คือเรื่องมีอยู่ว่า เราสงสารแม่มากที่ต้องมาทนอยู่กับพ่อแบบนี้ เราเห็นพ่อหาเรื่องแม่ทำร้ายแม่บ้างแต่เราไม่สามารถเข้าไปช่วยแม่ได้เพราะเราเป็นผู้หญิงถ้าหากเราเข้าไปช่วยเราอาจโดนลูกหลง อีกอย่างตอนนี้เราจึงจบปี4ที่ราชภัฎค่ะเรามีน้อง1คนเป็นผู้หญิงเหมือนกันเราก็สงสารน้องเหมือนกันค่ะที่มีพ่อแบบนี้ 

เราเคยบอกให้แม่เลิกกับพ่อหลายครั้งแล้วแต่แม่บอกว่าที่อยู่เพราะทนเพื่อลูก รอลูกจบมีงานทำแม่จะไปอยู่ด้วย ปล่อยให้พ่ออยู่คนเดียวไปค่ะเพราะเราทนไม่ได้กับพฤติกรรมแบบนี้ที่ติดเหล้าแล้วชอบทำร้ายข้าวของบางทีไล่แม่เราแล้วน้องออกบ้านหลายครั้งจน เรา แม่และน้องต้องนอนนอกบ้าน เข้าบ้านไม่ได้ ถ้าเข้าบ้านพ่อจะทำร้ายค่ะ และบางทีพ่อชอบเอากับข้าวที่แม่ทำไว้มาราดใส่หัวแม่ คือเราแอบร้องไห้เป็นประจำเลยค่ะ ที่มีพ่อแบบนี้ จนเราเคยถามแม่ว่า"เมื่อไหร่พ่อจะตายสักที ถ้าพ่อตายพวกเราจะได้อยู่แบบสงบสักที" คือตอนนี้เราทนไม่ไหวแล้วค่ะเพราะเราเจอมาตั้งแต่เรายังจำความได้ชอบทำร้ายแม่มาตลอด จนชาวบ้านแถวนี้รู้พฤติกรรมพ่อหมด เราอายค่ะที่มีพ่อแบบนี้