งที่มันเหนื่อยกับชีวิตที่เป็นอยู่ทุกวันนี้มากเลยค่ะไม่ได้เหนื่อยเรื่องลูกแต่เหนื่อยและเบื่อพ่อของลูกมากค่ะทะเลาะกันทีไรเราจะเป็นฝ่ายเงียบตลอดไม่ใช่เพราะกลัวแต่เพราะไม่อยากตีกันหรือทะเลาะกันรุนแรงให้ลูกเห็นตอนนี้มีความคิดอยากพาลูกหนีไปอยู่ไกลๆมากค่ะแต่เราก็ไม่มีที่ไปแล้วถ้าจะไปจริงๆก็ต้องมีเงินพอไว้ใช้จ่ายระหว่างหางานตอนนี้เคลียดและเหนื่อยมากเลยค่ะเรื่องที่ทะเลาะกันก็เรื่องปัญญาอ่อนเราก็เงียบแต่เขาก็ปิดประตูทุบฝาบ้านประชดเราห่วงที่สุดคือความรู้สึกลูกและสงสารลูกที่สุด
รู้สึกท้อกับชีวิต