สวัสดีครับ ผมขอท้าวความสั้นๆก่อน เมื่อวานนี้(วันเสาร์) ที่ผ่านมา อยู่ดีๆผมไม่สบายเฉยเลย แล้วกินยาพาราไป คิดว่าเป็นแค่ไข้ธรรมดา แต่ก็ไม่หาย มีหวัดด้วย ผมเลยตัดสินใจตรวจโควิดครับ ปรากฏว่าขึ้น + แสดงว่าติดแล้ว ส่วนพ่อกับแม่ผมตรวจด้วยแล้ว ไม่ติดครับ



พอรู้ว่าผมติด ผมได้ทำการติดต่อไปที่อนามัยก่อนครับว่าเขารับตรวจไหม ผมได้ถามเพื่อนแล้วว่า ถ้าเกิดติดขึ้นมาจะต้องทำยังไงบ้าง อนามัยก็บอกว่า วันเสาร์ อาทิตย์ ตรวจไม่ได้ เป็นวันหยุด แต่สามารถมาวันจันทร์ได้ มารับยา ผมเลยโทรไปหากู้ภัยครับว่าทำยังไง เขาก็บอกว่าเดี๋ยววันรุ่งขึ้น(วันอาทิตย์) จะไปรับครับ แล้วไปส่งตรวจและรับยาที่โรงพยาบาลครับ

ช่วงรอพรุ่งนี้ผมกับพ่อแม่ แยกกันเลย อยู่คนละห้อง แล้วผมก็กินยาพารา กับ ยาฟ้าทะลายโจรไปก่อนครับ รอตรวจพรุ่งนี้



----------------------------------

วันนี้ (วันอาทิตย์)  กู้ภัยเขานัดผมมารับประมาณ 6 โมงเช้าครับ ผมก็ขึ้นรถเลยครับ

  







ตอนขึ้นรถมีผมคนเดียวครับ แต่เอาจริงๆแล้ว วันนี้มีรับอีกครับ เป็นคุณลุงคุณป้าอีกคู่ครับ ต้องใช้เตียงช่วยเลยครับ



พอมาถึงโรงพยาบาลแล้ว ประมาณหกโมงเช้ากว่าๆครับ ก็มารับบัตรคิวครับ ได้คิวที่ 64 ครับ





พอมาถึงรับบัตรคิวแล้วก็นั่งรอเจ้าหน้าที่ครับ แน่นอน ตรงนี้มีแต่คนติดเชื้อครับ เสียงไอ เสียงน้ำมูกมารัวๆเลยครับ





เอาละครับ มาถึงไฮไลท์ของกระทู้นี้กันเลยครับ ดราม่ากันล้วนๆครับ 5555 อันนี้ผมขอพิมพ์สิ่งที่เจอมานะครับ เอาเท่าที่นึกออก และบอกความรู้สึกจากผมจริงๆนะครับ

พอเจ้าหน้าที่มาถึง อันนี้ผมขอเรียกทุกท่านในนี้เลยนะครับ จะได้ง่าย ไม่ว่าจะเป็นคุณหมอ,พยาบาล,เจ้าหน้าที่ปฏิบัติอื่นๆ

เขาก็บอกเลยว่า วันนี้เป็นวันหยุดราชการ นอกเวลาทำการ จะมีคุณหมอแค่ท่านเดียวเท่านั้นที่ทำหน้าที่ คอยจัดยาให้ และต้องดูแลคนไข้ด้านบนเพิ่มอีกด้วยครับ คือต้องมาคอยให้ยากับคนที่ตรวจด้านล่างนี้ และต้องขึ้นไปตรวจคนไข้ด้านบนอีก 20 กว่าคนด้วยครับ

พอเริ่มทำการตรวจแล้ว สิ่งที่ผมขอยอมรับว่าหงุดหงิดและไม่ชอบเลยคือ เสียงตีกันครับ เขาใช้ลำโพงอันเดียว แล้วเวลาเจ้าหน้าที่พูด คือบางทีเสียงมันซ้อนกันจนงง ฟังไม่ออก หรือไม่ก็ไมค์มีปัญหาครับ บางทีเสียงเบาด้วย คือผมบอกตรงๆว่า ผมตั้งตั้งสมาธิตั้งใจฟังสุดๆครับ เพราะทั้งเสียงเบา เสียงตีกัน ขนาดผมไม่ได้แก่มาก ยังมึนๆ และในนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นคนสูงอายุทั้งนั้นครับ

แล้วเจ้าหน้าที่ก็บ่นตามประสาครับ แบบอยากให้คนตรวจตั้งใจฟังบ้างว่า ขั้นตอนแต่ละครั้ง ต้องไปต้องทำยังไง บางทีคนไข้ก็มาถามซ้ำ เจ้าหน้าที่ก็จำไม่ได้ เพราะคุยกับคนไข้เยอะ ขอให้ตั้งใจฟังให้ดี

เจ้าหน้าที่บอกเลยว่าเพื่อความรวดรเ็ว ควรเตรียมบอกน้ำหนักและส่วนสูงเลยครับ และอาการที่มี จะได้ไวๆครับ

เจ้าหน้าที่ผมก็งงๆนะ บางทีเหมือนดุบ้างแต่ก็มีพูดจะจ๋าบ้าง

ผมว่านะ ที่มีปัญหาเนี่ยไม่ใช่อะไรหรอก ผมว่าขั้นตอน ในมุมมองผมนะมันยุ่งยากไปหน่อย ผมยัง งงๆเลย คือมันมีการสแกนคิวอาร์โค้ด 2 อัน แล้วคนสูงอายุมีมือถือก็จริง แต่มันก็งงๆอยู่ดี แบบสแกนแล้วยังไงต่อ ต้องทำอะไรต่อไหม ซึ่งไอ้ผมก็งงนะ 5555 เพราะสแกนแล้ว ยังไงต่อวะนั้น พอเจ้าหน้าที่เรียกแล้ว เขาก็สแกนถ่ายรูปเองอีกด้วย ตรงที่เราไม่ต้องทำ เจ้าหน้าที่จะทำเอง

เอาจริงๆส่วนใหญ่เจ้าหน้าที่เขาก็บ่นก็ขอร้องให้เข้าใจนะว่า วันนี้ช้าหน่อย และให้คนไข้ตั้งใจฟังด้วย เขาก็บ่นว่าเมื่อวานทำงานเลิก 1 ทุ่มอะไรทำนองนี้ครับ

ปัญหาปลีกย่อย น่าจะมีเยอะครับ มันวุ่นวายและเหนื่อยจริงๆครับวันนี้ บางทีมีเคสมาจาก โรงพยาบาลหัวเฉียวมารับยาที่นี้ บางคนก็มาจากอำเภออื่น เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า เวลาเป็นที่อำเภอไหน ก็ให้ไปโรงพยาบาลในอำเภอนั้นๆ เพราะจพลงเข้าระบบที่นี้ไม่ได้  ปัญหายิบย่อยเยอะมากครับ

หลังจากที่ผมจรวจอะไรเสร็จแล้ว แล้วก็รับยากับใบรับรองแพทย์เสร็จ ก็เดินทางกลับบ้านกันครับ มาถึงนี้ประมาณหกโมงเช้ากว่าๆ กว่าจะเสร็จก็เกือบๆบ่าย 2 ครับ อันนี้คือใบรับรองแพทย์และอาการต่างๆของผมครับ

ส่วนยาเป็นยาฟาวิครับ แล้วก็พวกยาแก้ไข้ แก้ไอ ต่างๆครับ













ขอบคุณครับ