สวัสดีนะคะ เราอึดอัดมากและยังคงเจ็บปวดแล้วก็เสียใจมาก เราเองคงเป็นคนไม่เหมาะกับความรักเท่าไหร่หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจเพราะ ไม่ว่าเราจะมีความรักหรือคาดหวังกับใครทีไรเรามักพบเจอความผิดหวังเสมอ บางทีก็คิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับการถูกรักหรือเปล่า (อันนี้คือตัดพ้อตัวเองสุดๆ) เราผิดหวังมาจนเราคิดว่าเราเข้มแข็งแล้วนะ แต่จริงๆแล้วเปล่าเลยค่ะ 
พอมันได้เริ่มรู้สึกเราก็ไม่สามารถควบคุมความรู้สึก ความคาดหวังได้เลย เรามั่นใจในเขามากๆแต่เขาก็ใจร้ายกับเราเหลือเกิน ตัดขาดแบบไม่สนว่าเราจะเจ็บแค่ไหนท้ายสุดเราก็ต้องมานั่งรักษาใจตัวเอง นั่งนึกทบทวนเหตุผลต่างๆ มันง่ายมากเลยค่ะ เพราะเขาไปมีคนอื่นเขาไม่สนด้วยซ้ำว่ายังมีเราอยู่ตรงนี้ เขาไม่แคร์ว่าเราจะร้องไห้ หรือจะทรมานใจตัวเองแค่ไหน จนตอนนี้เรายังคิดถึงเขา ยังภาวนาให้เขามีความสุขและเจอกับคนที่รักเขามากๆ ส่วนเราคงมูฟแล้วก้าวต่อ ไม่ได้แบบเสียใจนะที่เลิกกันเพราะเหตุผลมันชัดเจน เราแค่รู้สึกเสียใจกับตัวเองที่ทำไม รักใครก็มีแต่ผิดหวัง 
ตอนแรกเราก็ไม่ได้ทำใจได้หรอกนะ 5555 จนมาวันนี้เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆฮีลตัวเอง คุยกับตัวเองบ่อยๆ ร้องไห้เมื่อเสียใจหนักๆซึ่งมันดีกับเรามากๆเลย รู้สึกนอยด์กับความรักไปเลยเหมือนกันนะ แค่อยากมาระบายอารมณ์ประสบการณ์กับเพื่อนๆที่แปลกหน้า ขอให้ทุกคนสมหวังและเป็นคนโชคดีที่ถูกรักอย่างจริงใจนะคะ
ส่วนตอนนี้ใครเจ็บปวดอยู่ เค้าอยากให้ทุกคนสู้ๆนะคะ ขอให้ผ่านช่วงเวลาแย่ๆนี้ไปให้ได้ ขอให้เจอกับการถูกรักที่แสนดี

ปลอบโยนเสมอ