ทะเลาะกับพ่อแม่มาเรื่องเกี่ยวกับการเป็นพี่คนโตมาค่ะ คือเรื่องมันก็เริ่มมาจากว่าเราได้ของกินมาค่ะ เป็นของแบบนานๆทีจะได้ซื้อเพราะว่าเราซ้อมวาดรูปเตรียมแข่งเลยเลิก5โมง  แล้ววันนี้เราเลิกได้ไวกว่าปกติเลยได้ไปซื้อค่ะ
พอเรากลับมาบ้านมาน้องบอกอยากกินอยากกิน ด้วยความที่ว่าเรายังไม่ได้กินเลย บวกกับว่าเราไม่ได้กะจะซื้อมาแบ่ง เพราะเราซื้อมาได้น้อย เราเลยบอกว่าของพี่ พี่แบ่งไม่ได้
ซื้อมาน้อย แต่น้องเราก็ดื้อดึงดันจะกินให้ได้ แม่เราก็บอกเอาของแบ่งให้น้อง เป็นพี่คนโตต้องแบ่งให้น้อง สละให้น้องทุกอย่าง แต่เพราะเราไม่ได้คิดแบบนั้นเลยออกความคิดเห็นของเราไปว่า
พี่คนโตไม่ต้องสละทุกอย่าง เวลาทำการบ้านก็ช่วยสอนแล้วเพราะว่าแม่เราสอนไม่เป็น อารมณ์ประมาณว่าสอนเด็กอนุบาลไม่ได้เข้าใจ เราทนไม่ได้เลยต้องไปสอนแทน เพราะทนกับการกระทำแม่ไม่ได้จริงๆ
เพราะเวลาทำผิดก็ไปตี โดยที่ยังเด็กอนุบาล1
เราที่เคยไปอ่านบทความมาว่าเด็กเริ่มเข้าเรียนอนุบาลไม่ควรฝึกเขียนเยอะ เราก็เลยเข้าไปสอนเรื่องที่มันเหมาะสมกับเด็กอนุบาลแทน
   แค่เหตุผลแค่นั้นแหละค่ะที่เราอยากสอนการบ้าน
ไม่ใช่เพราะสายสัมพันธ์พี่น้อง แต่เห็นแล้วมันรู้สึกว่าไม่ถูกต้องเลยเข้าไปช่วย
ไม่ได้มองว่าน้องเป็นน้อง เป็นแค่สมาชิกคนนึงในครอบครัวไม่ได้สำคัญต่อชีวิตเรา
แต่พ่อกับแม่มองเราว่าพี่คนโต ต้องสละทุกอย่าง เวลา ของกิน หรือแม้กระทั่งชีวิต ก็ต้องสละให้น้อง
ส่วนตัวเราไม่ชอบความคิดแบบนี้ค่ะ เราเลยบอกไปว่าอะไรก็อ้างแต่พี่คนโต ของก็ของของเรา เรามีสิทธิ์ให้ไม่ให้ แล้วแต่เราว่าอยากให้มั้ย เราบอกแบบนี้ไป แม่เราก็โกรธเป็นฝืนเป็นไฟปาข้าวของใส่เรา
แล้วไปเรียกพ่อให้มาคุยด้วย ตอนแรกๆก็คิดว่าพ่อเป็นหัวความคิดสมัยใหม่ค่ะ แม่ก็ไล่ให้ไปตาย แต่พอพ่อมาด่า ก็บอกว่าพ่อแม่ยังสละให้ได้เลย ตอนนั้นเราเลยฟิวขาด
เลยด่าออกไปว่า พ่อแม่ทำเด็กเกิดมาก็ต้องมีความรับผิดชอบดูแล ไม่ใช่ให้คลอดออกมาเลี้ยงตอนแก่เฒ่า หรือให้มาทำตามดั่งใจอยาก ไม่ใช่ให้มาเป็นหน้าเป็นตา โตไปหนูก็ไปตามทางตัวเองจะเลี้ยงได้หรือไม่ได้ ก็แล้วแต่กำลังเงินหนูตอนโต
หลังจากนั้นเราเข้าห้องไปค่ะ ปิดประตู พ่อกับแม่ก็บอกว่าเงินค่าขนมไปอะไรไม่ต้องให้มัน ข้าวก็ไม่ต้องให้กิน เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าผิดหรือเราผิดที่เราคิดความคิดแบบนั้น
แสดงความคิดเห็นแต่ละคนมาได้นะคะ ใครที่ไม่เห็นด้วยก็พิมพ์มาได้ค่ะ แต่แค่ไม่ใช้คำรุนแรงก็พอ