เรื่องนี้ย้อนไปประมาณ5ปีที่เเล้ว เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ต่างจังหวัด ช่วงนั้นผมอายุประมาณ16ปี ก็ตามประสาวัยรุ่นทั่วไปที่จะคึกคะนองไม่ค่อยกลัวอะไรเท่าไร ช่วงนั่นเป็นช่วงที่มีเเฟน จะขอบอกเอาไว้ก่อนน่ะว่านี้คือเเฟนคนเเรกของผม ซึ่งจะสมมุติว่าเเฟนคนนี้ชื่อว่า เเนน เรื่องราวมันเกิดขึ้นช่วงที่ผมยังคบกับเเนนอยู่ จะอธิบายลักษณะนิสัย เเนนว่าเป็นสาวตัวเล็ก ผอม ผมยาว เอารวมก็น่ารักสำหรับผมเเหละ
โดยเรื่องชวนหลอนก็เกิดขึ้นในคืนหนึ่ง ก็ตามประสาเด็กต่างจังหวัดจะชอบออกเที่ยวกลางคืนเที่ยวตอนกลางคืนในที่นี้ก็คือไปดูหมอลำเเหละเอาง่ายๆ ซึ่งวันนั่นที่บ้านของผมจะมีงานหมอลำ เเล้วด้วยความที่ผมก็อยากจะพาเเนนมาด้วยตอนนั่นก็เลยทักเเชทคุยกับเเนนว่า *เเนนวันนี้บ้านเราจะมีหมอลำเเนนจะมาไหม เเนนก็ตอบโอเครได้ หลังจากตกลงอะไรกันเรียบร้อย ก็รอประมาณห้าโมงกว่าผมก็ได้ชวนรุ่นพี่ไปเป็นเพื่อนเพราะว่ากลัวเจ้าถิ่นที่บ้านเเนนล่อเข้าให้ ก็เลยได้ไปด้วยกันหลายคน
ตอนไปรับเเนนตอนนั้นเเนนก็เเชทให้ไปรอที่ที่หนึ่งซึ่งไกลจากบ้านของเเนนมาก ความรู้สึกตอนนั่นคือเเบบว่าจะหลอกผมมากระทืบป่ะเนี่ย555 เเต่ก็ไม่เป็นไร จากนั่นก็รับเเนนมาบ้าน วันก็ดูหมอลำอะไรตามปกติ เเล้วจังหวะนั่นเพื่อนเเต่ละคนก็กำลังมันส์ได้ที่(เมา)
ตอนนั่นเวลาประมาณเที่ยงคืนตีหนึ่ง เเนนก็บอกให้ผมไปส่งที่บ้านเเล้วด้วยตอนนั่นเพื่อนไม่มีใครว่างเลยสักคนที่จะไปส่งเเนนกับผม ตอนนั่นด้วยความคิดอยากจะอยู่กับเเนนสองต่อก็เลยคิดว่า *เอาว่ะคืนนี้มันต้องสักทีดิ้* อารมณ์ตอนนั่นไม่สนอะไรเเล้วไม่กลัวอะไรด้วย ก็เลยไปส่งเเนนด้วยตัวคนเดียว
ในขณะที่ไปส่งเเนน ขออธิบายลักษณะ เส้นทางกลับบ้านของเเนนก่อน ลักษณะเป็นทางตรงยาวบ้านเเต่ละหลังห่างกันประมาณ500เมตร บ้างช่วงก็ไม่มีบ้านคน ขอบทางมีต้นไม้สูง สลับกับทุ่งนา ไปเรื่อยๆ
ตอนนั่นด้วยความที่เราไม่เคยไปบ้านเเฟนมาก่อนมันทำให้เรารู้สึกวังเวงนิดหน่อย ระหว่างที่ขับรถไปส่งผมก็คุยกับเเนนไปตามปกติ ตอนผมคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ก็เลยพูดเห็นไฟอะไรตรงนั่นไหม เเนนก็นิ่งไม่ตอบอะไร จนถึงบ้านเเนนเวลาประมาณตี2-3ก่อนจะกลับเเนนได้ทักว่าเอาวานไหมซึ่งผมก็งง ก็เลยถามกลับไปว่ามันคืออะไรหรอ เเนนก็เงียบ ตอนนั่นซึ่งมันดึกมากเเล้วผมก็รีบกลับบ้าน ก็เลยบอกเเนนว่าไม่เอาหรอกจะรีบกลับบ้าน เเล้วก็ขี่รถออกมา
ขณะที่ขี่รถออกมาเรื่อยๆผมก็มองทางตลอดเเต่จังหวะนั่นความรู้สึกเหมือนว่าเรากลับคนละเส้นทาง ซึ่งตอนที่มาส่งก็พอจะจำทางได้ว่าเราขี่ทางมาทางไหน ตอนกลับมันดูเเปลกๆระหว่างที่ขับรถไปตามทางเรื่อยๆหางตาหันไปมองเห็นเป็นเงาดำๆอยู่ข้างทางพอไฟหน้ารถไปส่องก็เห็นเป็นวัว2ตัวยืนอยู่ข้างทาง ในใจ *ก็คิดว่าเวลาประมาณตี2-3ใครเอาวัวมาปล่อยว่ะ* ความรู้สึกตอนนั่นก็รู้สึก อิหยังว่ะ เเต่ก็ไม่ได้ทำตัวไม่สนใจอะไร
จนขี่ไปถึงทางเเยกมันจะมีให้เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาจังหวะที่ไฟหน้ารถก่อนจะถึงทางเเยกเห็นเป็นศาลตั้งอยู่กลางถนน ความรู้สึกตอนนั่นใจนี่เต้น ตึบๆ ผมสตั้นไปประมาณ15วิ ก่อนสติจะกลับมาตอนนั่นคิดว่าไม่กล้าจะกลับคนเดียวเเล้วก็เลยจับโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนเเต่โทรไม่ติดโทรครั้งที่2โทรหาเเม่ก็โทรไม่ติด
จังหวะนั่นก็มานั่ง คิด วิเคราะห์ เเยกเเยะ คิดได้ว่าตอนมาส่งก็ขี่ตรงมาเรื่อยๆเเล้วทำไมตอนกลับพอขี่ตรงมาเรื่อยๆกลับไปออกอีกทาง พอคิดได้เเบบก็หักรถเลี้ยวขวา ตอนนั่นถ้ารถวิ่งได้300ก็จะบิด ตอนนั่นขี่รถด้วยความสติเเตก ระหว่างที่ขี่รถด้วยความเร็วก็ดันไปเห็นเต๋าเดินตัดหน้าตอนนั่นเชียวเต๋าไปนิดเดียวเกือบจะล่ม ตอนนั่นสติก็เลยกลับมาก็ขับรถกลับบ้านอย่างปล่อยภัย
พอจบเรื่องนี้เเล้วผมก็มานั่ง ถ้าอยากฟังต่อเม้นมาพูดคุยกันได้น่ะครับ นี้คือประสบการณ์จิงที่อยากจะมาเล่า
เพื่อนเคยมีประสบการณ์ชวนหลอนไหม?
โดยเรื่องชวนหลอนก็เกิดขึ้นในคืนหนึ่ง ก็ตามประสาเด็กต่างจังหวัดจะชอบออกเที่ยวกลางคืนเที่ยวตอนกลางคืนในที่นี้ก็คือไปดูหมอลำเเหละเอาง่ายๆ ซึ่งวันนั่นที่บ้านของผมจะมีงานหมอลำ เเล้วด้วยความที่ผมก็อยากจะพาเเนนมาด้วยตอนนั่นก็เลยทักเเชทคุยกับเเนนว่า *เเนนวันนี้บ้านเราจะมีหมอลำเเนนจะมาไหม เเนนก็ตอบโอเครได้ หลังจากตกลงอะไรกันเรียบร้อย ก็รอประมาณห้าโมงกว่าผมก็ได้ชวนรุ่นพี่ไปเป็นเพื่อนเพราะว่ากลัวเจ้าถิ่นที่บ้านเเนนล่อเข้าให้ ก็เลยได้ไปด้วยกันหลายคน
ตอนไปรับเเนนตอนนั้นเเนนก็เเชทให้ไปรอที่ที่หนึ่งซึ่งไกลจากบ้านของเเนนมาก ความรู้สึกตอนนั่นคือเเบบว่าจะหลอกผมมากระทืบป่ะเนี่ย555 เเต่ก็ไม่เป็นไร จากนั่นก็รับเเนนมาบ้าน วันก็ดูหมอลำอะไรตามปกติ เเล้วจังหวะนั่นเพื่อนเเต่ละคนก็กำลังมันส์ได้ที่(เมา)
ตอนนั่นเวลาประมาณเที่ยงคืนตีหนึ่ง เเนนก็บอกให้ผมไปส่งที่บ้านเเล้วด้วยตอนนั่นเพื่อนไม่มีใครว่างเลยสักคนที่จะไปส่งเเนนกับผม ตอนนั่นด้วยความคิดอยากจะอยู่กับเเนนสองต่อก็เลยคิดว่า *เอาว่ะคืนนี้มันต้องสักทีดิ้* อารมณ์ตอนนั่นไม่สนอะไรเเล้วไม่กลัวอะไรด้วย ก็เลยไปส่งเเนนด้วยตัวคนเดียว
ในขณะที่ไปส่งเเนน ขออธิบายลักษณะ เส้นทางกลับบ้านของเเนนก่อน ลักษณะเป็นทางตรงยาวบ้านเเต่ละหลังห่างกันประมาณ500เมตร บ้างช่วงก็ไม่มีบ้านคน ขอบทางมีต้นไม้สูง สลับกับทุ่งนา ไปเรื่อยๆ
ตอนนั่นด้วยความที่เราไม่เคยไปบ้านเเฟนมาก่อนมันทำให้เรารู้สึกวังเวงนิดหน่อย ระหว่างที่ขับรถไปส่งผมก็คุยกับเเนนไปตามปกติ ตอนผมคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ก็เลยพูดเห็นไฟอะไรตรงนั่นไหม เเนนก็นิ่งไม่ตอบอะไร จนถึงบ้านเเนนเวลาประมาณตี2-3ก่อนจะกลับเเนนได้ทักว่าเอาวานไหมซึ่งผมก็งง ก็เลยถามกลับไปว่ามันคืออะไรหรอ เเนนก็เงียบ ตอนนั่นซึ่งมันดึกมากเเล้วผมก็รีบกลับบ้าน ก็เลยบอกเเนนว่าไม่เอาหรอกจะรีบกลับบ้าน เเล้วก็ขี่รถออกมา
ขณะที่ขี่รถออกมาเรื่อยๆผมก็มองทางตลอดเเต่จังหวะนั่นความรู้สึกเหมือนว่าเรากลับคนละเส้นทาง ซึ่งตอนที่มาส่งก็พอจะจำทางได้ว่าเราขี่ทางมาทางไหน ตอนกลับมันดูเเปลกๆระหว่างที่ขับรถไปตามทางเรื่อยๆหางตาหันไปมองเห็นเป็นเงาดำๆอยู่ข้างทางพอไฟหน้ารถไปส่องก็เห็นเป็นวัว2ตัวยืนอยู่ข้างทาง ในใจ *ก็คิดว่าเวลาประมาณตี2-3ใครเอาวัวมาปล่อยว่ะ* ความรู้สึกตอนนั่นก็รู้สึก อิหยังว่ะ เเต่ก็ไม่ได้ทำตัวไม่สนใจอะไร
จนขี่ไปถึงทางเเยกมันจะมีให้เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาจังหวะที่ไฟหน้ารถก่อนจะถึงทางเเยกเห็นเป็นศาลตั้งอยู่กลางถนน ความรู้สึกตอนนั่นใจนี่เต้น ตึบๆ ผมสตั้นไปประมาณ15วิ ก่อนสติจะกลับมาตอนนั่นคิดว่าไม่กล้าจะกลับคนเดียวเเล้วก็เลยจับโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนเเต่โทรไม่ติดโทรครั้งที่2โทรหาเเม่ก็โทรไม่ติด
จังหวะนั่นก็มานั่ง คิด วิเคราะห์ เเยกเเยะ คิดได้ว่าตอนมาส่งก็ขี่ตรงมาเรื่อยๆเเล้วทำไมตอนกลับพอขี่ตรงมาเรื่อยๆกลับไปออกอีกทาง พอคิดได้เเบบก็หักรถเลี้ยวขวา ตอนนั่นถ้ารถวิ่งได้300ก็จะบิด ตอนนั่นขี่รถด้วยความสติเเตก ระหว่างที่ขี่รถด้วยความเร็วก็ดันไปเห็นเต๋าเดินตัดหน้าตอนนั่นเชียวเต๋าไปนิดเดียวเกือบจะล่ม ตอนนั่นสติก็เลยกลับมาก็ขับรถกลับบ้านอย่างปล่อยภัย
พอจบเรื่องนี้เเล้วผมก็มานั่ง ถ้าอยากฟังต่อเม้นมาพูดคุยกันได้น่ะครับ นี้คือประสบการณ์จิงที่อยากจะมาเล่า