งที่มันเหนื่อยกับชีวิตที่เป็นอยู่ทุกวันนี้มากเลยค่ะไม่ได้เหนื่อยเรื่องลูกแต่เหนื่อยและเบื่อพ่อของลูกมากค่ะทะเลาะกันทีไรเราจะเป็นฝ่ายเงียบตลอดไม่ใช่เพราะกลัวแต่เพราะไม่อยากตีกันหรือทะเลาะกันรุนแรงให้ลู

หลังที่ผมได้รับรู้ถึงความชัดเจนจากคนรัก ผมตัดสินใจ ออกจากพื้นที่ ที่รอเขา เพื่อให้เขาสบายในความสัมพันธ์ ยังคงคิดถึงห่วงใย เราขอโทษ นะ แต่เราไม่มีโอกาสแก้ไข ยังคงรัก ปล่ายทางยังมีเขาเสมอ เพียงแต่วันนี

ผมกับแฟนเลิกกันแล้วหลายเดือน ด้วยความผิดของผมเอง ทำให้เขาเสียใจมาตลอด เมื่อก่อนพยามตามหาตามส่อง ว่าเขาหายไปไหน งที่ผ ​หรือมีรักใหม่รึยัง ด้วยที่เรายังรัก และก็เป็นห่วงเขาด้วย แต่ความจริงที่ได้รับ ก็

สวัสดีค่ะ เราบอกเลิกแฟน ด้วยเหตุผลที่ว่า"ไม่ได้รักแล้ว" "ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว" เค้าดีทุกอย่างค่ะ ไม่มีอะไรบกพร่องเลย เค้าให้เราได้ทุกอย่างค่ะ ทำให้เราเป็นคนที่ถูกรัก ถูกรักแ

ต่อจากกระทู้ที่แล้วเลยค่ะ เป็นแฟนเก่าที่ลืมไม่ได้และไม่อยากลืม เราสงสัยว่าเขามีคนอื่นรึป่าว หรือเราคิดไปเอง หรือเขาเตรียมใจมาก่อนแล้วคะ ทั้งๆที่ผ่านมาเรารักกันมากๆ เขาปรึกษาพ่อแม่และเพื่อนของเขาเรื่อง

เรื่องมีอยู่ว่าผมได้คบกับแฟนคนนึง ซึ่งเรารักกันดีมากๆ แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนที่มีนิสัยเด็ก ขี้โมโหเลยทำให้มีบางครั้งที่ผมหลุดขึ้นเสียงใส่เขาโดยไม่ได้ตั้งใจ จนเขาบอกเลิกผม และเขาได้บอกกับผมว่าเขารักผมน

ผมบอกเลิกแฟน เราคบกันมา 2 ปี ไม่เคยห่างกันเลยสักครั้ง กับเป็นว่าเป็นผมที่สภาพจิตใจแย่สุดๆเลย เหมือนอะไรหายไปครึ่งชีวิตเลย ใจจริงผมไม่เคยคิดจะเลิกกับเขาเลย แต่มันไปกันไม่รอดจริงๆ แค่รักอย่างเดียว เพราะ

คือผมคบกับแฟนมา2ปีกว่าๆ ใกล้ะ3ปี เราอยู่ไกลกัน เเละเเฟนผมเขาทำงานและเรียน ซุ่งเวลาทำงานคือ ดึกๆครับ ส่วนผมนอนเเล้ว แฟนผมเป็นพนักงาน7-11 ครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมน้อยใจที่เเฟนไม่มีเวลาให้ และเราห่างกัน ไ

เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนเคยคบกันมาก่อน(รักแรก)แล้วก็เลิกกันไป1ปีเต็มๆเพราะเรื่องผญ.แล้วก็แบ่งเวลาไม่เข้าที่(จบกันไม่ดีเท่าไหร่)ระหว่างนั้นเขาก็มีแฟนของเขาไปเรื่อยๆเราก็ไม่ได้ยุ่งกับเค้าหรอกเราก็ของเรา

คือผมคบกับแฟนมา 4 ปีเธอเป็นคนสวย น่ารัก ขี้อ้อน ดีไปหมดทุกอย่าง แต่ผมยังลืมคนๆหนึ่งไม่ได้ (ไม่ใช่แฟนเก่า แต่เป็นคนที่ผมชอบก่อนคบแฟน) ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงคนๆนั้นอยู่ (แต่เขามีแฟนแล้ว) แฟนก็รักครับ รักม