ผมได้มีโอกาสคุยกับ ผญ สองคนในช่วงเวลาเดียวกัน ผมเห็นด้วยว่าผมเห็นแก่ตัวที่ต้องการทั้งสอง จนสุดท้ายผมรู้สึกผิดต่อ ผญ คนหนึ่งที่แม้เขาจะคุยกับเราผมก็รู้ว่า ผมไม่สามารถพัฒนาไปจนเป็นแฟนได้ จึงได้หายไปจากชีวิตเค้าแล้วก็มาคบกับ ผญ อีกคนที่คุยในเวลาใกล้เคียง จนวันหนึ่งไปลองส่องเขาดู เห็นเขาถ่ายรูปกับแฟนเขา มีความสุขมาก เรารู้สึกดีใจกับเขาแต่เราก็ยังนึกถึงเขาเป็นบางเวลาและรู้สึกใจหาย ส่วน ผญ อีกคนหนึ่งเป็นแฟนผมครับ ผมรู้ว่ามันผิดต่อแฟนผม แต่ผมก็ไม่ได้ไปติดต่อเขา ผมเพียงนึกถึงช่วงเวลาบางเวลาเท่านั้น ผมรู้ว่ามันผิด ผมแค่อยากระบายออกมา (ผมไม่ได้คุยกับอีกคนมาเป็นเวลากว่า 2 ปี ผมเพียงแค่คิดถึงเขาบางเวลา เพราะเราคุยกันมาจากเพื่อนเป็นเวลากว่า 5 ปีแล้ว มันคงเรียกว่าความผูกพันธ์ มั้งครับ ผมไม่ได้คิดที่จะ กลับไปคุยกับเขาเพียงแต่อยากแสดงความยินดีกับเขากลับไปพูดคุยในฐานะเพื่อน ก็แค่นั้น ) ได้แต่คิดครับผมคงไม่กล้าไปทำหรอก