สวัสดีค่ะ คือเราทนกับแฟนไม่มีเวลาให้มา4 เดือนเเล้วค่ะ วันนึงเราเเทบไม่คุยกันเลยค่ะ คุยกันเเค่ตอนค่ำ เปิดกล้องคุยประมาณ 30-1 ชั่วโมงเองค่ะ 
จากนั้นก็วางสายเเยกย้ายกันนอน ตอนมาก็วนลูปเหมือนเดิม เเต่แฟนเรานางทำงานค่ะ อายุ24 เเล้ว เราพึ่ง18-19 ตอนคบกันเเรกๆ นางยังไม่ทำงานหนักค่ะ เลยมีเวลาให้เราตลอด คุยกันตลอด ตอนนี้นางเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ซึ่งทำงานหนัก เลยไม่ค่อยได้คุยกันเลย เเต่ไม่มีวันไหนไม่คุยกันค่ะ เรากับนางอยู่คนละจังหวัดกัน ห่างกัน4 ชั่วโมง เราจะเจอกันเเค่ เดือนละครั้งค่ะ  เราคบกันมา1ปีเเล้วค่ะ เค้าไม่เคยมีเรื่องนอกใจเลยค่ะ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิง เเต่ที่ทำงานเค้ามีผญ เราเชื่อใจเค้านะคะ เเต่เราไม่เชื่อใจผู้หญิงอื่น เราไปเห็นอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราสงสัย เเต่เราถามแฟนเราเเล้ว แกก็ปฏิเสธค่ะ เราเลยไม่อยากถามอีกต่อไป เราสงสัยอะไรก็เก็บไว้ เพราะเราเชื่อใจเค้าคะ  เราคิดเเค่ว่า ถ้าเค้ามีคนอื่นจริงๆ เราก็จะไปจากเค้าเองค่ะ ถ้าวันไหนเราจับได้ เราไม่กล้าถามเเล้วค่ะ กลัวเค้าว่าเรางี่เง่า เค้าเคยว่าเราชอบจับผิดเค้าค่ะ ตลอดระยะเวลา 3 เดือนที่เค้าไม่มีเวลาให้ เราร้องไห้ทุกวันค่ะ ร้องไห้ตลอด เเต่เค้ารู้บ้างไม่รู้บ้าง เค้าก็ปลอบเราบ้าง ว่าเค้าเเค่ไม่มีเวลาค่ะ ไม่ได้ไปไหน อยู่ข้างๆเราเสมอ เเต่เราอะค่ะ เป็นคนชอบคิดมาก ขี้น้อยใจ ขี้ร้อง เเต่ช่วง2-3 วันนี้ เราก็ดีขึ้นเเล้วค่ะ พยายามปล่อยวาง  เราเป็นคนชอบอยุ่คนเดียว เพื่อนชวนเที่ยวเราก็ไม่ไป เราไปช่วยแม่ทำงานทุกเช้ากลับเย็น เราไม่คิดถึงเรื่องเค้าเท่าไหร่ค่ะ เเต่พอกลับถึงบ้านตอน2 ทุ่ม เราอาบน้ำเสร็จ ก็อยุ่คนเดียวในห้อง เเล้วมานั่งคิดมาก คิดถึงเค้า เห้อ เราเเค่คิดถึงเมื่อก่อนค่ะ เมื่อก่อนเรามีความสุขกันมากกว่านี้ เราอยากจะเข้าใจเค้าให้มาก เราอยากโตกว่านี้ เราไม่อยากเสียเค้าไปค่ะ เเต่เรางี่เง่าบางที เลยอยากจะปล่อยวางจากเรื่องนี้ เค้าไม่มีเวลา ที่ผ่านมา เรารอเค้าตลอดรอทั้งวัน ท้อมากกกก เเต่พอได้คุยก็ยิ่มเเย้ม หลังจากเค้าวางสาย เท่านั้นแหละ หงอยเลย