พ่อกับแม่ผมหย่าร้างกันตอนผมยังเด็ก ประมาณอนุบาล 3 ตอนนี้ผมอายุ 13 ผมมาอาศัยอยู่กับฝ่ายแม่ ทุกอย่างมันแย่ลงตอนผมอายุ 12 แม่ผมลำเอียงรักแต่น้อง เช่น ผมสอบได้เกรดไม่ดีเพราะไม่ถนัดวิชานั้น แม่ก็เอาไปเปรียบเทียบกับน้องแล้วก็ล้อผม ผมเคยจะฆ่าตัวตายแต่ไม่มีใครมาหยุดผมนอกจากพ่อ แม่กับน้องก็ล้อผมเรื่องที่ผมจะฆ่าตัวตาย เช่น ผมอยากกินอันนี้พอแม่ไม่ซื้อให้เขาก็บอกผมว่า ไม่ซื้อให้แล้วจะทำไมจะฆ่าตัวตายหรอ พ่อผมก็เหมือนจะรักแต่น้อง เพราะน้องผมเตะบอล พ่อเลยสนใจแต่น้อง ผมเล่นแต่เกมเล่นแต่ดนตรีไม่มีใครสนใจ ผมขอให้แม่ซื้อคอมให้เพราะจะเอาไปสตรีมเกมหาตังแม่ก็บอกว่าไร้ประโยชน์ พอผมขอให้แม่ซื้อกีตาร์แม่ก็บอกว่าผมไม่เคยเล่นกีตาร์ ยายผมก็อยู่แต่ในกะลา ผมจะทำอะไรเขาก็ว่าก็ด่า ผมอธิบายให้เขาฟังเขาก็บอกว่าเถียง ผมแค่คิดต่างจากเขาเขาก็ว่าผม พยายามเอาตัวเองเป็นจุดศุนย์กลางของโลก และแม่ผมก็บอกให้ผมเลิกเล่นเกมเลิกเล่นคอม ผมเป็นคนติดคอมมากครับเพราะครอบครัวเป็นอย่างงี้ผมเลยเล่นแต่เกมผมเล่นแล้วมีความสุขผมก็เล่น แต่แม่ผมแย้งตลอดเลย ผัวใหม่แม่ก็ชอบเดินมาจับก้นผมครับ ซึ่งผมไม่ชอบเกลียดเลยแหละ พ่อผมก็กินแต่เหล้าไม่เคยสนใจผมสนใจแต่น้อง น้องผมก็เป็นคนที่ผมเกลียดอันดับต้นๆเลยครับผมเล่นเกมอยู่ก็เข้ามาเอาหมอนตีใส่ผมพอผมทำกลับก็ไปฟ้องแม่แม่ก็บ้าจี้ไปเข้าข้างน้องอีก ความสุขผมมีแค่ เกมกับเพื่อน ผมไม่รู้จะเล่าอะไรต่อแล้วเพราะมันเยอะมาก