คือเราไม่อยากจะเรียกเขาว่าพี่ได้ซ้ำ รู้สึกว่าบางทีเขาก็เหมือนคนบ้าเลยค่ะ เรากับเขาอายุห่างกันไม่ค่อยมากเท่าไหร่มั้งคะ เราจำอายุเขาไม่ได้ ตอนเด็กๆเรารู้สึกว่าเราก็เหมือนพี่น้องที่ดูรักกันปกติเเต่เริ่มโตขึ้นเหมือนเเบบว่าเขาจะเริ่มหันไปสนใจทางพวกรถอะไรเเบบนี้อ่ะค่ะ เหมือนเด็กเเว้นอะไรประมาณนั้นเเต่งรถใส่ท่อเสียงดัง ละเขาก็เริ่มไปหมกหมุ่นกับพวกยาเสพติด เหมือนนิสัยเขาจะเปลี่ยนไปด้วย เราไม่รู้ว่าเพราะสารเสพติดรึเปล่า รู้สึกว่าเขาอารมณ์ร้อนง่ายมากๆไม่พอใจอะไรนิดๆหน่อยๆก็ทำลายข้าวของ ปิดประตูเสียงดัง เดินเสียงดัง คือชอบทำเรื่องเล็กๆให้มันเป็นเรื่องใหญ่
ไม่พอใจอะไรนิดๆหน่อยๆก็ด่า คือเราจำได้ตอนเด็กจริงมั้ยไม่รู้เเต่ตอนที่เราเพิ่งกลับจากรร.เเม่เคยเล่าให้ฟังว่าตอนที่อยู่บ้านเหมือนเขาจะเอามีดมาฟันเเขนเเม่จำไม่ได้ว่าทำไมถึงจะฟันเหมือนเเม่จะไม่ได้เล่าให้ฟังเเต่เราว่าน่าจะทะเลาะกันเเหละค่ะ ละเเม่ก็เอาเหมือนรอยให้เราดูมันเป็นรอยช้ำๆเขียวๆ ละก็เมื่อไม่นานมานี้เราก็ได้ยินเขาทะเลาะกับพ่อค่ะเรื่องยางรถอะไรสักอย่างอันนี้เราไม่เเน่ใจเพราะดูทีวีอยู่ได้ยินไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ เหมือนเขาจะเอาไปขายให้เพื่อนเเล้วไม่ได้บอกพ่อหรือถามพ่ออะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ พ่อก็บอกให้ซื้อคืนคือเเบบพ่อพูดด้วยดีๆเเต่อยู่ๆเขาก็เเบบทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ เเทนที่จะไปซื้อมาคืนดีๆจะได้จบๆไปเเต่ดันไปทะเลาะกันซะงั้น ทั้งด่าพ่อด้วยคำหยาบ มีทั้งท้านู้นท้านี่คือเเบบ
คือเราไม่รู้จะทำยังไงดี คือเราต้องทนหรอคะ 
ละก็มีอีกเรื่องนึงคือเขาชอบพาเพื่อนมาบ้านค่ะมาเเทบจะทุกวัน ละเพื่อนเขาคือสุดยอดมาก! คุยกันน้ำไหลไฟดับคุยได้คุยพูดได้พูดไม่มีความเกรงใจใดๆทั้งสิ้น ทุกวันนี้คือเราเเทบจะเป็นบ้าอยู่เเล้ว คือหงุดหงิดมาก บางทีหงุดหงิดจนร้องไห้เลยก็มี คือเราอยากจะย้ายหนีออกมาอยู่คนเดียวมากๆ เเต่คือทำอะไรไม่ได้เลยเพราะเราอายุยังน้อยๆมากๆอยู่ด้วย ทุกวันนี้เเม่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันเเทบจะไม่มีคนคอยคุยด้วยไม่มีคนคอยทำนู้นทำนี่ด้วยกันเลยเเม่น่าจะบอกบ้างจะได้ขอตามไปอยู่ด้วยㅠ-ㅠ

ไม่รู้ว่าตั้งกระทู้นี้ทำไม เเต่ว่าตั้งเเล้วรู้สึกดีขึ้นมากๆเลยค่ะ รู้สึกเหมือนได้ระบายออกมาเลย ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ไม่รู้ว่าจะมีคนเข้ามามั้ย เเต่ขอบคุณมากค่ะ