นั้นแหละค่ะ “””  เราเป็นคนนึงที่พ่อแม่ไม่เคยซัพพอร์ตเลย ได้แต่อิจฉาครอบครัวคนอื่นไปวันๆค่ะ ทุกเรื่องเลยค่ะเราต้องพยายามมากกว่าคนอื่นตลอด ในขณะที่พ่อแม่ของเพื่อนเราบอกเพื่อนเราว่าอยากให้เรียนสูงๆ คอยซัพพอร์ตเสมอ ( เพื่อนไม่อยากเรียนค่ะ ) มองกลับมาที่เรา อยากเรียนต่อมากๆ ถามพ่อแม่เขาก็ไม่สนใจอะไร เขาบอกแค่ว่าแล้วแต่ ถ้าหาเงินเรียนเองได้ก็เรียน
มันเป็นอารมณ์แบบ โลกนี้ใจร้ายย เวลาอยากได้อะไรเราก็ต้องหาซื้อโดยตัวเอง แต่เวลาเพื่อนอยากได้มันก็แค่บอกแม่มันว่าอยากได้นู้นได้นี้ แล้วมันก็ได้ เราเหนื่อยแบบเหนื่อยมากๆ [ที่เราอยากเรียนต่อเพราะอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจ มีหน้ามีตาบ้าง แต่ดูสิ ดูเขาไม่สนใจอะไรเลย] ต้นทุนชีวิตคนเรานี้มันไม่เหมือนกันจริงๆเลยค่ะ