียนเอาก็ได้ค่ะ ตอนนี้ควรใช้ชีวิตวัยเด็ก
-พอดีมันก็เป็นปกติแหละค่ะ อายุใกล้กัน ก็จะมีการเปรียบเทียบว่าแบบทำไมลูกพี่สาวทำได้ ทำไมลูกเราห่างกันแค่ 5 เดือนลูกเรายัง ซึ่งเราก็มองว่าบางทีมันยังไม่ถึงเวลาเลยอ่ะ เด็กควรเล่นไหม ไม่อยากบังคับ ยิ่งล่าสุดพี่สาวมองจะให้ลูกเรียนแบบเป็นโปรแกรมภาษาอังกฤษ ส่วนเราคงให้เรียนใกล้ๆบ้านก่อนอนุบาล ก็โดนเปรียบเทียบอีกค่ะว่าแบบ แล้วลูกเราจะรู้เรื่องไหม
ขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าคือที่คิดว่าให้ลูกเน้นเล่นอย่างเดียวแบบนี้คือความคิดถูกต้องไหมคะ พวกของเล่นอะไรเราก็มีหมดนะคะ ที่อะไรว่าดีเราก็ซื้อให้ลูกหมดค่ะ
ช่วงวัยของเด็กสมัยนี้ระหว่างเรียนรู้ภาษาไวกับอยู่แบบธรรมชาติของเด็กอันไหนดีกว่ากันคะ
-ทางบ้านได้กลับไปรวมตัวกันค่ะเราก็จะเจอพวกลูกพี่ลูกน้องกันครบ หลานๆก็จะมาเจอกัน พอดีลูกพี่ลูกน้องเรา มีลูกไล่เรี่ยกันค่ะ ลูกของทางพี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง ไม่ได้อยู่กับตัวพี่สาวนะคะ พี่สาวทำงานระยองส่วนลูกฝากแม่พี่เลี้ยงที่จันทบุรี) จะเกิดก่อนลูกเรา 5 เดือนค่ะ พอดีเจอล่าสุดน้องของลูกทางพี่สาวอายุ 2 ขวบได้นิดๆ (น้องเกิดมกราค่ะ )
-น้องคือเริ่มพูดศัพท์เป็นภาษาอังกฤษได้ ท่อง a-z (ได้เกือบครบค่ะ )พยัญชนะไทย(ได้เกือบครบ) นับเลขภาษาไทย 1-10 ภาษาอังกฤษ 1-10 ได้ นับเลขภาษาจีน 1-5 ได้ แล้วตัวน้องเหมือนเวลาเรียกสัตว์ จะหมาหรือแมว ก็จะเรียกแบบทับศัพท์เลยนะคะ dog cat
-คือทางบ้านก็จะแบบปลื้มกันมาก เคยถามทางพี่สาว พี่สาวก็บอกว่าฝึกคำศัพท์ พวกการ์ดคำ หรือบางทีถ้าน้องจะขอดูการ์ตูนพี่ก็จะให้นับเลขให้ฟังก่อนบ้าง ถ้าแบบทำตามได้ลูกพี่เค้าอยากดูอะไรก็จะให้ดูแต่กำหนดเวลาประมาณนี้ค่ะ และก็พาไปเที่ยว ปล่อยเล่นทรายปกติ แต่ถ้าอะไรดูไม่โอเคก็จะไม่ให้จับ แบบบางทีพวกลูกไก่ หรือหมา พี่ไม่ให้ลูกใกล้เลยค่ะ บางทีก็ดูลูกพี่เค้าอยากเล่น คือบางทีเราก็คิดว่าแบบพี่เลี้ยงบังคับไปหรือเปล่า
-ส่วนของลูกเรา(เราฝากแม่เราเลี้ยงค่ะ) คือด้วยความที่ทางบ้านเราจริงๆถิ่นฐานอยู่ขอนแก่น ทางบ้านก็จะเน้นเลี้ยงธรรมชาติเลยค่ะ คุยภาษาถิ่น ปล่อยลูกวิ่งเล่นคลุกดินคลุกทราย บ้านเราก็ส่วนใหญ่เน้นวิ่งเล่นบ้าน แม่ก็จะให้หลานวิ่งจับลูกไก่หัดจับบ้าง (บ้านเราเลี้ยงไก่ค่ะ ) ส่วนเรื่องคำศัพท์ภาษาทางบ้านเราไม่ค่อยเน้นค่ะ จะมองว่าวัยเด็กควรเล่น ภาษาค่อยไปฝึกที่โรงเรียนเอาก็ได้ค่ะ ตอนนี้ควรใช้ชีวิตวัยเด็ก
-พอดีมันก็เป็นปกติแหละค่ะ อายุใกล้กัน ก็จะมีการเปรียบเทียบว่าแบบทำไมลูกพี่สาวทำได้ ทำไมลูกเราห่างกันแค่ 5 เดือนลูกเรายัง ซึ่งเราก็มองว่าบางทีมันยังไม่ถึงเวลาเลยอ่ะ เด็กควรเล่นไหม ไม่อยากบังคับ ยิ่งล่าสุดพี่สาวมองจะให้ลูกเรียนแบบเป็นโปรแกรมภาษาอังกฤษ ส่วนเราคงให้เรียนใกล้ๆบ้านก่อนอนุบาล ก็โดนเปรียบเทียบอีกค่ะว่าแบบ แล้วลูกเราจะรู้เรื่องไหม
ขอคำแนะนำหน่อยนะคะว่าคือที่คิดว่าให้ลูกเน้นเล่นอย่างเดียวแบบนี้คือความคิดถูกต้องไหมคะ พวกของเล่นอะไรเราก็มีหมดนะคะ ที่อะไรว่าดีเราก็ซื้อให้ลูกหมดค่ะ