สวัสดีคะ สำหรับกระทู้นี้เป็นหระทู้เเรกของเรา ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ เริ่มเลยละกัน เรากับเเฟนคบกันมาเกือบ 8 เดือนเเล้ว เราเป็นผู้หญิงที่มีความงี่เง่ามากพอสมควรนะ พอเราคบกับเค้าเราคิดว่าเราลดความงี่เง่าลงมากคือจากที่เราไม่เคยยอมอะไร จะทำอะไรต้องได้ทำ เราก็ไม่เป็นเเบบนั้น ปกติเวลาเรามีเเฟน เราจะตั้งสถานะคบกันในเฟซบุคตลอด เเต่กับเค้า เค้าบอกเราว่าเค้าไม่เคยตั้งนะ เราก็โอเครไม่ตั้งก็ไม่ตั้งไม่ปัญหาไม่งี่เง่า รูปคู่นี้นับได้เลยในเฟซบุคเนี่ยเเรกๆเราก็น้อยใจนะหลังๆก็ปล่อยๆไป ไม่อยากจะอะไรมาก โพสให้เรายังนานทีปีครั้งเลยคะ โทรหานี้ยิ่งเเล้วใหญ่เลย วันๆนึงนี้เเทบไม่ได้คุยกัน เเต่เราจะได้เจอกันตอนเย็นๆเกือบทุกวันนะคือเค้าจะพาเราไปกินข้าวตอนเย็น บางทีเค้าก็ไม่อยากมาหรอกเเต่เราก็งอเเงบ้าง ก็เเหม่ทั้งวันไม่ได้คุยกันก็ขอเจอบ้างเถอะ  พอประมาณ2-3 เดือนเเรกที่คบกันเราเลยเริ่มมีปัญหากัน เราคิดว่ารำน่ารำคาญสำหรับเค้าเราเลยทำตัวห่างออกมาเพราะกลัวว่าเค้าจะอึดอัด เค้าอยากทำอะไรก็ปล่อยเค้าไปจากเคยเจอกันทุกวันก็ไม่เจอกัน ตอนนั้นเราก็เฮิทพอสมควรนะถึงขั้นไปอยู่หอก็กับเพื่อนเพราะกลัวว่าอยู่คนเดียวจะอดทนไม่ไหว เเละด้วยตอนนั้นเองเค้ามาบอกกับเราว่าให้ห่างกันสักพัก เเหม่โลกทั้งโลกนี้เเทบเเตกคะ เหมือนมีดกรีดดกลางใจ เราเสียใจมากตอนนั้น เเต่พอ 2-3 วันได้เค้าก็กลับมาง้อเรา ใจนึงก็รักอีกใจก็เจ็บกลัวด้วยกลัวต้องเจ็บอีก เเต่ทำไงละก็มันยังรัก เลยกลับไปคืนดีกับเค้า หลังจากนั้นมาเรารักกันดีมากกกกมากๆเเหละ จนมาเข้าเดือนที่ 7 รู้สึกว่าทะเลาะกันบ่อย ทะเลาะกันด้วยปัญหาซ้ำๆเดิมๆ จริงๆเราก็เริ่มเบื่อนะ เรื่องที่เราทะเลาะกันคือเรื่องเค้าชอบไปเที่ยวกับเพื่อน เราไม่ได้หวงเค้าเที่ยวนะเเต่เราเเค่อยากไปด้วย มันอาจจะดูงี่เง่าว่าทำไมต้องไป เราถามว่าทำไมไปด้วยไม่ได้ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไป เค้าให้เหตุผลว่าคุยกับเพื่อนไม่สะดวก เกรงใจเพื่อน ไม่มีผู้หญิงคนอื่นไป (เเต่ก็มีไปทุกที) เราก็ไม่ถึงกับต้องไปกับเค้าทุกที่นะ อย่างงานบวชงานเเต่งงานวันเกิดที่เค้าไปไกลจากบ้านหน่อยประมาณไปค้างไรงี้เราก็ไม่ไปนะ เเต่ถ้าไปใกล้ๆประมาณตามร้านเหล้างี้ทำไมเค้าถึงไม่อยากให้เราไป เค้าว่าเราว่าเราไม่เคยปล่อยให้เค้าไปไหนตามลำพังบ้างเลย อ้าวนี้ที่ไปค้างนู้นนี่นี่คือไม่ปล่อยใช่ปะ เค้าบอกว่าทำไมเเฟนคนอื่นไม่มีปัญหาทำไมเป็นเเค่เราที่มีปัญหา ถามหน่อยคะผู้หญิงคนไหนเค้าชอบให้เเฟนไปเที่ยวกลางคืนตามร้านเหล้าผับบลาๆ ถึงเเม้จะไม่หวงเค้าก็ห่วงคะ รู้มั้ยเวลาที่คุยไปเที่ยวสนุกสนานเค้านอนรอคุณกลับบ้านโทรมาบอกว่าถึงบ้านเเล้วปลอยภัยเค้าถึงจะนอนหลับ ใจจริงเราก็อยากจะลองเป็นผู้หญิงที่ไม่สนใจอะไรเหมือนกันนะ เเต่มันทำไม่ได้ไง   เราเป็นคนคิดมากขึ้หึงด้วย จริงๆเราเป็นห่วงมากกว่า อย่างน้อยเที่ยวกลับมาเราก็รู้ว่าเค้าปลอยภัยดี เเละเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเราทะเลาะกันหนักมาก ถึงขั้นลบเราออกจากเพื่อนในเฟซบุค ทิ้งเราไว้ ณ ที่เเห่งหนึ่ง เพียงเพราะเราพูดว่าถ้าจะไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ต้องไปส่งหรอก มันไปเลยจ้าาา 555 จากที่เราเคยคิดว่าเราไม่มีความสำคัญ ก็ยิ่งไม่มีเข้าไปใหญ่ เราเลยเดินจะไปขึ้นวินมอไซค์ ตอนนั้นก็เริ่มมืดละ ด้วยความที่เรายังเเคร์เเหละกลัวว่าเค้ากลับไปที่เดิมเเล้วไม่เจอ เราเลยโทรไปหาเเล้วถามว่าจะให้กลับเองใช่มั้ย ถามหลายรอบนะ เค้าเลยมารับเรา เค้าขอโทษเรานะที่เค้าโมโหไปหน่อย เราไม่โกรธนะเเต่ลึกๆมันก็เจ็บเเหละ  เรากลับมาปรับความเข้าใจกัน เค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบคนพูดประชดเราก็ยอมรับผิดไปเต่จริงๆที่เราพูดเราไม่ได้ประชดนะเราเเค่อยากรู้ว่าเราสำคัญมากพอหรือป่าวเท่านั้นเอง (เเล้วก็ได้รู้เต็มๆ) เค้าบอกว่าเราไม่ไว้ใจไม่เชื่อใจเค้าเลย เราไว้ใจนะเเต่เราเป็นคนคิดมากขี้หึงเเล้วยิ่งเค้าเป็นคนเเบบนี้ด้วยไม่เเสดงออกว่ามีเเฟนไม่มีโมเม้นมุ้งมื้งอะไรเลยเเบบนี้จะให้เราเอาอะไรมาลบความกลัวตรงนี้ละว่าเค้าจะไม่มีใคร ตอนนี้เรากับเค้าก็ยังคบกันเหมือนเดิมนะ ที่เรามาตั้งกระทู้นี่เราก็เเค่อยากระบายมันออกมาบ้าง อยากรู้ว่าปัญหาเเบบนี้คนอื่นเคยเจอบ้างมั้ย ควรจะเเก้ที่ตรงไหน เราควรจะปรับปรุงตรงไหนบ้าง เพราะเราไม่อยากเริ่มต้นใหม่เเล้ว ขอบคุณทุกคนนะคะที่เสียสละเวลามาอ่าน เราอ่านจะเล่าไม่ค่อยเข้าใจไปบ้างนะเพราะความรู้สึกมันบรรยายออกมายังไงก็ไม่เหมือนกับที่รู้สึกจริงๆ ปล.1ถ้าเค้าได้มาอ่านกระทู้นี้อยากให้รู้ว่ารักมากนะ ปล.2 เค้าไม่เคยอ่านกระทู้พันธิป