สวัสดีครับ ผมอยากลองถามพี่ๆดูว่าการที่ผมเกลียดพ่อแท้ๆของตัวเองมันผิดมั้ยครับ 
ตอนเด็กๆ พ่อผมอายุประมาณ 18-19 มาคบกับแม่แล้วก็ท้องผม ตอนนั้นบ้านผมยังพอมีตังกันอยู่ พอผมเกิดมาสัก2-3ขวบ ตอนแรกพ่อผมทำงานอยู่ที่สระบุรี ทำกับบริษัทของลุงผม เค้าเป็นพี่เขยของแม่ พ่อเป็นหัวหน้าคนที่ คอยคุมให้คนงานระเบิดเหมืองแร่ มีอยู่วันนึง พ่อผมขโมยเครื่องจักรของลุงผมไปขาย ได้เงินหลายแสน จนลุงมารู้ทีหลังว่าพ่อผมขโมยไป เค้าก็เกลียดพ่อมากๆ เค้าเกลียดทั้งครอบครัวผมเลย เกลียด ปู่ ย่า แม่ ทั้งๆที่พ่อผมเป็นคนทำคนเดียว จากนั้นพ่อก็ไปทำงานที่พิษณุโลก ไปอยู่กับพวกพี่น้องของย่า พ่อแม่แท้ๆเค้าอยู่ที่นั่น เค้าไปทำงานที่นั่น ผมลืมไปแล้วว่างานอะไร ตอนนั้นพ่อผมยังคบกับแม่อยู่ ตอนนั้นผมก็ประมาณ 4-6 ขวบ เค้าไปทำงานกับพี่น้องของเค้า แล้ววันนึง เค้าก็ไปเที่ยวคาราโอเกะ เค้าเป็นคนเจ้าชู้มาก มีเด็กนั่งดริ้งมานั่งกับเค้า แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นคนชนเผ่าม้ง เค้าหนีออกจากบ้านมา แล้วประเพณีหรือธรรมเนียมของเค้าคือ คนที่จะออกจากบ้านไปอยู่ข้างนอกได้ จะต้องมีผัว(อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจนะ แม่ผมเล่าให้ฟัง) ผู้หญิงคนนั้นก็มาเป็นก็กพ่อผม มาแอบอยู่กับพ่อผมที่บ้านพิษณุโลก หลายเดือนผ่านไปเค้าก็อยากจะเป็นตัวจริง เค้าตั้งใจท้องกับพ่อ พอพ่อรุ้พ่อก็มาบอกย่าว่าทำผู้หญิงท้อง ฝ่ายผู้หญิงบังคับให้แต่ง ตอนนั้นแม่ผมอยู่กับปู่ย่าที่สระบุรี มีอยู่วันนึงผู้หญิงคนนนั้นก็โทรมาหาแม่ แล้วก็บอกประมาณว่า "ขอนะ ผัวอ่ะ" บางทีก็โทรมาด่าแม่ผม ย่ากับปู่ก็ได้ยินสิ่งที่อยู่หญิงคนนั้นพูด แม่ผมร้องไห้ไม่หยุด ตอนนั้นแม่ท้องน้องผมอยู่ แม่ก็บอกพ่อว่าท้อง พ่อผมบอกว่า "ไปท้องกับผู้ชายคนอื่นรึป่าว "ตอนนั้นเค้าไม่ยอมรับว่าน้องผมเป็นลูกของเค้า ทั้งๆที่แม่ผมอยู่กับปู่ย่าตลอดเวลา แล้วหลายเดือนต่อมา พ่อไปแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ญาติที่พิษณุโลกทุกคนก็ไปงานแต่งเค้า มีปู่กับย่าผมที่ไม่ไป ปู่กับย่าอยู่ดูแลแม่ตลอด ตอนนั้นแม่ผมร็เรื่องแล้วอยู่ดีๆแม่ก็น้ำตาไหล มันไหลลงมาเอง ร้องไห้ไม่หยุด ตอนนั้นแม่ผมจะขอกลับไปอยู่ที่อุดร ปู่กับย่าผมก็บอกว่า "อย่าไปเลยนะลูก อยู่กับพ่แม่ที่สระบุรีนะ" ปู่กับย่าผมรักแม่มาก แม่ผมก็เลยไม่ไป ตอนนั้นเค้ามีลูกคนใหม่แล้ว หลังจากนั้นเค้าไม่เคยที่จะมาสนใจผมกับน้องอีกต่อไปเลย เค้าไม่เคยมาหาผม ไม่เคยโทรมาหาผมกับน้อง หลายปีต่อมา ปู่กับย่าผมต้องไปทำธุรกิจที่กทม. แม่เลยกลับไปอยู่อุดร แล้วให้พ่อกับเมียใหม่แล้วฏ้ลูกคนใหม่มาอยู่เป็นเพื่อนผม แรกๆก็ดี หลังๆเเค้าเอาแต่ด่าผม มีวันนึงเมียใหม่เค้ายืมโน๊ตบุ๊คผมไปนั่งเล่นหน้าบ้าน แล้วฝนตก น้ำมันเลยหยดใส่โน฿ตบุ๊คของผม มันช็อต ผมเลยไปบอกพ่อว่า "พ่อ โน๊ตบุ๊คพี่น้ำมันโดนน้ำ ซ่อมให้มั้งสิ" พ่อก็ด่าผมว่าผมไม่รักษาของ ไปให้มันโดนน้ำได้ยังไง ทั้งๆที่ผมไม่ได้เป็นคนทำ ไม่กี่เดือนต่อมาย่าผมก็กลับมาสระบุรี พ่อผมก็ไปทำงานเป็นช่างซ่อมรถ ตอนนั้นแท็บเล็ตเค้าหาย เค้าเลยยืมของผมไปใช้ก่อน แล้วเค้าก็ทำของผมจอแตก เค้าก็เอาไปซ่อมให้ แต่ใส่จอเทียบ ผมเอามาใช้มันก็รวน ผมเลยให้ปู่พาไปซื้อเครื่องใหม่ให้ ต่อมาอาผมก็มาอยู่ที่สระบุรี เค้าเลี้ยงดูผมดีมาก เลี้ยงและรักผมเหมือนลูกของเค้า ผมรู้สึกได้เลยว่าอารักผมมากกว่าที่พ่อรักผมตอนนั้นอาผมก็โดนโกง ทำให้ต้องหนีไปอยู่ที่อื่น อาก็ไม่ค่อยได้ส่งเงินให้ย่า พ่อผมก็ไม่เคยส่งตังให้ย่าผมสักบาทมีแต่แม่ที่ส่งเงินมาให้กิน ล่าสุดอาผมเค้ายืมเงินญาติไปปล่อยกู้ แล้วเค้าบริหารผิด เงินเลยหมด ตอนนั้นทุกคนโกรธอามาก ผมนั่งน้องให้กับย่า แล้วพ่อก็มาเอาย่าไปนินทากับญาติว่าย่าของผมเป็นตัวบงการที่ทำให้ทุกคนต้องเสียเงินไปกับอา ทั้งๆที่ย่าผมไม่ได้ทำแบบนั้น ก่อนที่จะเกิดเรื่องเค้าให้เงินย่าผมเดือนละ1000 ซึ่งมันไม่พออยู่แล้วแต่ย่าผมก็ไม่พูดอะไร พอเกิดเรื่องพ่อผมก็ไม่ให้ย่าเลย ย่าก็ต้องไปยืมเพื่อนมา เวลาจะเงินช็อตไปขอยืมเงินพ่อ พ่อก็เอาแต่พูดว่า"ภาระเยอะ ต้องมาหาเงินส่งบัตรที่อาผมโกงไป" ทั้งๆที่เค้าเอาไว้3000 แต่บัตรพ่อผมมันมีวงเงินรวมกันเป็นแสน ย่าก็เสียเงินไปเป็นแสนสองแสน ย่าผมไม่พูดสักคำ ผมพูดกับย่าหลายรอบแล้วว่าอย่าไปยอมพ่อ อย่าให้เค้ามาว่าเราแบบนี้ ลลูกที่ไหนเค้าทำกับแม่แบบนี้ ตอนนั้นเค้าเอาตังที่จะจ่ายค่าไฟไปด้วย ค่าไฟมัน35000 ก็เลยไม่มีตังจ่ายค่าไฟ ย่าผมก็ไปยืมเพื่อนมาเพื่อเอามาผ่อนค่าไฟเดือนละ8000 ที่ผ่านมาพ่อผมให้ค่าไฟมาไม่ครบ ย่าผมก็ต้องหามาจ่ายเอง ผ่อนมาจนถึงวันนี้ วันที่ผมตั้งกระทู้ เงินย่าผมหามาไม่ทัน ย่าจะยืมพ่อก่อน800 พ่อบอกไม่มี แล้วก็ยังจะมาขึ้นเสียงว่าย่าอีก อย่าผมเสียใจมาก ผมรู้สึกเกลียดพ่อตัวเองมากๆ พ่อทำแบบนี้กับปู่ย่าหลายรอบแล้ว มาขอให้ปู่ผมทำข้าวให้กินตอนเช้าก่อนไปทำงาน ปู่ผมก็ทำให้ ทั้งๆที่เมียตัวเองก็มี เมียใหม่ไม่ทำ อะไรเลย ผมเกลียดมาก ทุกคนคิดว่าสิ่งที่พ่อผมทำมันเป็นยังไงหรอครับ แล้วการที่ผมเกลียดพ่อตัวเองมันผิดมั้ยครับ