หนูมีน้องสาวคนนึง พ่อแม่จะชอบให้เหนูอาใจน้อง เวลาน้องอยากเล่นอะไร หนูก็ต้องจําใจเล่นด้วย ถึงแม้อยู่จะไม่ได้อยากเล่น ก็ต้องทนเล่น เราต้องเล่นสิ่งที่เราไม่อยาก แต่พอเราขอร้องมห้น้องเล่นกับเรา น้องก็ไม่เล่น และพ่อก็ยังตําหนิว่าเราบังคับน้อง ที่บ้านเราแบ่งเวรล้างจานกัน พอน้องไม่ว่างทํา พ่อก็ให้เราทํา ส่วนถ้าเราไม่ว่าง พ่อจะให้เรามาทําทีหลัง ถึงน้องจะวางของไม่เป็นที่ เราก็ต้องมาทํา พอไปเดินห้าง เราจะเดินดูสิ่งที่อยากดูแทบไม่ได้ เราชอบดูเสื้อผ้า เครื่องสําอาง แต่น้องเราไม่ชอบ พอเราไปคนเดียว พ่อแม่ก็ว่า ว่าไม่เอาน้องไปด้วย พอพาไปเราก็แบ่งกันว่าจะดูที่เรากับน้องชอบ ไปร้านเสื้อผ้าบ้าง ร้านของเล่นบ้าง น้องก็ไม่พอใจอยู่ดีที่เราจะไปดูร้านที่น้องไม่ชอบ ไม่อยาก

หนูรู้สึกว่าคํานี้มันไม่แฟร์กับหนูเลย หนูเกิดก่อน ตามอายุขัยของคน หนูก็ต้องตายก่อน เรามีชีวิตเท่ากัน ทําไมหนูต้องเสียสละตลอดไป ในเมื่อเราก็แค่เกิดก่อน ใช้ชีวิตก่อน หนูรู้สึกอย่ทุกทีเวลาโดนบีบบังคับด้วยคํานี้