เราอยู่บ้านกับตายายค่ะ นานทีพ่อกับแม่จะมาหาแล้วอยู่2-3วันก็กลับ เเต่ช่วงหลังๆท่านมาบ่อยขึ้น แล้วเรารู้สึกอึดอัดมากเลยค่ะหลายครั้งที่พ่อกับแม่เราจะละเอียดกับสิ่งเล็กน้อย จนเราอึดมากกว่าเดิม เมื่อไม่กี่วันผ่านมาเราเข้าห้องประมาณ1ทุ่มซึ้งเราก็เข้าเป็นปกติของเราค่ะเเต่แม่เราก็บอกว่า จะรีบเข้าห้องไปทำไมล่ะไม่อยู่คุยกับพ่อเเม่ก่อนเราก็ไม่ได้พูดอะไรเเล้วเดินเข้าห้องเราคิดอยู่ในใจให้เรานั่งไปทำไมในเมื่อเราก็ไม่ได้คุยกัน เเม่เราก็ยังอีกว่าถ้าครั้งหน้าเข้าห้องไวเค้าจะให้เราออกมานอนนอกห้อง เราทำอะไรผิดหรอคะ เราเเค่เข้าไวเพื่อใช้เวลาส่วนตัวอยู่กับตัวเองในตอนเเรกเราก็คิดว่าอึดอัดที่เราไม่ได้บอกเเม่เรื่องที่เรามีเเฟนเเต่พอเราบอกไปความรู้สึกว่าอึดอัดก็ยังเหมือนเดิม มีครั้งหนึ่งพ่อกับเเม่เพื่อนเราไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดเพื่อนเรามาขอให้เราไปนอนเป็นเพื่อน1คืนเราดีใจมากเลยค่ะเราอยากไปเราจะรู้สึกดีขึ้นเเละมีที่พักความรู้สึกนี้เราลองขอเเต่เค้าก็ไม่ให้เราไปค่ะเรารู้สึกแย่มากๆทั้งที่เเม่เราก็รู้จักรเเม่เพื่อนเราเเต่เต้าก็ไม่ให้เราไปค่ะอ้างนู้อ้างนี่แล้วมีอีกเหตุการนึ่งวันนั่นเค้าเอาโทรศัพท์เราเช็ดค่ะเค้าเข้าอ่านเเชทเพื่อนเราที่เด้งมาเค้าไปลบไฟล์ข้อมูลต่างๆของเราที่เก็บไว้เเล้วเรายังต้องนอน3ทุ่มทุกครั้งเค้าจะเค้ามาเช็คตลอดว่าเรานอนหรือยังเเม้กะทั้งปิดเทอมเค้ายังให้เรานอนเวลาเดิมค่ะคือช่วงที่พ่อแม่เรามาเราก็จะร้องไห้ทุกครั้งเราเล่านี้ให้แฟน เพื่อน เราฟังเค้าก็บอกให้อดทนเเต่เราอดทนไม่ไหวเเล้วมันมีหลายเรื่องมากๆที่พ่อเเม่ทำให้อึดอัด เราทนมาตลอดจนนี้เราอายุ17ปีแล้วล่าสุดพ่อเราก็ออกจากงานด้วยเหตุผลอะไรก็ทราบได้ เเล้วเค้าจะไปกลับที่กับปทุมธานี เราไม่ชอบเลยค่ะจนถึงตอนนี้พ่อกับเเม่เรากลับเเล้วจะกลับมาในวันที่9ที่จะถึงในช่วงเวลาที่เค้ามาหาเราต้องอดทนตลอดเเล้วร้องไห้ทุกวันจนถึงวันที่กลับจนถึงตอนนี้พ่อเเม่เรากลับเราก็ยังอึดอัดเเล้วร้องไห้อยู่เพราะไม่รู้จะทำไงเราทนไม่ไหวเเล้ว เรายังทำใจไม่ได้เลยค่ะเราอึดอัดและยังไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้เพราะเรายังหาทางออกไม่ได้เราไม่รู้จะทำอย่างไง ใครมีคำแนะดีๆบ้างมั้ยคะ หรือเราควรที่จะพูดกับพ่อเเม่เราไปตรงไปว่าอยู่กับเค้าแล้วอึดอัดยิ่งอยู่กับเค้านานเรายิ่งอึดอัด