สวัสดีครับ 
หลังจากที่ได้รถมา เกิดอาการคันกำเริบ เสี้ยนอยากขี่รถสุดๆ
แค่ได้คร่อมขี่มัน รู้สึกได้ทันที เราเจอเนื้อคู่แล้ว เจอรถที่เหมาะกับตัวเราสุดๆ 
ก็มานั่งนึกเส้นทางอยู่ในใจ จะพามันออกไปทำความคุ้นเคยที่ไหนดี
จนหวยมาออกที่ อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี  
ระหว่างที่เดินทาง แค่ร้อยกว่าโล หัวใจมันพองโต เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้สัมผัสมานานหลายปี



ครั้งแรกที่พามันออกมาเสพโค้ง  พร้อมอุทานในใจ
เฮ้ย..ทำไมฮอนด้า ทำรถออกมาให้ขี่ง่ายแบบนี้ 
สมัยที่ขี่ฮอนด้าเวฟ ก็มาศรีสวัสดิ์อยู่บ่อยๆ เคยใช้ท่าทางเข้าโค้งยังไง
NC750X ก็ใช้แบบนั้น ไม่ต้องออกท่าทางพิสดาร ให้เป็นลิงเป็นค่าง ห้อยๆโหนๆ
แค่เข่าหนีบถัง ออกแรงเอียงรถนิดหน่อย รถมันก็เข้าโค้งให้แบบเนียนๆ
(ใช้แค่ Lean-In , Lean With)



บนเขาแห่งนี้ ปราบเซียนมาก็เยอะ จบชีวิตไปก็หลาย
เราก็ได้แต่ท่องไว้ในใจ ไม่เร็ว=ไม่พลาด=ไม่ตาย=มีชีวิตไว้ขี่รถที่ยวนานๆ
พออายุมากขึ้น คิดเยอะขึ้น ไม่ได้บ้าระห่ำ ขี่รถใช้สติมากขึ้น 

พอมาถึงแพขนานยนต์ที่จะข้ามไปตัวศรีสวัสดิ์ แต่ก็มีเส้นทางธรรมชาติดั้งเดิม
เรียกกัน " เลี่ยงเท้ง "  และสมัยก่อน พวกๆกันเรียก " โค้งขี้วัว "
เพราะชาวบ้านเอาวัวออกมาเลี้ยงบนเขา ขี้เกลื่อนกระจายเต็มถนน ฮา... 
แต่ครั้งนี้ที่ไป ถนนสะอาด ไม่เจอขี้วัว เจอแต่ขี้ช้าง และมีป้ายให้ระวังช้าง 
สะพรึงไปสิ ขี่ไปคันเดียวคนเดียว ถ้าออกจากโค้งมาแล้วเจอพี่จมูกยาว สงสัยโดนกระทืบจมตีนแน่ๆครับ


ระยะทาง 29 กิโลเมตร ที่ทั้งมันส์ ทั้งเสียว และแอบหลอนอยู่ตลอดทาง
แต่ก็รอดออกมาได้ ไม่เจอเรื่องให้ตื่นเต้นอะไร
แต่สาบานได้ ใครชวนมาเสพโค้งเส้นนี้ มีเคือง!
ขอใจป๊อด ข้ามแพขนานยนต์ดีกว่า ปลอดภัยกว่าเยอะ  ฮา...


สถานีต่อไป เขาโจดเรซซิ่ง
เลือดสูบฉีดทั่วกาย อะดรีนาลีนหลั่งปรี๊ดๆ
ครั้งนี้ที่มาเยือน ต้องขอบอกว่า " หมดไส้หมดพุง "
ได้งัดสารพัดวิชาที่เคยเรียนและฝึกปรือ ออกมาใช้จนหมดสิ้น
เจอทั้งหลุม เศษหินที่หล่นมาจากเขา หินลอยที่อยู่ตามโค้ง และเศษใบไม้เปื่อยๆลื่นๆที่อยู่ตามทาง

ปล.เส้นทางนี้ (ศรีสวัสดิ์-เขาโจด-หนองปรือ) ผมรู้จักเมื่อสิบกว่าปีก่อน
ตอนนั้นมาขี่สำรวจเส้นทางกับพี่ๆกลุ่มเรดเดอร์ (ก่อนที่จะมีทริปบริจาคของให้ รร.วัดถ้ำองจุ)


ลุยโค้ง ยืนขี่รูดผ่านหลุม  จนออกมาได้ถึงหนองปรือ
ต้องรีบแวะจอดพักรถพักคน หาของกินเติมพลังสักหน่อย
ใช้แรงออกท่าทางไปเยอะ เล่นเอาแทบแย่ เกือบหมดสภาพ 
อายุเริ่มเยอะ เรี่ยวแรงเสื่อมถอยลง ได้แต่ปลงแล้วทำใจ



แต่เฮ้ย... กาแฟเบอร์ดี้ป๋องแดง ที่กระดกเข้าไป มันดีดสุดๆ 
ตอนแรกกะว่า จะขี่กลับบ้านทางบ่อพลอย 
แต่ไปๆมาๆ เรี่ยวแรงไม่รู้มาจากไหน ลุยต่อสิครับ
แวะชมวิว เสพบรรยากาตามรายทางไปเรื่อยๆ 
จนมาถึงอ่างเก็บน้ำห้วยกระพร้อย 


จากนั้นก็ขี่เลาะตามทางไปเรื่อยๆ จนไปออกอำเภอด่านช้าง
แล้วทะลุไปยังอำเภอบ้านไร่ เพื่อแวะไปเสพบรรยากาศดีๆที่จังหวัดอุทัยธานี


สวิตเซอร์แลนด์เมืองไทย จังหวัดอุทัยธานี
มาทางเดียวกับหุบป่าตาด  หาพิกัดได้จากคำค้นหาว่า บ้านชายเขา


วิวสวยๆ มาช่วงอากาศร้อนจัด ก็แค่ขี่ไปหาร่มเงาจากใต้ต้นไม้ใหญ่ 
จอดพักรถพักคน แล้วยืนเสพบรรยากาศดีๆ แค่นี้ก็สุดจะฟิน
คุ้มค่าที่ได้มาเยือน... 

สุดท้ายผมว่า...ได้เจอรถที่ใช่ ที่ถูกใจ ขี่เที่ยวแล้วโครตจะมีความสุข
กว่าจะได้มาพบเจอกัน ก็ในวัยเลขสี่ ที่แทบจะหมดสภาพในการขี่รถทางไกลๆ

จบทริปนี้ ขี่รถตั้งแต่ แปดโมงเช้า-สองทุ่ม ระยะทางรวม 809 กิโลเมตร
ค่าน้ำมัน 1,260 บาท บนเส้นทางที่ใช้...กรุงเทพ-ศรีสวัสดิ์-เขาโจด-บ้านชายเขา-กรุงเทพ
ตื่นเช้าของอีกวัน ลุกจากที่นอนแทบไม่ไหว ปวดร้าวระบมไปหมดทั้งตัว
ลำบากกาย แต่สุขใจ เป็นความสุขที่สัมผัสได้ แค่เราออกเดินทางไปหามันครับ 
@_^