ปัจจุบันผมอายุ 28 เป็นลูกชายคนเดียวพ่อผมเสียตั้งแต่ผมยังเด็กจึงเหลือผมกับแม่ 2 คนฐานะทางบ้านค่องข้างยากจนครับแต่แม่ก็ส่งเสียผมจนจบปริญญาตรี โดยการทำอาชีพรับจ้างทั่วไปตากแดดตากลม ปัจจุบันท่านอายุ 53 ยังทำงานรับจ้างตากแดดตากลมอยู่ ผมเคยบอกให้ท่านหยุดทำเพราะผมเป็นห่วงเรื่องสุขภาพ อยากให้ท่านได้พักด้วยอยากให้ท่านสบายบ้าง ตอนนี้ผมตัดสินใจมาทำงานอยู่กับแฟนที่ต่างจังหวัดเป็นบ้านเกิดเเฟนตอนแรกผมลังเลที่จะมาเพราะความเป็นห่วงแม่กลัวว่าจะไม่ได้มีโอกาศได้ดูแลเท่าที่ควร แต่ท่านก็บอกว่าให้ผมมาทำงานอยู่กับแฟน ผมก็เลยลองดู หลังจากที่ผมตัดสินใจมาทำงาน ตจว. ปรากฎว่าโอกาศในการได้กลับบ้านนั้นน้อยมากถึงแม้ว่าผมจะทำงาน หยุดเสาร์-อาทิตย์ก็ตาม เพราะต้องนั่งรถเดินทาง 3-4 ชม. ผมเกิดความทุกข์ในจิตใจส่งผลกระทบต่อชีวิตความรักอย่างชัดเจนเพราะผมไม่สบายใจและแทบจะมองไม่เห็นโอกาศได้ดูแลท่านเลย รวมถึงรายได้เพียง 12,000 /ยิ่งไม่พอไปใหญ่ ผมคิดจะเปลี่ยนงานหลายครั้งแต่แฟนผมก็รั้งไว้ว่าให้ทำเพราะหยุดเสาร์-อาทิตย์ แถมเป็นงานในหน่วยงานรัฐ(ลูกจ้างชั่ว)และดูมีหน้ามีตาเท่านั้น เสาร์-อาทิตย์ผมต้องไปนอนเป็นเพื่อนแฟนที่โรงแรมเพื่อให้แฟนเรียนต่อป.โท เพราะเหตุผลเธอไม่กล้านอนคนเดียว....ผมก็ทนทำงานตรงนี้มาได้เกือบ 1 ปี ต้องอดทนทั้งเพื่อนร่วมงานขี้นินทา การแบ่งชนชั้นวรรณะในหน่วยงาน สรุปแล้วชีวิตผมตอนนี้ค่อนข้างมีแต่เรื่องเครียด....ผมกับแฟนคบกันมา 6 ปีเข้าปีที่ 7
ปัจจุบันผมมีความคิดที่อยากจะเลิกกับแฟนเพราะแฟนเคยเอ่ยปากบอกว่าอยากได้คนที่อยู่กับเขาได้ นั่นก็คืออยู่ใกล้บ้านของเธอ...ผมจึงบอกเธอไปว่าผมไม่สามารถอยู่แบบนี้ได้เพราะผมต้องการความสะดวกในการดูแลแม่ด้วย....เธอจึงเสนอว่างั้นก็เอาแม่มาอยู่ด้วยผมจึงบอกจะให้แม่มาอยู่ยังแม่อยู่บ้านมีญาติ มีพี่มีน้อง แม่มีความสุขดีที่อยู่ตรงนั้น ความคิดที่ว่าจะให้แม่มาอยู่ด้วยจึงไม่มีในสมองผมเลย....แฟนผมจึงพูดอีกว่าถ้าจะแต่งออกต้อง 1,000,000 เท่านั้น
...สรุปผมไม่กล้าที่จะวางแผนอนาคตแล้วก็มองไม่เห็นทางออกเลยแม้กระทั่งวางแผนแต่งงานก็ไม่กล้า....เพราะที่คบกันมาตลอดผมคิดว่าแต่งงานแล้วจะพาแฟนมาอยู่ใกล้บ้านสักหน่อยให้เดินทางสะดวกกว่านี้....ให้ได้มีโอกาศดูแลบุพการีง่ายกว่านี้หน่อย
ความคิดผมตอนนี้คือ
จะตัดสินใจบอกเลิกแฟน ภายใน 2 ถึง 3 เดือนนี้ เพราะผมอยากกลับไปอยู่บ้าน หรือไม่ก็ใกล้บ้านกว่านี้ อีกอย่างที่อยากนีบเลิกเพราะแฟนอายุ 27 แล้ว ถ้าเลิกช้ากว่านี้ก็กลัวเธอจะหาคนใหม่ไม่ทัน ไม่อยากให้เสียเวลากับผมที่ไม่สามารถ ใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัดได้ ถ้าทนคบต่อไป ผมเองก็มีแต่ความไม่สบายใจ เสียสุขภาพจิตมาก
ปัญหาของการเป็นลูกคนเดียว
ปัจจุบันผมมีความคิดที่อยากจะเลิกกับแฟนเพราะแฟนเคยเอ่ยปากบอกว่าอยากได้คนที่อยู่กับเขาได้ นั่นก็คืออยู่ใกล้บ้านของเธอ...ผมจึงบอกเธอไปว่าผมไม่สามารถอยู่แบบนี้ได้เพราะผมต้องการความสะดวกในการดูแลแม่ด้วย....เธอจึงเสนอว่างั้นก็เอาแม่มาอยู่ด้วยผมจึงบอกจะให้แม่มาอยู่ยังแม่อยู่บ้านมีญาติ มีพี่มีน้อง แม่มีความสุขดีที่อยู่ตรงนั้น ความคิดที่ว่าจะให้แม่มาอยู่ด้วยจึงไม่มีในสมองผมเลย....แฟนผมจึงพูดอีกว่าถ้าจะแต่งออกต้อง 1,000,000 เท่านั้น
...สรุปผมไม่กล้าที่จะวางแผนอนาคตแล้วก็มองไม่เห็นทางออกเลยแม้กระทั่งวางแผนแต่งงานก็ไม่กล้า....เพราะที่คบกันมาตลอดผมคิดว่าแต่งงานแล้วจะพาแฟนมาอยู่ใกล้บ้านสักหน่อยให้เดินทางสะดวกกว่านี้....ให้ได้มีโอกาศดูแลบุพการีง่ายกว่านี้หน่อย
ความคิดผมตอนนี้คือ
จะตัดสินใจบอกเลิกแฟน ภายใน 2 ถึง 3 เดือนนี้ เพราะผมอยากกลับไปอยู่บ้าน หรือไม่ก็ใกล้บ้านกว่านี้ อีกอย่างที่อยากนีบเลิกเพราะแฟนอายุ 27 แล้ว ถ้าเลิกช้ากว่านี้ก็กลัวเธอจะหาคนใหม่ไม่ทัน ไม่อยากให้เสียเวลากับผมที่ไม่สามารถ ใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัดได้ ถ้าทนคบต่อไป ผมเองก็มีแต่ความไม่สบายใจ เสียสุขภาพจิตมาก